Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 21, Αρ. 2 (2022): Απρίλιος - Ιούνιος 2022

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Στο παρόν άρθρο περιγράφεται και αναλύεται ο όρος «δυσμενής επιλογή» στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας, ενώ αναζητούνται τα αίτια για την εμφάνισή της, καθώς και οι επιπτώσεις της. Γίνεται επίσης αναφορά στους τρόπους με τους οποίους οι ασφαλιστικές εταιρίες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο της δυσμενούς επιλογής. Το βασικό συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η δυσμενής επιλογή μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην ασφαλιστική αγορά, προκαλώντας την αποσταθεροποίησή της, αλλά και οδηγώντας εμμέσως στη χειραγώγηση των ασφαλιστηρίων προγραμμάτων υγείας, ώστε να αποθαρρύνονται οι ασθενείς από την ασφάλιση.

Για την καλύτερη κατανόηση της επίδρασης της δυσμενούς επιλογής στην αγορά ιδιωτικής ασφάλισης είναι σημαντικό να αναλυθεί η  εξέλιξη και διάρθρωση των δαπανών υγείας, με έμφαση στις ιδιωτικές και στους λόγους του χαμηλού ποσοστού αυτών σε σχέση με τις συνολικές.

Έτσι στη συνέχεια της παρούσας μελέτης επιχειρείται η απεικόνιση και ανάλυση της εξέλιξης και διάρθρωσης των δαπανών υγείας στην Ελλάδα από το 2009 μέχρι και σήμερα. Τα βασικά συμπεράσματα, πέρα από την έντονα πτωτική τάση που εμφανίζουν εκ πρώτης όψεως οι συνολικές δαπάνες υγείας, τόσο στο σύνολό τους, όσο και ως ποσοστό του ΑΕΠ, αφορούν στις ιδιαίτερα υψηλές άμεσες ιδιωτικές δαπάνες υγείας (out-of-pocket) που οδηγούν σε φτωχοποίηση των ελληνικών νοικοκυριών, καθώς και η αύξηση του μεριδίου και όγκου των δαπανών που προέρχονται από την ιδιωτική ασφάλιση, γεγονός που καταδεικνύει την τάση υποκατάστασης των μειωμένων δημοσίων δαπανών από την ιδιωτική ασφάλιση.

Λέξεις κλειδιά: Δυσμενής επιλογή, ιδιωτική ασφάλιση, διάρθρωση δαπανών υγείας, χρηματοδότηση δαπανών υγείας, άμεσες πληρωμές

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η κατανόηση της μεταβλητότητας στην ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη συλλογή συγκεκριμένων δεδομένων. Οι Μονάδες Εντατικής Θεραπείας ήταν το ιδανικό μέρος για την υλοποίηση των πρώτων προσπαθειών βελτίωσης της ποιότητας με την υιοθέτηση δεικτών λόγω του υψηλού κόστους και της καλά οργανωμένης φροντίδας τους. Οι δείκτες ποιότητας είναι δεδομένα που μπορούν να αντιπροσωπεύουν ορισμένες πτυχές της ποιότητας και να συνεισφέρουν ως εργαλεία για τη βελτίωσή της. Η δομή, οι διαδικασίες και τα αποτελέσματα των ασθενών αποτελούν την κύρια βάση για την ανίχνευση, την ταυτοποίηση και τη χρήση κατάλληλων δεικτών ποιότητας. Οι δείκτες επιτήρησης και οι δείκτες ασφάλειας περιορίζονται στον εντοπισμό μεμονωμένων γεγονότων ή φαινομένων που είναι εγγενώς ανεπιθύμητα και υποδεικνύουν την ανάγκη για περαιτέρω ανάλυση και έρευνα προκειμένου να αποφευχθούν. Ένας χρήσιμος δείκτης πρέπει να αναφέρεται σε σημαντικές και μετρήσιμες πτυχές της ποιότητας, να αποδεικνύεται επιστημονικά και να οδηγεί σε βελτιωμένη φροντίδα. Οι δείκτες μπορούν να χρησιμοποιηθούν επανειλημμένα σε ένα περιβάλλον υγειονομικής περίθαλψης για εσωτερικό έλεγχο, παρακολούθηση και βελτίωση της ποιότητας ή για συγκριτική αξιολόγηση μεταξύ των δομών υγείας. Στις περισσότερες τέτοιες προσπάθειες οι προσεγγίσεις για αντιπροσωπευτικούς δείκτες αφορούν την ποιότητα της εντατικής φροντίδας σε διεπαγγελματικό επίπεδο ενώ παρατηρούνται και οι πρώτες προσπάθειες ανίχνευσης δεικτών ποιότητας σχετιζόμενους ειδικότερα με την νοσηλευτική φροντίδα. Αν και η μέτρηση της ποιότητας με δείκτες, έχει συζητηθεί και προταθεί πριν από δεκαετίες, η εφαρμογή ενός κοινώς αποδεκτού συνόλου δεικτών σε διεθνές επίπεδο για τις μονάδες εντατικής φροντίδας δεν έχει ακόμη τεκμηριωθεί.

Λέξεις κλειδιά: Δείκτες ποιότητας, μέτρα ποιότητας, μονάδα εντατικής θεραπείας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Ο χώρος της υγείας σήμερα επηρρεαζόμενος από τις τεχνολογικές εξελίξεις βρίσκεται σε ένα δυναμικό στάδιο συνολικής μετάβασης από το χειρόγραφο φάκελο στον Ηλεκτρονικό Φάκελο Υγείας. Στην Ελλάδα ειδικά για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, αν και οι προσπάθειες υπήρξαν διαχρονικές και κατά περίπτωση αποσπασματικές, από το 2017 η εισαγωγή του Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας στις νεοιδρυθείσες Τοπικές Μονάδες Υγείας υπήρξε τεχνολογική καινοτομία. Παρά τις ελλείψεις αναφορικά με την εξειδίκευση των χρηστών, τη διασύνδεση της πληροφορίας με νοσοκομειακές μονάδες, καθώς και προβλήματα συμβατότητας λογισμικού, οι δυνατότητες που παρέχει αποτελούν το πλαίσιο για συνεχή και ποιοτική φροντίδα υγείας που θα στοιχειοθετείται σε πρωτοβάθμιο επίπεδο, αλλά θα διαχέεται και σε άλλα επίπεδα φροντίδας. Και είναι ένα γεγονός που δύναται να αποτελέσει το επίκεντρο παρόντων και μελλοντικών πολιτικών ηλεκτρονικής υγείας με κινητήρια δύναμη τους επαγγελαμτίες υγείας ως χρήστες του Ηλεκτρονικού Φακέλου Υγείας.

Λέξεις κλειδιά: Ηλεκτρονικός φάκελος, πρωτοβάθμια φροντίδα, Το.Μ.Υ

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η άνοια είναι μια πολυπαραγοντική ασθένεια της τρίτης ηλικίας. Η άνοια ορίζεται ως η απώλεια του νου, δηλαδή είναι η γνωστική έκπτωση με εξασθένηση της μνήμης και της προσωπικότητας. Οι συμπεριφορικές και ψυχολογικές διαταραχές αποτελούν μέγιστο πρόβλημα της νόσου, καθώς επηρεάζουν την ταχύτητα της νοητικής έκπτωσης των ηλικιωμένων επιδεινώνοντας την καθημερινότητα τους, καθιστώντας τη δύσκολη, επιταχύνουν την ιδρυματοποίησή τους και επιβαρύνουν τους φροντιστές τους. Παρόλο που οι φαρμακευτικές παρεμβάσεις είναι απαραίτητες και χρήσιμες για την αντιμετώπιση κάποιων μόνο συμπτωμάτων της άνοιας, οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις έρχονται να ενισχύσουν το θεραπευτικό αποτέλεσμα των διαθέσιμων φαρμάκων, έχοντας το ιδιαίτερο πλεονέκτημα να είναι ελεύθερες παρενεργειών, ευέλικτες και να προσαρμόζονται στις ανάγκες κάθε ασθενούς. Σκοπός της παρούσης ανασκόπησης είναι η ανάδειξη της σημασίας των κυριοτέρων μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων στην αντιμετώπιση της άνοιας, που αφορά στον ηλικιωμένο πληθυσμό. Για τη συγγραφή της εν λόγω ανασκόπησης, τα δεδομένα που χρησιμοποιήθηκαν αντλήθηκαν από επιστημονικά άρθρα, ενδεικτικές μελέτες και ανασκοπήσεις από τη διεθνή βιβλιογραφία. Συμπερασματικά, οι μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις είναι αναγκαίες και βοηθητικές για την καταπολέμηση των διαταραχών της συμπεριφοράς στην άνοια.

Λέξεις κλειδιά: Άνοια, τρίτη ηλικία, γνωστική έκπτωση, μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις, διαταραχές συμπεριφοράς

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Οι ασθενείς με χρόνιο αυχενικό πόνο παρουσιάζουν αναπνευστική δυσλειτουργία. Ωστόσο, δεν υπάρχουν πληροφορίες σχετικά με τις διαφορές τους στην αναπνευστική λειτουργία με ασθενείς με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο.

Σκοπός: Μία πιλοτική συγκριτική μελέτη της αναπνευστικής λειτουργίας ασθενών με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο με την αναπνευστική λειτουργία ασθενών με χρόνιο αυχενικό πόνο και υγιών.

Υλικό και Μέθοδος: Η αναπνευστική λειτουργία 10 ασθενών με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο αξιολογήθηκε μέσω καταγραφών στοματικής πίεσης, διαδερμικής αξιολόγησης της μερικής πίεσης του αρτηριακού διοξειδίου του άνθρακα και σπιρομέτρησης. Οι τιμές συγκρίθηκαν με αντίστοιχες τιμές 45 ασθενών με χρόνιο αυχενικό πόνο και 45 υγιών ατόμων. Οι συγκρίσεις έγιναν μέσω ANCOVA ελέγχοντας για την πιθανή συγχυτική επίδραση του φύλου, της ηλικίας, του ύψους και του βάρους.

Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο παρουσίασαν στατιστικώς σημαντική μείωση στην μέγιστη εκπνευστική δύναμη σε σύγκριση με την ομάδα ελέγχου (p<0.05). Οι ασθενείς με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο δεν παρουσίασαν άλλες στατιστικώς σημαντικές διαφορές σε σύγκριση με τις άλλες δύο ομάδες (p>0.05). Βάση των τροποποιημένων μέσων όρων δείκτες όπως η μέγιστη εισπνευστική δύναμη και ο μέγιστος εκούσιος αερισμός παρουσιάζουν διαφοροποιήσεις μεταξύ των ομάδων.

Συμπεράσματα: Οι διαφαινόμενες διαφορές στην αναπνευστική λειτουργία των ασθενών με χρόνιο μη σπονδυλικό πόνο σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες δείχνει ότι η αναπνευστική δυσλειτουργία μπορεί να έχει τόσο βιοψυχολογικά όσο και εμβιομηχανικά/αισθητικοκινητικά αίτια που μπορεί να διαφέρουν, ανάλογα με τον εκάστοτε δείκτη αναπνευστικής λειτουργίας. Ωστόσο, τα πιλοτικά αυτά ευρήματα θα πρέπει να διερευνηθούν σε μεγαλύτερο δείγμα για την διεξαγωγή ασφαλέστερων συμπερασμάτων.

Λέξεις κλειδιά: Αυχενικός πόνος, σπονδυλικός πόνος, αναπνευστική λειτουργία

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η υπερδοσολογία φαρμάκων αποτελεί μία από τις συχνότερες αιτίες δηλητηρίασης. Η δηλητηρίαση αντιμετωπίζεται σε πρώτο βαθμό, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών (ΤΕΠ) ενός νοσοκομείου.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση της διαχείρισης των φαρμακευτικών δηλητηριάσεων στο ΤΕΠ επαρχιακού νοσοκομείου.          

Υλικό-Μέθοδος: Πρόκειται για αναδρομική μελέτη που διεξήχθη σε Γενικό περιφερικό Νοσοκομείο κατά τα έτη 2008,2009,2015,2016 και 2017.  Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 258 ασθενείς ηλικίας > 15 ετών, που προσήλθαν στο ΤΕΠ με αιτία εισόδου,  φαρμακευτική δηλητηρίαση. Κατεγράφησαν σε όλους τους ασθενείς τα δημογραφικά χαρακτηριστικά, ημερομηνία συμβάντος, ώρα συμβάντος, η αιτία συμβάντος, ώρα και τρόπος διακομιδής, συνοδά νοσήματα, σύστημα ABCDE, εργαστηριακός - ακτινολογικός έλεγχος, ηλεκτροκαρδιογράφημα, χρόνος παραμονής στα ΤΕΠ και  έκβαση. Η επεξεργασία των δεδομένων έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS23.

Αποτελέσματα: Το 65,9% (n=170) ήταν γυναίκες και το 33,3% (n=86) άνδρες με μέση ηλικία τα 39,8 έτη. Οι βενζοδιαζεπίνες με 41,5% (n=107) και τα παυσίπονα με 18,6% (n=48), ήταν οι συχνότερες ουσίες που έλαβαν οι ασθενείς με φαρμακευτική δηλητηρίαση. Στο 99,2% (n=239) των ασθενών έγινε αιματολογικός και βιοχημικός έλεγχος, ενώ κάτω από μια ώρα παραμονής στο ΤΕΠ είχε το 58,2%. Οι  επτά στου δέκα ασθενείς έπασχαν από ψυχικό νόσημα.                                                                  

 Συμπεράσματα: Διαπιστώνεται η αναίτια εισαγωγή ενός μεγάλου ποσοστού ασθενών σε κάποια κλινική. Οι εξετάσεις που διεξήχθησαν στο ΤΕΠ, στις περισσότερες των περιπτώσεων ήταν περιττές και ο χρόνος παραμονής των ασθενών μικρός. Παρατηρήθηκε πλημμελής καταγραφή των χειρόγραφων μητρώων ασθενείας.

Λέξεις κλειδιά: Τμήμα επειγόντων περιστατικών, φαρμακευτική δηλητηρίαση, οξεία δηλητηρίαση

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Τα μυοσκελετικά προβλήματα αποτελούν μία καθημερινή πραγματικότητα στο νοσηλευτικό επάγγελμα και πολλαπλοί παράγοντες κινδύνου έχουν διερευνηθεί τα τελευταία χρόνια, στην προσπάθεια αντιμετώπισής τους.

Σκοπός: Σκοπός της έρευνας ήταν να αξιολογηθούν τα μυοσκελετικά προβλήματα που εμφανίζει το νοσηλευτικό προσωπικό ενός δημόσιου νοσοκομείου και να διερευνηθεί η σχέση τους με την έκφραση της πρόθεσης φυγής από την εργασία.

Υλικό και Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε ένα ειδικά διαμορφωμένο, ανώνυμο ερωτηματολόγιο, που περιλάμβανε την ελληνική έκδοση του general Nordic for the Musculoskeletal Symptoms Questionnaire (NMQ), για την μέτρηση των μυοσκελετικών προβλημάτων των εργαζομένων. Συμπληρώθηκαν 104 ερωτηματολόγια από το νοσηλευτικό προσωπικό ενός δημόσιου νοσοκομείου. Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο IBM SPSS 21.0.

Αποτελέσματα: Το μεγαλύτερο ποσοστό των συμμετεχόντων ανάφερε μυοσκελετικό πρόβλημα σε διάφορα σημεία του σώματος. Από τη μελέτη βρέθηκε ότι τα σημαντικότερα ενοχλήματα που ανέφεραν οι νοσηλευτές τους τελευταίους 12 μήνες ήταν στον αυχένα (61,5%), στις ωμοπλατιαίες περιοχές/ώμους (61,8%) και στο κάτω μέρος της ράχης (οσφυϊκή/ιερή περιοχή) (57,7%). Από την πολυμεταβλητή ανάλυση προέκυψε στατιστικά σημαντική σχέση μεταξύ της πρόθεσης φυγής από την εργασία εξαιτίας μυοσκελετικού προβλήματος στον αυχένα (p=0,035).

Συμπεράσματα: Τα μυοσκελετικά προβλήματα των νοσηλευτών φαίνεται να είναι αρκετά συχνά και ικανά να οδηγήσουν ένα ποσοστό των εργαζομένων στην εκδήλωση πρόθεσης φυγής από το νοσηλευτικό επάγγελμα. Είναι σημαντικό να αναπτυχθούν στοχευμένα προγράμματα πρόληψης των μυοσκελετικών προβλημάτων στο νοσηλευτικό επάγγελμα.

Λέξεις κλειδιά: Μυοσκελετικά προβλήματα, πρόθεση φυγής από εργασία, νοσηλευτικό προσωπικό, μυοσκελετικές διαταραχές

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η ακρίβεια της διαλογής υπολογίζεται όταν ο νοσηλευτής συμφωνεί στην κατηγοριοποίηση με τον ειδικό και κατατάσσουν και οι δύο τους ασθενείς στο ίδιο επίπεδο διαλογής . Υψηλότερη ακρίβεια στη διαλογή αντιπροσωπεύει καλύτερη ποιότητα υπηρεσιών επείγουσας ανάγκης.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητα της διαλογής από τους νοσηλευτές στο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών.

Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα εργασία είναι συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας . Η αναζήτηση της βιβλιογραφίας έγινε  στην βάση αποδελτίωσης βιβλιογραφικών δεδομένων Pubmed. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν είναι οι εξής: nurse, triage,accuracy,consistency, agreement ,emergency nurse, triage nurse, doctor, triage skills. Στην παρούσα συστηματική ανασκόπηση συμπεριλήφθηκαν μελέτες οι οποίες  ήταν γραμμένες στην αγγλική γλώσσα , έχουν δημοσιευτεί την τελευταία πενταετία ,είναι πρωτογενείς έρευνες. Συνολικά , επιλέχθηκαν 12 άρθρα.

Αποτελέσματα: Οι περισσότερες μελέτες αξιολόγησαν μόνο τις δεξιότητες των νοσηλευτών στη διαλογή , ενώ άλλες συνέκριναν τις δεξιότητες των νοσηλευτών στη διαλογή με εκείνων των ιατρών άλλων παροχών υγείας και μερικές διερεύνησαν τους παράγοντες που ευθύνονται για τις δεξιότητες των νοσηλευτών στη διαλογή .Οι νοσηλευτές είχαν καλό επίπεδο γνώσεων και επαρκή ικανότητα διαλογής για τους ασθενείς μεσαίας και ελαφριάς βαρύτητας , αλλά υπολείπονται σε δεξιότητες για τους ασθενείς υψηλής βαρύτητας.

Συμπεράσματα : Η ικανότητα και οι θεωρητικές γνώσεις των νοσηλευτών για τη διαλογή βρέθηκαν να είναι σε καλό επίπεδο. Η αποτελεσματικότητα της διαλογής από τους νοσηλευτές ήταν συγκρίσιμη με εκείνη των ιατρών. Σε συνδυασμό με κατάλληλη εκπαίδευση , οι νοσηλευτές μπορούν να αναλάβουν το δύσκολο έργο της διαλογής σο Τμήμα Επειγόντων Περιστατικών των νοσοκομείων.

Λέξεις κλειδιά: Διαλογή, νοσηλευτές, αποτελεσματικότητα, γνώσεις, ικανότητα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η καρδιακή ανεπάρκεια (ΚΑ) αποτελεί μια χρόνια προοδευτική ασθένεια, ένα μείζον πρόβλημα της δημόσιας υγείας, καθώς οι ασθενείς παρουσιάζουν ποικίλα συμπτώματα, σωματικά και συναισθηματικά, τα οποία επηρεάζουν άμεσα την καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής τους.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με KA και των παραγόντων που την επηρεάζουν.

Υλικό-Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αναζήτηση μελετών στις διεθνείς βάσεις δεδομένων PubMed, Google Scholar και Cochrane Database. Τέθηκε χρονικός περιορισμός αναφορικά με την ημερομηνία δημοσίευσης των άρθρων (άρθρα που έχουν δημοσιευθεί την τελευταία 10ετία). Βρέθηκαν 10 μελέτες που πληρούσαν τα κριτήρια για τη συμμετοχή τους στην ανασκόπηση.

Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελετών βρέθηκε πως η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΚΑ είναι μειωμένη, επηρεάζοντας τόσο τη σωματική όσο και τη συναισθηματική της διάσταση. Οι παράγοντες που συσχετίστηκαν με αρνητικό αντίκτυπο στην ποιότητα ζωής ήταν το φύλο, η ηλικία, η σοβαρότητα της νόσου, οι συννοσηρότητες, η οικονομική κατάσταση, το επάγγελμα όπως επίσης και το μορφωτικό επίπεδο.

Συμπεράσματα: Η ποιότητα ζωής των ασθενών με ΚΑ επηρεάζεται από διάφορα δημογραφικά και κλινικά χαρακτηριστικά.Η εκτίμηση της ποιότητας ζωής των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια θα βοηθήσει τους επαγγελματίες υγείας να αξιολογούν τις ανάγκες τους και να παρέχουν στους ασθενείς εξατομικευμένη ολιστική νοσηλευτική φροντίδα.

Λέξεις κλειδιά: Καρδιακή ανεπάρκεια, ποιότητα ζωής, νοσηλευτική παρέμβαση

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η οικογένεια διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη κατάσταση της υγείας του ατόμου και της κοινωνίας. Η συμμετοχή της οικογένειας στη παροχή φροντίδας υγείας στον ασθενή αποτελεί αντικείμενο μελέτης και συζήτησης στη νοσηλευτική βιβλιογραφία.

Σκοπός: Η διερεύνηση του ρόλου της οικογένειας στη φροντίδα του χειρουργικού ασθενή.

Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της σύγχρονης βιβλιογραφίας στη βάση δεδομένων PubMed /Medline και τη μηχανή αναζήτησης Google Scholar με τη χρήση των λέξεων-κλειδιών: «family influence», «family role», «surgical patient», «surgery». Οι μελέτες εξήχθησαν σύμφωνα με κριτήρια επιλεξιμότητας, αναλύθηκαν και πραγματοποιήθηκε σύνθεση των αποτελεσμάτων τους.

Αποτελέσματα: Η ανάλυση των ευρημάτων των μελετών έδειξε πως η ενεργός συμμετοχή της οικογένειας συμβάλλει στην αντιμετώπιση του περι-εγχειρητικού πόνου σε παιδιατρικούς ασθενείς, ενώ, συγχρόνως, εξασφαλίζει τη συνεχή παρακολούθηση και αποτελεσματική επικοινωνία με τους επαγγελματίες υγείας μετεγχειρητικά. Από τα μέλη του οικογενειακού περιβάλλοντος, οι σύζυγοι παρέχουν ψυχολογική υποστήριξη στον ενήλικα χειρουργικό ασθενή και ασκούν ουσιαστική επιρροή στη διαδικασία λήψης αποφάσεων σχετικά με την επεμβατική διαδικασία.

Συμπεράσματα: Το οικογενειακό περιβάλλον υποστηρίζει και ενισχύει τη λήψη αποφάσεων που σχετίζονται με την επεμβατική διαδικασία του ενήλικα χειρουργικού ασθενή, στο πλαίσιο μιας συνεργατικής σχέσης - η οικογένεια ενεργεί ως συνεργάτης κατά την παροχή της χειρουργικής φροντίδας. Επιπλέον, η ουσιαστική και ενεργός συμμετοχή της οικογένειας διευκολύνει την παρεχόμενη φροντίδα στους παιδιατρικούς χειρουργικούς ασθενείς δηλαδή η οικογένεια ενεργεί ως διευκολυντής.

Λέξεις κλειδιά: Οικογένεια, παιδιατρικός ασθενής, χειρουργικός ασθενής, χειρουργείο, χειρουργική φροντίδα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει ένα αυξημένο ενδιαφέρον για την επίδραση της μουσικής στη διαχείριση του άγχους των ασθενών με μηχανική αναπνευστική υποστήριξη στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Η ανάγκη για εύρεση νέων εναλλακτικών μεθόδων παρέμβασης, λιγότερο δαπανηρών και επιζήμιων, καθιστά τη μουσικοθεραπεία ως μία ενδεδειγμένη  πρόταση.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν να αξιολογήσει την επίδραση της μουσικής στη μείωση εκδηλώσεων άγχους σε διασωληνωμένους ασθενείς στις Μ.Ε.Θ.

Υλικό-Μέθοδος: Αναζητήθηκαν τυχαιοποιημένες κλινικές μελέτες  με αντικείμενό τους την επίδραση της μουσικής στα επίπεδα άγχους των μηχανικά αεριζόμενων ενήλικων ασθενών στις Μ.Ε.Θ. Η εκτίμηση του άγχους έγινε με την καταγραφή φυσιολογικών παραμέτρων (καρδιακή και αναπνευστική συχνότητα, αρτηριακή πίεση, κορεσμός Ο₂) και με κλίμακες άγχους. Η αναζήτηση και η συλλογή των στοιχείων πραγματοποιήθηκε μέσω των ψηφιακών βάσεων δεδομένων Medline και Cochrane Database. Αναζητήθηκαν μελέτες δημοσιευμένες  στην αγγλική γλώσσα, και στο χρονικό διάστημα 2000-2020.

Αποτελέσματα: Συνολικά τέσσερις τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές συμπεριλήφθηκαν. Τα κυριότερα ευρήματα και των τεσσάρων μελετών ήταν η μείωση του καρδιακού ρυθμού, της αναπνευστικής συχνότητας και της αρτηριακής πίεσης, στην ομάδα παρέμβασης. Ταυτόχρονα οι ασθενείς παρουσίασαν διαστήματα συμπεριφορών ηρεμίας και χαλάρωσης. Καμία έρευνα δεν έδειξε αρνητικές επιδράσεις από τη χρήση της μουσικής.

Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα των μελετών τεκμηριώνουν τη βραχυπρόθεσμη θετική επίδραση της μουσικής ακρόασης στο άγχος των μηχανικά αεριζόμενων ασθενών στις ΜΕΘ. Παράλληλα, θέτουν σε επαγρύπνηση την επιστημονική κοινότητα, ώστε να διεξαχθούν περισσότερες έρευνες που θα ανιχνεύσουν αποτελέσματα αναφορικά με τη βέλτιστη διάρκεια, το είδος και τον τύπο της παρέμβασης.

Λέξεις κλειδιά: Μουσική, άγχος, μηχανικός αερισμός, μονάδες εντατικής θεραπείας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η λοίμωξη των χειρουργικών τραυμάτων (ΛΧΤ) είναι η τρίτη σε συχνότητα αιτία νοσοκομειακών λοιμώξεων και η συχνότερη επιπλοκή στους χειρουργημένους ασθενείς. Η χημειοπροφύλαξη έχει σκοπό να εμποδίσει τις διεγχειρητικές λοιμώξεις, οι οποίες εντοπίζονται στην περιοχή του χειρουργικού τραύματος και οδηγούν σε δημιουργία αποστήματος και άλλων εν τω βάθει λοιμώξεων.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν να διερευνήσει το ρόλο της χημειοπροφύλαξης στην πρόληψη λοιμώξεων σε επεμβάσεις γενικής χειρουργικής και  μαστού σε ενήλικες.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και αναζήτηση άρθρων στις διεθνείς βάσεις δεδομένων Pubmed, Scopus, Cochrane Library με διαδικασία κρίσης/αξιολόγησης των άρθρων. Τέθηκε χρονικός προσδιορισμός αναφορικά με την ημερομηνία δημοσίευσης των άρθρων(άρθρα που έχουν δημοσιευθεί την τελευταία 5ετία, 2015-2020).

Αποτελέσματα: Στην ανασκόπηση συμπεριλήφθησαν 7 άρθρα που πληρούσαν τα κριτήρια για περεταίρω μελέτη. Η χρήση χημειοπροφύλαξης προεγχειρητικά σε δυνητικά σηπτικές επεμβάσεις, κυρίως που αφορούν εντερεκτομές, σκωληκοειδεκτομές, σχετίζεται με μειωμένα ποσοστά εμφάνισης ΛΧΤ. Ενώ υπάρχει διαφοροποίηση, σε άσηπτες ή καθαρές επεμβάσεις, όπως μαστεκτομή ή κήλες, στις οποίες δεν δόθηκαν καθόλου προεγχειρητικά αντιβιοτικά. Σε αυτές τα αποτελέσματα, ανάμεσα στις ομάδες ελέγχου και στις ομάδες παρέμβασης που χωρίστηκαν οι ασθενείς, δεν είχαν διαφορές.

Συμπεράσματα: Για την πρόληψη των λοιμώξεων του χειρουργικού τραύματος είναι σημαντικό να γίνεται σωστή χρήση αλλά και επιλογή του κατάλληλου αντιβιοτικού. Η άσκοπη χρήση των αντιβιοτικών για την πρόληψη των ΛΧΤ φέρει αρνητικά αποτελέσματα καθώς προκαλεί ανθεκτικότητα στα μικρόβια και αύξηση του κόστους νοσηλείας. Για αυτό το λόγο, οι υγειονομικοί πρέπει να λαμβάνουν υπόψη όλους τους παράγοντες κινδύνους, που μπορούν να επηρεάσουν την χρονική διάρκεια της περιεγχειρητικής χημειοπροφύλαξης καθώς και το είδος των αντιβιοτικών που θα χρησιμοποιηθούν, όπως για παράδειγμα την ηλικία, την συνύπαρξη λοίμωξης σε απομακρυσμένη περιοχή, τα μεταβολικά νοσήματα, τις πολύωρες επεμβάσεις, την κακή αιμόσταση.

Λέξεις κλειδιά: Χημειοπροφύλαξη, αντιβιοτικά, χειρουργικές επεμβάσεις, λοίμωξη