Τα φάρμακα είναι από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις και αποτελούν κύριο μέοο για την εξασφάλιση της ταχύτερης και πληρέστερης αποκατάστασης της υγείας των ασθενών. Τα φάρμακα κατείχαν πάντοτε σπουδαία θέση στην ανθρώπινη κοινωνία. Ιε πρωτόγονες και παραδοσιακές κοινωνίες, η σύνθεση θεραπευτικών κατασκευασμάτων αποτελεί μυστικό που φυλάγεται αυστηρά. Το παρόν άρθρο μέσα από μια Βιβλιογραφική ανασκόπηση, διερευνά την προσπάθεια του ανθρώπου να ανακαλύψει φάρμακα προκειμένου να καταπολεμήσει τις διάφορες νοσηρές καταστάσεις. Αναφέρεται επίσης στις προόδους της χημείας, τόσο στον τομέα των φαρμάκων όσο και στον τομέα φυσικών και συνθετικών ουσιών, οι οποίες βοήθησαν και βοηθούν την επιστήμη στην κατανόηση πολλών ιατρικών φαινομένων αλλά και εξοπλίζουν το θεραπευτικό οπλοστάσιο με πολλά και πολύτιμα φάρμακα.
Λέξεις κλειδιά: Φάρμακο, φαρμακοθεραπεία, φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα, ανακάάυψη φαρμάκων
Ευαγγελία Κοτρώτσιου , Θεοδόσιος Παραλίκας
Η νοσηλευτική φροντίδα των ηλικιωμένων είναι πολυδιάστατη και περιλαμβάνει την ικανοποίηση των σωματικών, ψυχικών, πνευματικών, υπαρξιακών και κοινωνικών αναγκών τους. Πολύπλευρος είναι και ο ρόλος του επαγγελματία νοσηλευτή, ιδιαίτερα εκείνου που εργάζεται σε οργανωμένα κέντρα φροντίδας και προστασίας ηλικιωμένων. Η συμβουλευτική διάσταση του ρόλου του λαμβάνει συνήθως χαρακτήρα πρόληψης δυνητικών προβλημάτων και επώδυνων καταστάσεων. Μια σειρά παραγόντων, όμως, εμποδίζουν την αποστολή του και συχνά γίνονται εκλυτικοί παράγοντες της εμφάνισης συμπτωμάτων του συνδρόμου της επαγγελματικής εξουθένωσης.Elderly nursing care is multidimensional and includes the discrepancy of their bio-, psycho, mental, existence and social needs. Nurses have a special role to play; especially those who work in managed elderly care settings. The new role of geriatric nurse as a counselor focuses on the prevention of possible problems or painful situations. A variety of certain factors restrict their mission and they often lead to the appearance of burnout syndrome symptoms.
Λέξεις κλειδιά: Σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης, φροντίδα ηλικιωμένων, συμβουλευτική ηλικιωμένων
Sharon Van Sell , Ιωάννης Καλοφυσούδης
To νοσηλευτικό επάγγελμα βρίσκεται μέσα στη δίνη επαναστατικών αλλαγών, σε χρονικό πλαίσιο όπου οι ηγήτορες της Νοσηλευτικής προσπαθούν να επανακαθορίσουν ένα νέο πρόσωπο και χαρακτήρα, επιπρόσθετα, το νοσηλευτικό επάγγελμα είναι στενά συνδεδε- μένο με την απόσυρση, την αλλαγή και την εξέλιξη των κανόνων δράσης του, δηλαδή των κυρίαρχων παραδειγμάτων. Τρεις βασικές όψεις της πραγματικότητας εκφράσθηκαν μέσα από αντίστοιχα παραδείγματα στην ιστορική διαδρομή της νοσηλευτικής ως επιστήμης, το μηχανιστικό παράδειγμα, το ολιστικό και το παράδειγμα της εσωτερικής οικολογίας. Η θεωρία της Νοσηλευτικής Γνώσης και Πράξης εξελίχθηκε για να συμπεριλάβει ένα νέο παράδειγμα υιοθετώντας αυτό της εσωτερικής οικολογίας και ταυτόχρονα υπερβαίνοντας στο Μετα-ολιστικό παράδειγμα μέσα από την ανάπτυξη της ενοποιημένης νοσηλευτικής θεωρίας της πολυπλοκότητας. Το Μετα-ολιστικό παράδειγμα είναι μία εσωτερική διαδρομή πνευματικής αυτοολοκλήρωσης, είναι ένας νέος τρόπος δράσης, πράξης, ζωής, εργασίας και κατανόησης.
Λέξεις κλειδιά: Μετα-ολιστικό παράδειγμα, αλλαγή παραδείγματος, ενοποιημένη νοσηλευτική θεωρία της πολυπλο- κότητας, νοσηλευτική θεωρία
Το άρθρο αυτό πραγματεύεται τις ανθρώπινες σχέσεις στο χώρο της εργασίας. Αναφέρεται σε τρόπους, μεθόδους και τεχνικές καλύτερης αξιοποίησης του χρόνου. Περιγράφει διαδικασίες βελτίωσης των επαγγελματικών σχέσεων μεταξύ συναδέλφων. €ξετάζει τρόπους επίλυσης διαφορών στον εργασιακό χώρο. Περιγράφει τις σχέσεις επικοινωνίας στο πλαίσιο μια ομάδας και ενός τμήματος και υπογραμμίζει το ρόλο του προϊσταμένου. Τέλος, καταγράφει μερικά συνηθισμένα λάθη στο χώρο εργασίας. Σκοπός αυτού του άρθρου είναι να αναδείξει την σπουδαιότητα της επικοινωνίας στο χώρο εργασίας και να επισημάνει ότι η αποτελεσματική επικοινωνία στο πλαίσιο ενός τμήματος επιτρέπει την καλύτερη αξιοποίηση του χρόνου εργασίας και βελτιώνει τις σχέσεις μεταξύ συναδέλφων με θετικά αποτελέσματα για την επιχείρηση στην οποία εφαρμόζονται οι ανωτέρω τεχνικές.
Λέξεις κλειδιά: Επαγγελματικές σχέσεις, χώρος εργασίας, αξιοποίηση χρόνου εργασίας
Νικόλαος Φώτος , Παναγιώτης Επιτροπάκης
Με αυτή την ερευνητική εργασία επιχειρείται η καταγραφή της καθημερινής κίνησης ασθενών στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών (ΤΕΠ) της Ευρωκλινικής Αθηνών. Υλικό-Μέθοδος Πρόκειται για μία αναδρομική μελέτη. Ολα τα στοιχεία συγκεντρώθηκαν από το Βιβλίο καταγραφής των περιστατικών του ΤΕΠ. Η χρονική περίοδος μελέτης περιλαμβάνει ένα ημερολογιακό έτος (1/1/2000 έως 31/12/2000). Η επεξεργασία και παρουσίαση των στοιχείων έγινε με τη χρήση του "Microsoft excel" και του στατιστικού πακέτου "SPSS 10.0 for Windows". Αποτελέσματα Ιτο ΤΕΠ της Ευρώ- κλινικής Αθηνών, κατά το μελετώμενο χρονικό διάστημα, προσήλθαν συνολικά 3.872 ασθενείς (2.013 άντρες και 1.859 γυναίκες). Η προσέλευση των ασθενών ήταν μεγαλύτερη κατά τις πρωινές ώρες της ημέρας. Τα δύο κύρια συμπτώματα των ασθενών που προσήλθαν στο ΤΕΠ ήταν οι διάφορες μορφές άλγους (1.846 περιστατικά) και ο πυρετός (495 περιστατικά). Οι συχνότερα προσκαλούμενες ιατρικές ειδικότητες κατά σειρά ήταν η παθολογική (40%), η ορθοπαιδική (25,6%), η χειρουργική (12,8%) και η καρδιολογική (9,4%). Οι περισσότεροι ασθενείς (60,7%) αποχώρησαν από το ΤΕΠ μετά την παροχή των πρώτων βοηθειών. Συμπεράσματα Ο αριθμός των ασθενών που προσήλθαν στο ΤΕΠ της Ευρωκλινικής Αθηνών ήταν χαμηλός και δικαιολογείται από το γεγονός ότι την Ευρωκλινική Αθηνών επισκέπτονται κυρίως ασφαλισμένοι ιδιωτικών ασφαλιστικών φορέων. Παρατηρείται μία ελαφρά υπεροχή των αντρών ασθενών σε σχέση με τις γυναίκες ασθενείς και είναι εμφανής η αριθμητική υπεροχή των παθολογικών και ορθοπαιδικών περιστατικών. Τέλος, η πλειοψηφία των ασθενών αποχώρησε από το ΤΕΠ μετά την παροχή ιατρονοσηλευτικής φροντίδας.
Λέξεις κλειδιά: Επείγοντα περιστατικά, υποδοχή ασθενών, ιδιωτική κλινική
Ιωάννα Παπαθανασίου , Θεοδόσιος Παραλίκας , Ελένη Λαχανά , Γ. Τζαβέλας , Στυλιανή Κοτρώτσιου , Βασιλική Κουτσοπούλου-Σοφικίτη
Σκοπός της εργασίας είναι να μετρηθεί η συχνότητα των κατακλίσεων σε νοσηλευτικά τμήματα και να διερευνηθεί ποιοι ασθενείς είναι πιο επιρρεπείς στην πιθανότητα της εμφάνισής της. Υλικό-Μέθοδος Οι πληροφορίες που σχετίζονται με ατομικά και κλινικά χαρακτηριστικά των ασθενών δόθηκαν από τις προϊστάμενες και τους νοσηλευτές των κλινικών. Η εκτίμηση της γενικής κατάστασης των αρρώστων καθώς και των κατακλίσεων έγινε με προσωπική επικοινωνία. Η εκτίμηση των κατακλίσεων έγινε με βάση το βαθμολογικό σύστημα του Frant. Η αξιολόγηση των αρρώστων έγινε με βάση την κλίμακα Norton. Αποτελέσματα Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν υψηλά ποσοστά κατακλίσεων στις παθολογικές κλινικές, οι ομάδες ηλικίας από 70 και άνω παρουσίαζαν τη μεγαλύτερη συχνότητα κατακλίσεων, ο δείκτης συχνότητας κατακλίσεων επικράτησε στις γυναίκες έναντι των ανδρών, τα αδύνατα άτομα αναπτύσσουν πιο εύκολα κατακλίσεις, η ακινησία όταν συνδυαστεί με υγρασία αποτελεί παράγοντα υψηλού κινδύνου και τέλος το υψηλότερο ποσοστό κατακλίσεων εμφανίζεται την 2η εβδομάδα νοσηλείας.
Λέξεις κλειδιά: Κατάκλιση, πρόληψη κατακλίσεων, παράγοντες πρόκλησης κατακλίσεων, νοσηλευτική φροντίδα κατακλίσεων
Μαρίτσα Γουρνή , Δέσποινα Σαπουντζή-Κρέπια , Ζωή Ρούπα , Μάρκος Σγάντζος , Νικόλαος Σκορδής , Χρήστος Μπαρτσόκας , Ελένη Θεοδοσοπούλου
Η συχνότητα εμφάνισης και διατήρησης του καταμήνιου κύκλου σε ασθενείς με ομόζυγη Β-θαλασσαιμία μελετάται στο παρόν άρθρο. Η αξιολόγηση του καταμήνιου κύκλου πραγματοποιήθηκε με το συσχετισμό των επιπέδων φερριτίνης, της αιμοσφαιρίνης πριν από τη μετάγγιση αίματος, του Βαθμού αποσιδήρωσης και της ανταπόκρισης των FSH και LH μετά από διέγερση με GnRH. Στη μελέτη αυτή λαμβάνουν μέρος 122 γυναίκες με ομόζυγη β-θαλασσαιμία που παρακολουθούνται από το Κέντρο Μεσογειακής Αναιμίας και άλλων «Αιμολυτικών Αναιμιών» Λευκωσίας Κύπρου. Η μελέτη είναι αναδρομική και περιλαμβάνει το χρονικό διάστημα 1981-1999. Οι γυναίκες χωρίσθηκαν με Βάση τον καταμήνιο κύκλο σε 4 ομάδες, στις γυναίκες με φυσιολογικούς κύκλους, με αραιομηνόρροια, με δευτεροπαθή αμηνόρροια και με πρωτοπαθή αμηνόρροια. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι το σύνολο του δείγματος της έρευνας παρουσιάζει μεγάλο εύρος ηλικίας 15-48 έτη, με μέση ηλικία 27,52 το 85% των γυναικών Βρίσκεται μεταξύ 20-40 ετών και η ομάδα με φυσιολογικό κύκλο συγκεντρώνει το μεγαλύτερο ποσοστό 34,1 %. Η συχνότητα αποσιδήρωσης δεν εμφάνισε στατιστικά σημαντική διαφορά για καμία ομάδα, ενώ τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης κυμάνθηκαν από 8,5-11,5 g/dL. Η ψερριτίνη παρουσίασε αυξητική τάση στο σύνολο των ετών (18 έτη) από την ομάδα των γυναικών με φυσιολογικούς κύκλους, προς την ομάδα με πρωτοπαθή αμηνόρροια και με στατιστικά σημαντική διαφορά όσον αφορά την ελάχιστη τιμή μεταξύ των ομάδων I και 4 (Ρ<0,048). Τέλος, οι μέσες τιμές των FSH και LH μετά από διέγερση με GnRH εμφάνισαν την χαμηλότερη ανταπόκριση στην ομάδα της δευτεροπαθούς και πρωτοπαθούς αμηνόρροιας και με στατιστικά σημαντική διαφορά (Ρ<0,010) για την LH και Ρ<0,050 για την FSH.
Λέξεις κλειδιά: Β-θαήαοοαιμία, κατα- μήνιος κύκλος, φερριτίνη, αιμοσφαιρίνη, αποσιδήρωση, FSH, LH
Χριστίνα Μαρβάκη , Θωμαΐς Οικονόμου , Παναγιώτα Ιορδάνου , Ευαγγελία Μαρβάκη , Ελένη Θεοδοσοπούλου , Ελισάβετ Πατηράκη
Σκοπός της μελέτης ήταν να εξετάσει το ρόλο της Έγκαιρης Εντερικής Θρέψης (££Θ) σε εγκαυματιες και πολυτραυματίες. Υλικέ)-Μέθοδος Στη μελέτη μας συμπεριλήφθησαν 31 εγκαυματιες με εγκαύματα >25% της ολικής επιφάνειας σώματος και 35 πολυτραυματίες με περισσότερα από δύο τραύματα. Ακολούθησε ειδικό πρωτόκολλο θρέψης και εκτιμήθηκαν εργαστηριακές παράμετροι και η γενική κατάσταση των ασθενών. Αποτελέσματα Στους εγκαυματιες, τα ολικά λευκώματα, οι λευκωματίνες και οι σφαιρίνες αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ όλων των μετρήσεων. Στους πολυτραυματίες τα ολικά λευκώματα και οι σφαι- ρίνες αυξήθηκαν σημαντικά μεταξύ 1ης και 3ης μέτρησης (Ρ<0,001). Οι λεύκωμα- τίνες μειώθηκαν ελαφρά μεταξύ 1ης και 3ης μέτρησης (Ρ=0,350). Στους έγκαυμα- τίες, μεταξύ 1ης και 3ης μέτρησης, ο Fe αυξήθηκε (Ρ<0,008). Στους πολυτραυματίες ήταν ελαφρά αυξημένος. Στους εγκαυματιες η δεσμευτική ικανότητα σιδήρου (TIBC) αυξήθηκε (Ρ<0,001) και στους πολυτραυματίες μειώθηκε ελαφρά. Δεν υπήρξαν σημαντικές διαφοροποιήσεις στον απόλυτο αριθμό των λεμφοκυττάρων ούτε σε αυτό των ανοσοσφαιρινών IgA, IgM, IgG και για τις δύο ομάδες ασθενών. Μεταξύ των ομάδων, η μέση τιμή των λευκωματινών στους εγκαυματιες αυξήθηκε σημαντικά έναντι των πολυτραυματιών (Ρ=0,012). Η μέση τιμή των σφαιρινών στους πολυτραυματίες αυξήθηκε σημαντικά έναντι των εγκαυματιών (Ρ=0,019). Η TIBC των δύο ομάδων δεν αυξήθηκε μεταξύ 1ης και 2ης μέτρησης, αλλά αυξήθηκε σημαντικά στην 3η μέτρηση στους εγκαυματιες σε σχέση με τους πολυτραυματίες (Ρ=0,005). Η μέση τιμή των ανοσοσφαιρινών IgG παρουσίασε μία σημαντική αύξηση στους πολυτραυματίες συγκριτικά με τους εγκαυματιες (Ρ=0,006). Συμπεράσματα Γενικά, τα αποτελέσματα της παρούσας μελέτης επιβεβαίωσαν την αποτελεσματι- κότητα της €£Θ και στις δύο ομάδες των ασθενών καθώς επίσης και παρουσία ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ των ομάδων.
Λέξεις κλειδιά: Ρόλος έγκαιρης εντερικής θρέψης, εργαστηριακές παράμετροι θρέψης (ολικά λευκώματα, λευκω- ματίνη ορού, σφαιρίνες, απόλυτος αριθμός λεμφοκυττάρων, ανοσοσφαιρίνες IgA, IgM, IgG, σίδηρος και σιδηροδεσμευτική ικανότητα)