Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 4, Αρ. 1 (2005): Ιανουάριος - Μάρτιος 2005

Θεμελιώδης μεταρρύθμιση στον τομέα της υγείας στην Ελλάδα υπήρξε η ψήφιση του νόμου 1397/83 που προέβλεπε την ίδρυση του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ). 'Ενα γεγονός που συνετέλε- σε στην ανάπτυξη ενός κράτους πρόνοιας. Το σύστημα υγείας περιλαμβάνει το σύνολο των υγειονομικών μονάδων μιας χώρας που βρίσκονται σε συνεχή συνεργασία και λειτουργική αλληλεξάρτηση για τη διατήρηση και προαγωγή της υγείας του πληθυσμού. Από το 1983 έως σήμερα πραγματοποιήθηκαν προσπάθειες ανάπτυξης και εκσυγχρονισμού του συστήματος υγείας, που συνετέλεσαν στη διαμόρφωση της ισχύουσας δομής του. Κινητήρια δύναμη της αναμόρφωσης και της εγκαθίδρυσης του συστήματος υγείας αποτελεί η χρηματοδότησή του από ποικίλες πηγές του δημοσίου ή ιδιωτικού τομέα.

Λέξεις κλειδιά: Δημόσιος Τομέας, Ιδιωτικός Τομέας, Περίθαλψη, Δαπάνες, Χρηματοδότηση

Ένα νοσοκομείο θεωρείται ταυτόχρονα θεσμός και τεχνικό σύστημα. Η τεχνολογία επηρεάζει καίρια το νοσοκομείο που χρησιμοποιεί μια σειρά από νέες τεχνολογίες και καινοτομίες. Ο νοσηλευτής καλείται καθημερινά να υιοθετήσει νέες τεχνικές, νέες ορολογίες, νέα προβλήματα και να τα προσεγγίσει με νέα προοπτική. Παραδοσιακά, η έννοια της καινοτομίας προσδιόριζε ότι είχε σχέση μόνο με την τεχνολογία. Σήμερα καινοτομία ορίζεται η οποιοδήποτε ιδέα, πρακτική ή ιδεολογία, ανεξάρτητα από το αν είναι πραγματικά καινούργια, αρκεί που γίνεται αντιληπτή ως καινούργια από τη μονάδα (άτομο ή κλινική), που την υιοθετεί. Οι καινοτομίες που επιλέγουμε ως λύση σε ένα πρόβλημα είναι ή ριζοσπαστικές ή εξελικτικές και αφορούν ολόκληρο το νοσοκομείο ή κάποιο τμήμα του. Η διάχυση της καινοτομίας εξαρτάται από το τύπο των ιηο- θετούντων. Οι παράγοντες που συντελούν τη καινοτομία μπορούν να αναζητηθούν στο ευρύτερο και στο εσωτερικό πλαίσιο του νοσοκομείου. Η στρατηγική της καινοτομίας εντοπίζεται στην αγάπη του καινοτόμου για αλλαγή, στην ανταμοιβή των ατόμων που προωθούν νεωτερισμούς, στη συλλογική εργασία, στην ύπαρξη πολιτιστικού προτύπου, σε μια ευέλικτη νοσηλευτική υπηρεσία, στην αποφυγή των κλασικών οργανογραμμάτων, στη δια βίου εκπαίδευση και στην προσαρμογή σύμφωνα με τις επιθυμίες του ασθενούς. Επισημαίνουμε τη συνεχή ανάγκη εγρήγορσης της νοσηλευτικής διοίκησης στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η αύξηση των καινοτομιών θα βοηθήσει στην επαγγελματική επιβίωση και εξέλιξη των ενασχολούμενων με τη διοίκηση των νοσηλευτώ

Λέξεις κλειδιά: τεχνολογία, καινοτομία, νοσηλευτική υπηρεσία, στρατηγική

Στο παρόν άρθρο παρουσιάζεται μια πιλοτική ιστορική μελέτη που αφορά στην προσέγγιση της ιστορίας της νοσηλευτικής στην Ελλάδα από την αρχαιότητα μέχρι και το Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο. Η αρχή της Ελληνικής νοσηλευτικής ανάγεται στα αναρρωτήρια και τα Ασκληπιεία της αρχαίας Ελλάδας. Στο Βυζάντιο λειτουργούσαν ιδρύματα παροχής φροντίδας, στα οποία απασχολούνταν νοσηλευτικό προσωπικό, αντίθετα ελάχιστες είναι οι μαρτυρίες για την ύπαρξη νοσηλευτικής την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Μετά την απελευθέρωση από τους Τούρκους, γίνονται οι πρώτες προσπάθειες συγκρότησης ενός υγειονομικού συστήματος στη χώρα και ιδρύονται τα πρώτα νοσοκομεία, στα οποία τη νοσηλευτική ασκούσαν πρακτικές κυρίως νοσοκόμες. Το 1875 ιδρύεται το «Νοσοκομικόν Παιδευτήριον», στο οποίο «εμορφούντο εις την νοσηλείαν ασθενών γυναίκες νοσοκόμοι». Το 1894, στη Θεσσαλονίκη, το Θεαγένειο νοσοκομείο ενδιαφέρεται για την εκπαίδευση αδελφών νοσοκόμων. Το Μάρτιο του 1897, εισήχθη ο θεσμός της αμειβόμενης αδελφής νοσοκόμου στις ένοπλες δυνάμεις. Ο Ε.Ε.Σ. ίδρυσε το 1914 την σχολή των Επικούρων Αδελφών, 2ετούς φοίτησης, δίνοντας στις απόφοιτες άδεια ασκήσεως επαγγέλματος. Το 1923 ιδρύθηκε η Σχολή Νοσοκόμων του Ε.Ε.Σ. και ο Εθνικός Σύνδεσμος Νοσοκόμων. Το 1937 ιδρύεται η κρατική Σχολή Επισκεπτριών Αδελφών και Νοσοκόμων. Στον πόλεμο του 1940 3.000 αδελφές νοσοκόμες υπηρέτησαν στις ένοπλες δυνάμεις και 14 απ’ αυτές έδωσαν τη ζωή τους.

Λέξεις κλειδιά: Νοσηλευτική, Ιστορία, Ελλάδα

Η ετοιμότητα του κοινού για αποδοχή και υποστήριξη του ψυχικώς πάσχοντα επηρεάζει κατά μεγάλο μέρος την επιτυχή επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο. Αρνητική στάση υπάρχει στους επαγγελ- ματίες υγείας και σ’ εκείνους που υπηρετούν την ψυχική υγεία με αποτέλεσμα τη μη αποτελεσματική θεραπεία και την κοινωνική απομόνωση των ψυχικά ασθενών, αφού η συγκεκριμένη στάση, στην πράξη σημαίνει απόρριψη και κατά συνέπεια αποθάρρυνση του ασθενούς και διαιώνιση του ιδρυματισμού του. Οι στάσεις των φοιτητών νοσηλευτικής και ιατρικής απέναντι στα ψυχικώς πάσχοντα άτομα θεωρούνται σημαντικές, αφού ο τρόπος με τον οποίο εκπαιδεύονται ν' αντιμετωπίσουν τους ψυχικά αρρώστους είναι πιθανό να επηρεάσει τη στάση τους απέναντι στην ψυχική ασθένεια. Επισημαίνεται η ανάγκη ευαισθητοποίησης τόσο του κοινού όσο και όλων όσοι εμπλέκονται με την παροχή φροντίδας στους ψυχικά ασθενείς, με σκοπό τη μείωση της κοινωνικής απόστασης από τον ασθενή και την ομαλότερη επανένταξή του στο κοινωνικό σύνολο.

Λέξεις κλειδιά: Ψυχική νόσος, Στάση, Κοινό, Επαγγελματίας υγείας, Σπουδαστής νοσηλευτικής, Εκπαίδευση

Οι ασθενείς με ομόζυγη β-θαλασσαιμία εμφανίζουν επιπλοκές σε πολλά ζωτικά όργανα. Η αύξηση ίου προσδόκιμου επιβίωσης αυτών των ασθενών έδωσε την ευκαιρία να βρεθούμε αντιμέτωποι με πολλά από αυτά τα προβλήματα τα οποία πριν από το 1980 δεν ήταν υπαρκτά. Η συχνότερα εμφανιζόμενη επιπλοκή είναι του υπογοναδοτροπικού υπογοναδισμού και mo συγκεκριμένα της δευτεροπαθούς αμηνόρροιας. Στη μελέτη αυτή παρουσιάζονται παλαιότε- ρες και νεότερες απόψεις σχετικά με την παθοφυσιο- λογία της δευτεροπαθούς αμηνόρροιας, η γνώση των οποίων συμβάλλει στην έγκαιρη και mo ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της δευτεροπαθούς αμηνόρροιας, με αποτέλεσμα την αύξηση του χρονικού διαστήματος εμφάνισης των καταμήνιων κύκλων των γυναικών με ομόζυγη β-θαλασσαιμία στην παραγωγική ηλικία.

Λέξεις κλειδιά: Δευτεροπαθής αμηνόρροια, β-θαλασσσαιμία

Το άρθρο αυτό αφορά στις οδηγίες, που ισχύουν για τους επαγγελματίες που χρησιμοποιούν καθετήρες και για το προσωπικό, που είναι υπεύθυνο για την επιτήρηση και τον έλεγχο των λοιμώξεων στους χώρους υγείας. Περιοχές στις οποίες δίνεται ιδιαίτερη έμφαση είναι η εκπαίδευση και κατάρτιση του προσωπικού φροντίδας υγείας, το οποίο εισάγει και διατηρεί τους καθετήρες χάρη στις τεχνικές φροντίδας των καθετήρων.

Λέξεις κλειδιά: Λοιμώξεις, ενδαγγειακοί καθετήρες

Σκοπός της μελέτης αυτής ήταν η διερεύνηση του δείκτη μάζας σώματος σε παιδιά σχολικής ηλικίας για την εκτίμηση της παιδικής παχυσαρκίας, η οποία στην Κρήτη φθάνει το 39%.
Υλικό - Μέθοδος: Το υλικό της μελέτης αποτέλεσαν 168 παιδιά ηλικίας 6-12 ετών του 52ου Δημοτικού σχολείου Ηρακλείου. Μετρήθηκε το ακριβές βάρος και το ύψος των παιδιών και υπολογίστηκε ο ΒΜΙ (Δείκτης Μάζας Σώματος). Η ανάλυση των δεδομένων έγινε στο Access software.
Αποτελέσματα: Στο σύνολο των 168 παιδιών τα 37 (22%) ήταν παχύσαρκα, τα 37 (22%) ήταν υπέρβαρα, τα 89 (53%) ήταν φυσιολογικά και τα 5 (2,97%) ήταν λιποβαρή.
Συμπεράσματα: Η παιδική παχυσαρκία δεν πρέπει να θεωρείται απλά και μόνο πρόβλημα αισθητικής, διότι δημιουργεί μεγαλύτερους κινδύνους στην υγεία των παιδιών από ό,τι η παχυσαρκία που αναπτύσσεται στην ενήλικη ζωή.

Λέξεις κλειδιά: Παιδική παχυσαρκία, Δείκτης Μάζας Σώματος, πρόληψη