Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 6, Αρ. 3 (2007): Ιούλιος - Σεπτέμβριος 2007

Η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα (Ρ.Α.) αποτελεί ένα από τα συνηθέστερα ρευματικά νοσήματα της ενήλικης ζωής και προκαλεί δυσλειτουργίες με μεγάλο κόστος στην φυσική κατάσταση, καθώς και στον επαγγελματικό, οικογενειακό, κοινωνικό και ψυχολογικό τομέα. Η νόσος χαρακτηρίζεται από χρονιότητα, πολλαπλότητα και διακύμανση της έντασης των συμπτωμάτων, αδυναμία πρόβλεψης της εξέλιξης, συμπτωματική και όχι αιτιολογική αντιμετώπιση. Η Ρ.Α. χαρακτηρίζεται ως χρόνια πάθηση, οφειλόμενη στην αλληλεπίδραση διαφόρων παθολογικών παραγόντων: γενετικών, σωματικών, ψυχολογικών. Η αποδοχή της χρόνιας πάθησης από τον άρρωστο με Ρ.Α. δεν είναι μια απλή διαδικασίας. Οι άρρωστοι με χρόνια νόσο ευρίσκονται σε μία συνεχή πίεση και τα ψυχο-κοινωνικό-οικονομικά προβλήματα, που δημιουργούνται κατά την αντιμετώπισή της, χρειάζονται ιατρό-νοσηλευτική παρέμβαση. Η δημιουργία μιας καλής επικοινωνίας με τον ασθενή με Ρ.Α. θα είναι καθοριστική για την θεραπευτική του προσέγγιση και την ολιστική αντιμετώπιση της νόσου. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι να διερευνηθούν όλοι οι αιτιολογικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εκδήλωση της Ρ.Α., καθώς και να αναζητηθούν οι πλέον σύγχρονοι και ξελιγμένοι θεραπευτικοί τρόποι αντιμετώπισης.

Λέξεις κλειδιά: Ρευματοειδής Αρθρίτις,  χρόνια ασθένεια,  θεραπεία,  ολιστική προσέγγιση

Σκοπός της παρούσας βιβλιογραφικής ανασκόπησης είναι να αναδείξει το ρόλο της οικογένειας στη φροντίδα αποκατάστασης ασθενή με εγκεφαλικό επεισόδιο. Το εγκεφαλικό επεισόδιο αποτελεί μετά την αρθρίτιδα την δεύτερη κατά σειρά ασθένεια που εγκαταλείπει μειωμένη ικανότητα και δημιουργεί την ανάγκη της επανεκπαίδευσης και αυτοφροντίδας του ατόμου και της πληροφόρησης της οικογένειας για νέους ρόλους. Μια από τις διαστάσεις της ολιστικής προσέγγισης είναι η υποστηρικτική φροντίδα από μέλη της οικογένειας. Τα ερευνητικά δεδομένα δείχνουν ότι η πληροφόρηση της οικογένειας για το ρόλο των φροντιστών-μελών είναι ανεπαρκής ή και ανύπαρκτη. Η επαρκής ενημέρωση και εκπαίδευσης των νοσηλευτών για την προετοιμασία των φροντιστών-μελών με ειδικά προγράμματα ενεργοποιεί την οικογένεια για να ανταποκριθεί στη νέα πρόσκληση και να αναλάβει ρόλους πολύπλευρους και πολύπλοκους. Όπως αναφέρθηκε οι φροντιστές-μέλη της οικογένειας ατόμων με εγκεφαλικό επεισόδιο θα πρέπει να αποκτήσουν γνώσεις και να μάθουν νέες δεξιότητες ώστε να βοηθήσουν τα άτομα αυτά να μεγιστοποιήσουν τις ικανότητές τους για να καλύψουν τις καθημερινές τους ανάγκες για αυτοφροντίδα. Οι ασθενείς με εγκεφαλικό επεισόδιο μετά την οξεία φάση και τη νοσηλεία σε κέντρο αποκατάστασης νοσηλεύονται στο σπίτι κυρίως από τις οικογένειές τους και με τη στήριξη των υπηρεσιών υγείας. Συνήθως οι αρμοδιότητες που αναλαμβάνουν τα μέλη της οικογένειας αφορούν την κάλυψη των αναγκών για αυτοφροντίδα, κυρίως ως την οργάνωση και διευθέτηση των καθημερινών του δραστηριοτήτων και την ενεργοποίηση ώστε να μάθουν νέους τρόπους ζωής μέσα στα όρια των μειωμένων ικανοτήτων του. Η καθοδήγηση των φροντιστών – μελών αποτελεί τη σημαντικότερη νοσηλευτική παρέμβαση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων καθημερινής ζωής του ασθενή με εγκεφαλικό επεισόδιο. Οι παρεμβάσεις εξατομικεύονται σύμφωνα με το μορφωτικό επίπεδο των φροντιστών και με τις ανάγκες του ασθενούς.

Λέξεις κλειδιά:  Εγκεφαλικό,  οικογένεια,  εκπαίδευση,  παροχή φροντίδας 

Με σκοπό την προστασία της δημόσιας υγείας τίθενται από την ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία γενικοί και ειδικοί κανόνες υγιεινής και ασφάλειας των τροφίμων σε όλα τα στάδια της αλυσίδας παραγωγής τους. Από το σύνολο των ισχυουσών διατάξεων για τα τρόφιμα απορρέουν θεμελιώδεις αρχές για την αποτροπή δυσμενών επιπτώσεων στη δημόσια υγεία, προβλέπεται η διενέργεια υγειονομικών ελέγχων, καθώς και η επιβολή κυρώσεων.

Λέξεις κλειδιά: Ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία,  θεμελιώδεις αρχές για τα τρόφιμα,  έννοια  τροφίμων,   χαρακτηρισμός  τροφίμων,   αρμόδιες  αρχές  ελέγχου  τροφίμων,   διοικητικές  και  ποινικές κυρώσεις

Η μουσική έχει χρησιμοποιηθεί ως θεραπευτική αγωγή, ανά τους αιώνες, ενώ πλήθος μελετών έχει διερευνήσει τις ιδιότητές της, στον τομέα της πρόληψης και της θεραπείας διαφόρων νοσημάτων. Η μουσική, ως θεραπευτική μέθοδος έχει θετικά αποτελέσματα στην φροντίδα των παιδιών και βρίσκει καλή εφαρμογή σε μονάδες προώρων, σε μονάδες εντατικής θεραπείας, σε χειρουργικά και ογκολογικά τμήματα και σε παιδιά με αναπηρίες. Σκοπός της παρούσης ανασκοπικής εργασίας ήταν α διερευνηθούν οι θεραπευτικές αξίες της μουσικής στην φροντίδα των παιδιών που νοσηλεύονται στο νοσοκομείο. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιλάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών που εκπονήθηκαν σε διεθνές επίπεδο και αναφέρονται στις θεραπευτικές επιδράεις της μουσικής σε νοσηλευόμενα παιδιά. Αποτελέσματα: Οι περισσότερες μελέτες εστιάζονται στα ευεργετικά αποτελέσματα της μουσικής στο παιδί. Τα αποτελέσματα της παρούσης μελέτης έδειξαν ότι, η μουσική χρησιμοποιείται ευρέως για την προαγωγή της ευημερίας και φαίνεται ότι ασκεί άμεσες θεραπευτικές επιδράσεις στο παιδί, που σχετίζονται κυρίως με την φυσιολογία και την ψυχολογία όπως αλλαγές στα ζωτικά σημεία, μείωση του άγχους και του πόνου, απόσπαση της προσοχής, καλύτερη επικοινωνία με το περιβάλλον κ.ά. Επίσης, η μουσική ασκεί έμμεσες θεραπευτικές επιδράσεις στο παιδί καθότι, προκαλεί θετικές αλλαγές στην συμπεριφορά των επαγγελματιών υγείας και συντελεί στην καλύτερη απόδοση στην εργασία. Συμπεράσματα: Η μουσική αποτελεί ένα θεραπευτικό εργαλείο χαμηλού κόστους που μπορούν να εφαρμόσουν οι επαγγελματίες υγείας στην φροντίδα του παιδιατρικού ασθενή και έχει βρεθεί ότι, είναι αποτελεσματικό στην δημιουργία θετικών εκβάσεων. Η γνώση των νοσηλευτών όσον αφορά στην μουσική ως θεραπευτική αγωγή πρέπει να βελτιωθεί και η θεραπευτική επίδραση της μουσικής πρέπει να είναι αποτέλεσμα συστηματικής επιστημονικής εφαρμογής.

Λέξεις κλειδιά: Μουσική‐ θεραπευτική μέθοδος ‐ επαγγελματίες υγείας

Η συχνότητα εμφάνισης νευροτοξικότητας από χημειοθεραπεία αυξάνεται διαρκώς λόγω της αύξησης του μέσου όρου επιβίωσης και της χρησιμοποίησης επιθετικότερων θεραπευτικών σχημάτων. Σε αυτό το άρθρο γίνεται παρουσίαση, των νοσηλευτικών παρεμβάσεων διαχείρισης της συγκεκριμένης παρενέργειας. Οι νοσηλευτές παρεμβαίνουν σε τρία επίπεδα: Το πρώτο επίπεδο είναι της αξιολόγησης, που περιλαμβάνει τον έλεγχο, της αισθητικής, κινητικής, εγκεφαλικής, παρεγκεφαλιδικής λειτουργίας και του αυτόνομου νευρικού συστήματος. Το δεύτερο επίπεδο περιλαμβάνει την πρόληψη εμφάνισης και την αντιμετώπιση της νευροτοξικότητας και το τρίτο επίπεδο περιλαμβάνει την εκπαίδευση του ασθενούς.

Λέξεις κλειδιά: Νευροτοξικότητα,  Χημειοθεραπεία,  Νοσηλευτικές παρεμβάσεις

Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να προσδιοριστεί ο επιπολασμός τού ιού τής ηπατίτιδας C στους πρωτοετείς σπουδαστές των τμημάτων: Ιατρικών Εργαστηρίων, Νοσηλευτικής, Μαιευτικής, Βρεφονηπιοκομίας της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας Πρόνοιας του Τεχνολογικού Επαγγελματικού Ιδρύματος (Α.Τ.Ε.Ι.) Θεσσαλονίκης, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα άτομα αυτά μελλον θα ασκήσουν ένα επάγγελμα το οποίο θα συνδέεται με υψηλό κίνδυνο μόλυνσης. Υλικό – Μέθοδος: Η επιλογή του δείγματος, που αποτελείται από 502 φοιτητές, έγινε με συστηματική τυχαία δειγματοληψία. Τον πληθυσμό-στόχο αποτέλεσαν αδιακρίτως όλοι οι νεοεισαχθέντες φοιτητές και φοιτήτριες των Τμημάτων Ιατρικών Εργαστηρίων, Νοσηλευτικής, Βρεφονηπιοκομίας και Μαιευτικής της Σ.Ε.Υ.Π., οι οποίοι προσήλθαν στο Ιατρείο προαιρετικά για να κάνουν εξετάσεις ελέγχου για ηπατίτιδα C. Οι εξετάσεις που έγιναν στους φοιτητές πραγματοποιήθηκαν στο χώρο του Ανοσολογικού - Ορμονολογικού Ιατρείου της Σ.Ε.Υ.Π., με τη χρήση του εμπορικού αντιδραστηρίου Τ.Β. Serocard HCV (ανοσοενζυμική τεχνική ELISA), σε δείγματα ορού των ερωτηθέντων. Τα κριτήρια οροθετικότητας ήταν σύμφωνα με την κατασκευάστρια εταιρεία. Αποτελέσματα: Από τους 502 φοιτητές/τριες που ελέγχθηκαν δεν ανιχνεύθηκε σε κανέναν/καμία αντισώματα κατά του ιού της ηπατίτιδας C. Συμπεράσματα: Διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα εμφάνισης της ηπατίτιδας C στους πρωτοετείς φοιτητές της Σ.Ε.Υ.Π. δε διαφέρει από τα βιβλιογραφικά δεδομένα, σύμφωνα με τα οποία η συχνότητά της κυμαίνεται σε πολύ χαμηλά ποσοστά στην Ελλάδα. Παρ' όλα αυτά, όμως δε δικαιολογείται εφησυχασμός από τη στιγμή που δεν υπάρχει ακόμη η δυνατότητα κάλυψης μέσω εμβολιασμού, ιδιαίτερα όσον αφορά στα άτομα τα οποία θα ασκήσουν επαγγέλματα υψηλού κινδύνου αναφορικά με τον HCV, όπως είναι και οι φοιτητές και οι φοιτήτριες της παρούσας έρευνας. Η τελική λύση θα δοθεί μελλοντικά με την ανακάλυψη εμβολίου κατά του HCV και την ευρεία εφαρμογή του.

Λέξεις κλειδιά: Αντι‐HCV,  πρωτοετείς φοιτητές