Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 14, Αρ. 1 (2015): Ιανουάριος - Μάρτιος 2015

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες ολοένα και περισσότερο δίνεται έμφαση στις ανάγκες συγγενών νοσηλευομένων ασθενών σε μονάδες εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας όσον αφορά τις ανάγκες συγγενών νοσηλευομένων ασθενών σε ΜΕΘ. Μεθοδολογία: H μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ερευνητικών και ανασκοπικών εργασιών που αφορούσαν τις ανάγκες συγγενών νοσηλευομένων ασθενών σε ΜΕΘ, ανεξαρτήτως ειδικότητας. Αποτελέσματα: Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε ότι, οι συγγενείς νοσηλευομένων ασθενών σε ΜΕΘ βιώνουν πολλές και ποικίλες ανάγκες, εκ των οποίων οι επικρατέστερες είναι η ανάγκη πληροφόρησης, η ανάγκη συμμετοχής στη λήψη αποφάσεων που αφορούν κυρίως ηθικά διλλήματα και η ανάγκη επισκεπτηρίου του αγαπημένου νοσηλευόμενου προσώπου. Επίσης, οι συγγενείς νοσηλευομένων ασθενών σε ΜΕΘ βιώνουν έντονο άγχος και κατάθλιψη τα οποία θα πρέπει να αξιολογούνται από τους επαγγελματίες υγείας και να αντιμετωπίζονται. Συμπεράσματα: Οι επαγγελματίες υγείας θα πρέπει να μεριμνούν για τους συγγενείς δεδομένου ότι, η νοσηλεία του αγαπημένου προσώπου επιφέρει πλήθος αλλαγών στη καθημερινή τους ζωή.

Λέξεις κλειδιά: Ανάγκες συγγενών, μονάδα εντατικής θεραπείας, νοσηλεία σε ΜΕΘ

Το Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο (ΟΣΣ) αποτελεί μια από τις πιο συχνές και ταυτόχρονα απειλητικές για τη ζωή νόσους. Οι ηλικιωμένοι ασθενείς, λόγω της συννοσηρότητας αλλά και των αλλαγών στην ανατομία και την φυσιολογία του σώματος, παρουσιάζουν κάποιες διαφοροποιήσεις ως προς την κλινική εμφάνιση της νόσου και τα συνήθη συμπτώματα. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που παρουσιάζουν τα ηλικιωμένα άτομα με ΟΣΣ. Μέθοδος: Για τη συλλογή των στοιχείων έγινε ανασκόπηση της διεθνούς και ελληνικής βιβλιογραφίας της τελευταίας δεκαπενταετίας, στα ηλεκτρονικά αποθετήρια Pubmed και Sciencedirect, με τις λέξεις κλειδιά: «οξέα στεφανιαία σύνδρομα», «ηλικιωμένοι», «διάγνωση», «αντιμετώπιση», «θρομβόλυση», «ηλεκτροκαρδιογράφημα», καθώς και συνδυασμό αυτών. Αποτελέσματα: H ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε ότι τα ηλικιωμένα άτομα με ΟΣΣ παρουσιάζουν πιο άτυπα συμπτώματα, όπως από το γαστρεντερικό ή το αναπνευστικό σύστημα και εμφανίζουν πιο σπάνια το τυπικό θωρακικό άλγος. Οι διαγνωστικές μέθοδοι είναι ίδιες για όλες τις ηλικίες, με τη διαφορά ότι οι ηλικιωμένοι ασθενείς έχουν συχνά αλλοιώσεις στο καρδιογράφημα που δυσχεραίνουν τη διάγνωση και για αυτό χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή στην λήψη του, ενώ βοηθάει ιδιαίτερα η σύγκριση με προηγούμενη καταγραφή, εάν υπάρχει. Όσον αφορά τη θεραπευτική αγωγή, απαιτείται μεγαλύτερη προσοχή στους ηλικιωμένους ασθενείς λόγω της συνοσηρότητας που συχνά υπάρχει, ενώ αλλάζει αρκετά η διαδικασία του μεταβολισμού των φαρμάκων από τον οργανισμό. Επίσης οι ηλικιωμένοι ασθενείς φαίνεται ότι καθυστερούν ιδιαίτερα στην αναζήτηση ιατρικής φροντίδας και αυτό μπορεί να επιδεινώσει την κατάστασή τους. Συμπεράσματα: Τα συμπτώματα στα ηλικιωμένα άτομα που πάσχουν από ΟΣΣ είναι σε μεγάλο βαθμό ίδια με εκείνα των νεότερων ασθενών, υπάρχουν όμως πολλά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που οφείλουν να λαμβάνουν υπόψη τους οι επαγγελματίες υγείας, κυρίως λόγω της συνοσηρότητας και των αλλαγών στην ανατομία και φυσιολογία των ηλικιωμένων.

Λέξεις κλειδιά: Οξύ Στεφανιαίο Σύνδρομο, ηλικιωμένοι, διαχείριση

Ένα μεγάλο ποσοστό του ηλικιωμένου πληθυσμού με χρόνια προβλήματα υγείας δυσκολεύεται να συμμορφωθεί με τη φαρμακοθεραπεία ή τις απαιτούμενες αλλαγές του τρόπου ζωής παρά το γεγονός ότι πρόκειται για τη βελτίωση της κατάστασης της υγείας τους. Σκοπός: Η διερεύνηση του ρόλου της συμβουλευτικής στην ενίσχυση της συμμόρφωσης των ηλικιωμένων με τη φαρμακοθεραπεία τους. Μέθοδος: Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε ήταν ανασκόπηση της βιβλιογραφίας η οποία περιελάβανε την αναζήτηση ανασκοπικών άρθρων καθώς και ερευνητικών μελετών στις βάσεις δεδομένων Iatrotek, PubMed, Cinahl, Scopus και Google Scholar που αναφέρονται στη συμμόρφωση των ηλικιωμένων με την φαρμακευτική τους αγωγή και δημοσιεύθηκαν από το 1999 έως το 2014. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι ακόλουθες: «compliance», «adherence», «elderly», «chronic diseases», «councelling», «συμμόρφωση με τη φαρμακοθεραπεία», «ηλικιωμένοι», «συμβουλευτική» και αφορούσαν την τελευταία 15ετία. Αποτελέσματα: Η συμμόρφωση των ηλικιωμένων με την φαρμακοθεραπεία τους αναφέρεται στην εκπαίδευση, την ενημέρωση, την σχέση μεταξύ ασθενή και επαγγελματιών υγείας καθώς επίσης στην ανατροφοδότηση και την αυτοδιαχείριση. Η συμβουλευτική σχέση μεταξύ ηλικιωμένου και νοσηλευτή ενισχύει την συμμόρφωση με την φαρμακοθεραπεία. Συμπεράσματα: Οι ανάγκες του ηλικιωμένου χρειάζονται συμβουλευτική παρέμβαση. Έτσι, ο ηλικιωμένος αποκαλύπτει περισσότερο και ευκολότερα τα συναισθήματα του και ο νοσηλευτής προσφέρει επαρκή υποστήριξη στην κατεύθυνση της ενίσχυσης της συμμόρφωσης με την φαρμακοθεραπεία του.

Λέξεις κλειδιά: Συμμόρφωση με τη φαρμακοθεραπεία, ηλικιωμένος, συμβουλευτική, χρόνια νοσήματα

Η ενδονοσοκομειακή πνευμονία είναι η πιο συχνή αιτία θανάτου και σχετίζεται με ποσοστά θνητότητας έως και 30%. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση του βαθμού συμμόρφωσης σχετικά με το πρωτόκολλο για την πρόληψη της πνευμονίας συνδεόμενης με τον αναπνευστήρα από τους νοσηλευτές στις ΜΕΘ. Υλικό-Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 164 νοσηλευτές (ποσοστό απόκρισης 76,6%) που εργάζονταν σε ΜΕΘ εννέα (9) νοσοκομείων της Αττικής. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ειδικό ερωτηματολόγιο 27 ερωτήσεων κλειστού τύπου. Για την επεξεργασία των δεδομένων, χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS ver. 15. Αποτελέσματα: Το 25,6% (n=42) του δείγματος ήταν άνδρες. Το 43,9% (n=72) είχε προυπηρεσία στη ΜΕΘ <5 έτη, το 30,5% (n=50) 6-10 έτη και το 25,6% (n=42) 11-15 έτη. Το ποσοστό συμμόρφωσης του δείγματος με τις οδηγίες του πρωτοκόλλου σχετικά με την πρόληψη της VAP ήταν 69.3±17.2%. Οι άνδρες συμμορφώνονταν σημαντικά περισσότερο (69.3±17.2%) σε σχέση με τις γυναίκες (68.5±18.2%), (ρ<0.001). Οι νοσηλευτές με μικρότερη προϋπηρεσία σε ΜΕΘ συμμορφωνόνταν σημαντικά λιγότερο σε σχέση με τους υπόλοιπους, (ρ<0.001). Η συμμόρφωση των νοσηλευτών στις αναπνευστικές ΜΕΘ ήταν σημαντικά μεγαλύτερη σε σχέση με τις υπόλοιπες ΜΕΘ, (ρ<0.001). Συμπεράσματα: Το ποσοστό συμμόρφωσης των νοσηλευτών ΜΕΘ με τα πρωτόκολλα πρόληψης της πνευμονίας συνδεόμενης με τον αναπνευστήρα είναι ικανοποιητικό. Ο ρόλος των νοσηλευτών στην πρόληψη της πνευμονίας συνδεόμενης με τον αναπνευστήρα είναι πολύ σημαντικός καθώς μπορεί να συντελέσει στην μείωση της νοσηρότητας, της θνησιμότητας, της διάρκειας παραμονής του ασθενή στο νοσοκομείο καθώς και στη μείωση του κόστους νοσηλείας.

Λέξεις κλειδιά: Εντατικής Θεραπείας, πνευμονία συνδεόμενη με τον αναπνευστήρα, πρωτόκολλο, λοίμωξη

Πρόσφατα φαίνεται να υπάρχει ενδιαφέρον για τις συμπληρωματικές θεραπείες, με αποτέλεσμα να παρατηρείται αξιοσημείωτη αύξηση της χρήσης τους. Σκοπός: της μελέτης ήταν η διερεύνηση των γνώσεων και των στάσεων των επαγγελματιών υγείας, που εργάζονται σε ένα γενικό περιφερειακό νοσοκομείο, ως προς τη χρήση των εναλλακτικών θεραπειών στη θεραπευτική τους πρακτική. Υλικό και Μέθοδος: Τον μελετώμενο πληθυσμό αποτέλεσαν 234 επαγγελματίες υγείας του Γενικού Νοσοκομείου επαρχιακής πόλης. Χρησιμοποιήθηκε έγκυρο και ανώνυμο ερωτηματολόγιο. Η συλλογή των δεδομένων πραγματοποιήθηκε από το Μάρτιο ως το Μάιο του 2013 και η στατιστική ανάλυση των δεδομένων έγινε με το πρόγραμμα SPSS 17.0 (p < 0.05). Αποτελέσματα: Το γενικό προφίλ των συμμετεχόντων ήταν κυρίως γυναίκες (75.6%) νοσηλεύτριες (56.9%), απόφοιτοι ΤΕΙ (46.1%), με μέσο όρο ηλικίας τα 47,08 ± 9,18 έτη και έγγαμες (62.3%). Η πλειοψηφία του δείγματος γνώριζε, τι είναι οι εναλλακτικές θεραπείες και που εφαρμόζονται (79,2%, n=186), ενώ οι 79 (33,8%) δήλωσαν ότι είχαν καταφύγει τουλάχιστον μία φορά σε κάποια μορφή εναλλακτικής θεραπείας, με το 61,5% (n=143), να δηλώνει αρκετά/πολύ ικανοποιημένο από τα αποτελέσματα των θεραπειών αυτών. Το 91% (n=211) των συμμετεχόντων θεωρούσε απαραίτητη την εποπτεία για την εφαρμογή των εναλλακτικών θεραπειών και οι περισσότεροι συμμετέχοντες πληροφορήθηκαν για αυτές τις μεθόδους από άλλους επαγγελματίες υγείας (38,8%), το φιλικό η συγγενικό περιβάλλον τους (38%) και το διαδίκτυο (34,6%). Συμπεράσματα: Οι εναλλακτικές θεραπείες αποτελούν μια σύγχρονη συνεργατική προσέγγιση της θεραπευτικής, με αποτέλεσμα να γίνεται ανάγκη η απόκτηση εξειδικευμένης γνώσης για τους επαγγελματίες υγείας.

Λέξεις κλειδιά: Εναλλακτική θεραπεία, νοσηλευτική εκπαίδευση, εναλλακτική υγείας, ομοιοπαθητική, ρεφλεξιολογία