Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 16, Αρ. 1 (2017): Ιανουάριος - Μάρτιος 2017

Νοσηλευτική έρευνα ορίζεται η επιστημονική διαδικασία που επαληθεύει και τελειοποιεί την υπάρχουσα γνώση, ενώ παράλληλα προάγει την νέα γνώση, η οποία άμεσα ή έμμεσα επηρεάζει τη νοσηλευτική πρακτική.1 Στόχος της νοσηλευτικής έρευνας είναι η εξεύρεση λύσεων σε προβλήματα νοσηλευτικής πρακτικής. Επικεντρώνεται στην ερμηνεία και την επίλυση προβλημάτων που προκύπτουν κατά την άσκηση του νοσηλευτικού επαγγέλματος. Η νοσηλευτική γνώση, η οποία μετατρέπεται σε πράξη, παύει να βασίζεται σε μύθους και παραδόσεις και η αντικειμενικότητα της ελέγχεται με την έρευνα.

Λέξεις κλειδιά: Νοσηλευτική φροντίδα, τεκμηριωμένη πρακτική

Εισαγωγή: Έχει βρεθεί πως το 11,3% των σεξουαλικά ενεργών γυναικών αναπαραγωγικής ηλικίας θα εμφανίσει αιδοιοδυνία (vulvodynia) σε κάποια στιγμή της ζωής τους. Η αιτιοπαθογένεια της πάθησης είναι άγνωστη. Η αιδοιοδυνία ενέχει σοβαρές συνέπειες για τη σεξουαλική ζωή και την ψυχοσωματική υγεία των γυναικών. Σκοπός: Σκοπός της εργασίας ήταν να γίνει σύντομη περιγραφή των τελευταίων απόψεων πάνω σε θέματα γονιμότητας, κύησης και τοκετού των γυναικών που πάσχουν από αιδοιοδυνία (vulvodynia). Υλικό-Μέθοδος: Ανασκόπηση της βιβλιογραφίας μέσα από τη βάση δεδομένων Medline, Scopus και Embase κατά το χρονικό διάστημα 2005-2016. Χρησιμοποιήθηκαν οι λέξεις κλειδιά: αιδοιοδυνία, υπογονιμότητα, κύηση και τοκετός. Αποτελέσματα: Στη βιβλιογραφία υπάρχουν λίγες μόνο μελέτες οι οποίες έχουν εστιάσει σε θέματα γονιμότητας και στα χαρακτηριστικά της κύησης και του τοκετού των γυναικών που πάσχουν από αιδοιοδυνία. Οι επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει πως πρόκειται συνήθως για γυναίκες λευκής φυλής, ηλικίας 20-30 ετών, με υψηλό μορφωτικό και οικονομικό επίπεδο. Οι μελέτες δείχνουν πως οι γυναίκες αυτές έχουν μικρότερα ποσοστά επίτευξης εγκυμοσύνης σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό λόγω του σημαντικά μικρότερου ποσοστού σεξουαλικών επαφών λόγω άλγους κατά τη σεξουαλική επαφή. Υπάρχουν υψηλότερα ποσοστά καισαρικής τομής (ΚΤ) έναντι του γενικού πληθυσμού, η οποία αύξηση οφείλεται στην επιθυμία της γυναίκας για ΚΤ παρά στην ύπαρξη πραγματικών μαιευτικών ενδείξεων. Η νεογνική έκβαση και η χρήση επισκληριδίου αναλγησίας είναι παρόμοια μεταξύ γυναικών που πάσχουν από αιδοιοδυνία και του γενικού πληθυσμού. Συμπεράσματα: Χρειάζεται μεγαλύτερη ενημέρωση των επαγγελματιών υγείας και των γυναικών για την οντότητα αυτή της αιδοιοδυνίας ώστε να υπάρξει η κατάλληλη συμβουλευτική σε θέματα γονιμότητας, κύησης και τοκετού.

Λέξεις κλειδιά: Αιδοιοδυνία, καισαρική τομή, κύηση

Εισαγωγή: Οι χειρουργικές επεμβάσεις συμπεριλαμβάνουν επεμβατικές τεχνικές και χειρουργικές διαδικασίες που επηρεάζουν τον ασθενή σε σωματικό και ψυχοκοινωνικό επίπεδο και προκαλούν έντονο άγχος. Σκοπός: H διερεύνηση της σχέσης μεταξύ του βαθμού ενημέρωσης προεγχειρητικά και του προεγχειρητικού άγχους. Μεθοδολογία: Πρόκειται για μια περιγραφική μελέτη συσχετίσεων που έλαβε χώρα κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ Σεπτεμβρίου-Δεκεμβρίου του 2015. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 124 χειρουργικοί ασθενείς γενικού νοσοκομείου της Αττικής, που επιλέχθηκαν βάσει συγκεκριμένων κριτηρίων. Χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο που διαμορφώθηκε από τους ερευνητές μετά από εκτεταμένη βιβλιογραφική ανασκόπηση καθώς και η σταθμισμένη στα ελληνικά κλίμακα άγχους και κατάθλιψης HADS (Hospital Anxiety and Depression Scale). Κατά τη διεξαγωγή της μελέτης τηρήθηκαν αυστηρά οι αρχές ηθικής και δεοντολογίας στην έρευνα. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 19.0. Αποτελέσματα: Το 70,2% των ασθενών δήλωσαν ικανοποιημένοι από το βαθμό ενημέρωσης που είχαν προεγχειρητικά, ενώ το 56,1% επιθυμούσε περισσότερη ενημέρωση. Το 86,1% των ασθενών δήλωσε ότι η ενημέρωση τους βοήθησε πριν το χειρουργείο, ενώ οι παράγοντες που φάνηκε να προκαλούν περισσότερο άγχος ήταν η έκβαση του χειρουργείου (56,5%) και ο μετεγχειρητικός πόνος (48,4%). Η επιθυμία για περισσότερη ενημέρωση σχετίστηκε θετικά με την εκδήλωση συμπτωμάτων κατάθλιψης. Οι ασθενείς που δήλωσαν ότι επιθυμούσαν να λάβουν πλήρη ενημέρωση πριν το χειρουργείο και όσοι δήλωσαν ότι η ενημέρωση τους βοήθησε πριν το χειρουργείο εμφάνισαν λιγότερα συμπτώματα κατάθλιψης. Το υψηλό μορφωτικό επίπεδο φάνηκε να έχει θετική συσχέτιση με την εκδήλωση προεγχειρητικού άγχους. Συμπεράσματα: H ενημέρωση και η επικοινωνία μειώνουν τα επίπεδα προεγχειρητικού άγχους και εκδήλωσης καταθλιπτικής συμπτωματολογίας. Η περαιτέρω διερεύνηση του θέματος λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και τις ανάγκες των ασθενών κρίνεται σημαντική.

Λέξεις κλειδιά: Προεγχειρητική ενημέρωση, χειρουργικός ασθενής, προεγχειρητικό άγχος, κατάθλιψη, κλίμακα HADS

Εισαγωγή: Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (ΠΦΥ) στηρίζεται στις αρχές της καθολικότητας και της ισότιμης πρόσβασης στο πλαίσιο ενός ασθενοκεντρικού συστήματος υγείας με ικανότητα διαρκούς προσαρμογής στις συνεχείς κοινωνικο-οικονομικές μεταβολές. Οι μέχρι σήμερα προσπάθειες δικτύωσης της πρωτοβάθμιας φροντίδας στην χώρα μας παρέμειναν μετέωρες ή ημιτελείς με εμφανή την αδυναμία αντιμετώπισης των χρονίζοντων παθογενειών του συστήματος υγείας. Σκοπός: H διερεύνηση του βαθμού ανταπόκρισης της δικτύωσης της μονάδας υγείας ΠΕΔΥ Κιλκίς στις ανάγκες των ασθενών, η εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων για την αποτελεσματικότητα του νέου δικτύου πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας και ο εντοπισμός τυχόν κενών ή δυσλειτουργιών. Μεθοδολογία: Διεξήχθη μία συγχρονική μελέτη, από τον Ιούνιο έως τον Αύγουστο του 2015 και χρησιμοποιήθηκε η δειγματοληψία ευκολίας με τον πληθυσμό-πηγή να αποτελείται από τους ασθενείς που επισκέφθηκαν την μονάδα υγείας ΠΕΔΥ Κιλκίς κατά το τελευταίο έτος. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ανώνυμο ερωτηματολόγιο, το οποίο συμπληρώθηκε εθελοντικά, ενώ πραγματοποιήθηκε πιλοτική μελέτη με 30 συμμετέχοντες. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πρόγραμμα Statistical Package for Social Sciences (IBM SPSS), έκδοση 21.0. Αποτελέσματα: Μόνον το 13,3% των ερωτηθέντων χαρακτήρισε επαρκή την διασύνδεση της μονάδας υγείας ΠΕΔΥ Κιλκίς με πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες υγειονομικές δομές ενώ το 44,1% δήλωσε προβλήματα στην κάλυψη των αναγκών λόγω μη λειτουργίας της μονάδας πέραν του πρωινού ωραρίου. Μεγαλύτερη εμπιστοσύνη δηλώνουν οι χρήστες στο δίκτυο των ιδιωτών ιατρών (64,1%) ενώ ελλιπής διαπιστώνεται η πληροφόρηση αναφορικά με το δικαίωμα ή μη παροχής υπηρεσιών υγείας της μονάδας στους ανασφάλιστους (72,4%). Συμπεράσματα: Νέες πολιτικές υγείας πρέπει να εφαρμοσθούν στο επίπεδο της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι προβληματικές συνιστώσες της δικτύωσης των υγειονομικών δομών στην χώρα μας με επίκεντρο την διαμόρφωση ενός ασθενοκεντρικού μοντέλου.

Λέξεις κλειδιά: Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, μονάδες υγείας, ΕΟΠΥΥ, ΠΕΔΥ, δίκτυο υγείας

Εισαγωγή: Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, η εφαρμογή στρατηγικών αντιμετώπισης του τραύματος αρχίζει να γίνεται πιο αποτελεσματική σε σχέση με την επούλωση, με απώτερο σκοπό την αποφυγή της επιμόλυνσης του τραύματος και τον ομαλό σχηματισμό της ουλής. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση των στρατηγικών αντιμετώπισης των τραυμάτων ώστε να αποφεύγεται η δημιουργία δύσμορφων ουλών. Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αναζήτηση άρθρων στις διεθνείς βάσεις δεδομένων (Pubmed, Cinahl, Google Scholar, Cochrane Library). Τέθηκε χρονικός περιορισμός αναφορικά με την ημερομηνία δημοσίευσης των άρθρων (άρθρα που έχουν δημοσιευθεί την τελευταία 15ετία). Βρέθηκαν 17 μελέτες που πληρούσαν τα κριτήρια για τη συμμετοχή τους στην ανασκόπηση. Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελετών η ορθή και άμεση διαχείριση του τραύματος αποτελεί προτεραιότητα και σε συνδυασμό με ορισμένες στρατηγικές αντιμετώπισης, όπως είναι ο επιμελής καθαρισμός του τραύματος, η αποφυγή τάσης κατά τη συρραφή, η ορθή χρήση των υλικών συρραφής, η διατήρηση της υγρασίας στο τραύμα μετεγχειρητικά και η εφαρμογή φύλλων σιλικόνης, ελαχιστοποιείται η πιθανότητα δημιουργίας δύσμορφων ουλών. Στη βιβλιογραφία αναφέρονται και πρόσθετα μέτρα όπως είναι η χρήση αντιβιοτικών για την προστασία της χλωρίδας του τραύματος και η λήψη λεπτομερούς ιστορικού από τον ασθενή ώστε να εντοπιστούν εκείνοι οι ασθενείς που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο ανάπτυξης ουλής. Συμπεράσματα: Η άμεση εφαρμογή στρατηγικών για την αντιμετώπιση του τραύματος είναι καθοριστικής σημασίας για την εμφάνιση ή όχι δύσμορφων ουλών.

Λέξεις κλειδιά: Τραύμα, διαχείριση, διαδικασία επούλωσης, πρόληψη ουλών