Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 22, Αρ. 3 (2023): Ιούλιος- Σεπτέμβριος 2023

Εισαγωγή: Ο αριθμός των ζώων που χρησιμοποιούνται στην έρευνα έχει αυξηθεί με την πρόοδο και την ανάπτυξη της ιατρικής τεχνολογίας. Κάθε χρόνο, εκατομμύρια πειραματόζωα χρησιμοποιούνται σε όλο τον κόσμο. Ο πόνος, η αγωνία και ο θάνατος που βιώνουν τα ζώα κατά τη διάρκεια επιστημονικών πειραμάτων αποτελούν εδώ και πολλά χρόνια θέμα συζήτησης. Εκτός από το έντονο θέμα της ηθικής που προκύπτει, υπάρχουν κι επιπλέον μειονεκτήματα αυτών των πειραμάτων όπως η ανάγκη για εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό, τα χρονοβόρα πρωτόκολλα και το υψηλό κόστος. Πλέον, αρκετές εναλλακτικές λύσεις για τις δοκιμές σε ζώα έχουν αναπτυχθεί με σκοπό να ξεπερα-στούν τα μειονεκτήματα που σχετίζονται με αυτά αλλά και να αποφευχθούν παράλληλα οι ανήθικες διαδικασίες.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αποδειχθεί ότι το συγκεκριμένο πεδίο της Ιστομηχανικής μπορεί να

αποτελέσει μελλοντικά ένα σημαντικό εργαλείο που να οδηγήσει στην μείωση χρήσης ζώων και στην εφαρμογή των 3RS.

Υλικό – Μέθοδος: Χρησιμοποιήσαμε τη βάση δεδομένων PUBMED για να επιλέξουμε τις μελέτες που περιγράφουν αυτά τα προϊόντα της ιστομηχανικής τα οποία αντικαθιστούν τα ζώα κατά τα πειράματα. Η έρευνα έλαβε χώρα μεταξύ Ιουνίου Αυγούστου 2018 και επαναλήφθηκε το Μάρτιο του 2021.

Αποτελέσματα: Εντοπίστηκαν 5 μελέτες: οι 3 αφορούν τα δέρματα πλήρους πάχους και πειραματικά αποδεικνύουν ότι υπάρχει η δυνατότητα κατασκευής υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για in vitro έρευνες και οι άλλες 2 αναφέρονται στην ανακατασκευασμένη ανθρώπινη επιδερμίδα όπου πειραματικά με τη χρήση διαφόρων χημικών ουσιών ελέγχεται η αντίδρασή τους σε αυτά.

Συμπεράσματα:  Οι νέες τεχνολογίες που αναπτύχθηκαν στον τομέα της μηχανικής των ιστών μας δίνουν τη δυνατότητα κατασκευής λειτουργικών ιστών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως μοντέλα για την αξιολόγηση του κινδύνου για τον άνθρωπο που πιθανόν να κρύβουν κάποιες χημικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή προϊόντων.

Λέξεις κλειδιά: Ιστομηχανική, εναλλακτικές λύσεις, πειράματα σε ζώα, βιοηθική

Εισαγωγή: Η Διαβητική Αμφιβληστροειδοπάθεια (ΔΑ) αποτελεί παγκοσμίως τη σημαντικότερη επιπλοκή του Σακχαρώδους Διαβήτη (ΣΔ). Το  σημαντικότερο θεωρητικό εργαλείο μελέτης της συμπεριφοράς αυτής θεωρείται το Μοντέλο Πεποιθήσεων για την Υγεία (ΜΠΥ).

Σκοπός: Η παρούσα εργασία αποσκοπούσε στην περιγραφή του ΜΠΥ και των παραγόντων του ως πλαίσιο μελέτης διαβητικών ατόμων για την πρόληψη από τη ΔΑ καθώς και στην κριτική θεώρηση του μοντέλου.

Υλικό και Μέθοδος: Η ανασκόπηση της ελληνικής και διεθνoύς βιβλιογραφίας βασίστηκε στη σύγχρονη αναζήτηση μέσα από τις  ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων Medline OvidSP, PubMed publisher και Google Scholar με τις εξής λέξεις - κλειδιά: Μοντέλο Πεποιθήσεων Υγείας, συμπεριφορά, αυτο-αποτελεσματικότητα.

Αποτελέσματα: Το ΜΠΥ αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για την εφαρμογή προγραμμάτων πρόληψης και προαγωγής της υγείας, όπως είναι αυτό της διαβητικής αμφιβληστροειδοπάθειας για διαβητικούς ασθενείς. Οι δείκτες του διευρυμένου ΜΠΥ (σοβαρότητας, τρωτότητας, των υπαρκτών εμποδίων, των αναμενόμενων οφελών, των ενδείξεων για δράση και της αυτο-αποτελεσματικότητας) επιδρούν σημαντικά στη διαμόρφωση των πεποιθήσεων. Σε αρκετές έρευνες διαπιστώθηκε η αδυναμία του μοντέλου να συμπεριλάβει συμπεριφορές που έχουν να κάνουν με τη συνήθεια, το περιβάλλον, τα συναισθηματικά κίνητρα, τα δημογραφικά χαρακτηριστικά και το κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο.

Συμπεράσματα: Το ΜΠΥ αποτελεί το χρηστικότερο ίσως εργαλείο στην προσπάθεια τροποποίησης της προληπτικής συμπεριφοράς των διαβητικών ασθενών απέναντι στη ΔΑ. Αναγκαίες κρίνονται οι παρεμβάσεις στο πληθυσμό των διαβητικών ασθενών. Η κριτική θεώρηση του μοντέλου παρουσιάζει αδυναμίες και περιορισμούς που πρέπει να αποτελέσουν την κινητήριο δύναμη για περαιτέρω ανάλυση και πληρέστερη εφαρμογή του μοντέλου.

Λέξεις κλειδιά: Μοντέλο Πεποιθήσεων Υγείας, αυτοαποτελεσματικότητα, συμπεριφορά

Εισαγωγή: Η θεραπευτική σχέση αποτελεί έναν βασικό συντελεστή του νοσηλευτικού ρόλου και το κλειδί για την επίτευξη θετικών αποτελεσμάτων κυρίως για τους ψυχιατρικούς ασθενείς. Γι’ αυτό οι νοσηλευτές οφείλουν να βρουν μεθόδους για την προώθηση αυτής.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας αποτελεί την διερεύνηση της θεραπευτικής σχέσης και των νέων δεδομένων σε λήπτες υπηρεσιών ψυχικής υγείας στο δημόσιο νοσοκομείο.

Υλικό – Μέθοδος: Χρησιμοποιήθηκε αρθρογραφία της τελευταίας πενταετίας από επίσημες βάσεις δεδομένων όπως το Google Scholar και το Pubmed.

Αποτελέσματα: Η σχέση των νοσηλευτών με τους ασθενείς αλλάζει ως αποτέλεσμα της εμπειρίας. Αποκτούν έναν περισσότερο επαγγελματικό τρόπο φροντίδας και  αναπτύσσουν μηχανισμούς άμυνας για την αντιμετώπιση ανθρώπων και καταστάσεων που παλιότερα τους αναστάτωναν. Παρά την πίεση από το εργασιακό πλαίσιο, οι νοσηλευτές νιώθουν ικανοί να αναπτύξουν ικανοποιητικές θεραπευτικές σχέσεις με τους ασθενείς.

Τα άτομα που έχουν καλλιεργήσει τις ικανότητες της αυτογνωσίας και της ενσυναίσθησης αντιμετωπίζουν με ηρεμία τα σημαντικά γεγονότα της εργασιακής ζωής, είναι συνήθως ψύχραιμοι, μπορούν να περιορίσουν τη στενοχώρια και να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους.

Συμπεράσματα: Οι ψυχιατρικοί νοσηλευτές γνωρίζουν τη σημασία της θεραπευτικής σχέσης  στα άτομα που έχουν προβλήματα ψυχικής υγείας σε ένα νοσοκομείο. Παρ 'όλα αυτά, μια ανασκόπηση των επιστημονικών στοιχείων δείχνει ότι η θεωρητική γνώση από μόνη της δεν επαρκεί για τη δημιουργία επαρκούς θεραπευτικής σχέσης. Επομένως, απαιτούνται στρατηγικές για την προώθηση αλλαγών για την ενίσχυση της δημιουργίας της σχέσης αυτής. Οι στόχοι των μελετών είναι να δημιουργήσουν αλλαγές στον τρόπο με τον οποίο οι νοσηλευτές καλλιεργούν τη θεραπευτική σχέση σε ένα δημόσιο νοσοκομείο, με βάση τη συμμετοχική έρευνα δράσης και την αξιολόγηση της αποτελεσματικότητας της εφαρμογής των στοιχείων μέσω αυτής της μεθόδου.

Λέξεις κλειδιά: θεραπευτικής σχέσης, νοσηλευτής, ψυχιατρικός ασθενής, δημόσιο νοσοκομείο

Τα σύγχρονα συστήματα υγείας, απαιτούν ηγέτες με δυναμικό ρόλο, ενδυναμωμένους με επικαιροποιημένες και επιστημονικά τεκμηριωμένες πρακτικές. Στους πιο πάνω ηγέτες, περιλαμβάνονται οι προῑστάμενοι (managers) νοσηλευτών. Ο ρόλος των προῑστάμενων (managers) νοσηλευτών στην εύρυθμη λειτουργία ενός νοσηλευτικού τμήματος είναι εξαιρετικά σημαντικός. Αποτελούν το βασικό πυλώνα, πάνω στον οποίο στηρίζεται η οργάνωση του νοσηλευτικού έργου. Για το λόγο αυτό, οι προιστάμενοι (managers) νοσηλευτών, χρειάζεται να κατέχουν δεξιότητες διοίκησης και επικοινωνίας, βασιζόμενες σε επικαιροποιημένες και βέλτιστες πρακτικές. Στο παρόν άρθρο, περιγράφεται η διαδικασία ανάπτυξης και εφαρμογής ενός διαδικτυακού εργαλείου ενίσχυσης των γνώσεων και δεξιοτήτων των προϊστάμενων νοσηλευτών (managers). H ανάπτυξη του εργαλείου έγινε στα πλαίσια του ευρωπαϊκού έργου Νurse Managers For SAFETY, το οποίο συγχρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα Erasmus+. Στο έργο συμμετείχαν τέσσερεις ευρωπαῑκές χώρες (Κύπρος, Ιταλία, Ελβετία και Γερμανία) και 5 συνεργάτες - φορείς (4 ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και ένας φορέας τεχνολογίας). Τα τέσσερα εκπαιδευτικά ιδρύματα, μέσα από ανασκόπηση της βιβλιογραφίας και ομάδες εστίασης, σχεδίασαν το περιεχόμενο του εργαλείου (γραπτά κείμενα, power point παρουσιάσεις, βίντεο) σε διάφορες γλώσες και με υποτίτληση. To διαδικτυακό εργαλείο περιλαμβάνει θεματολογία και προκλήσεις που καλούνται καθημερινά power point παρουσιάσεις να διαχειριστούν οι προϊστάμενοί νοσηλευτών (managers): ασφαλή στελέχωση, επικοινωνία, διαχείριση συγκρούσεων, καταμερισμός φροντίδας κλπ. Η πιλοτική εφαρμογή του διαδικτυακού εργαλείου κατέδειξε τη σημαντικότητα ανάλογων δράσεων αλλά και την πολυπλοκότητα του έργου και ευθύνης έχουν οι προϊστάμενοι νοσηλευτών (managers).

Λέξεις κλειδιά: διαδικτυακό εργαλείο, ενίσχυση γνώσεων, προιστάμενοι νοσηλευτών (managers), δεξιότητες

Οι ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου (ΙΦΝΕ) είναι μία ομάδα διαταραχών που κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η φλεγμονή της πεπτικής οδού, συμπεριλαμβανομένης της νόσου Crohn (ΝC) και της ελκώδους κολίτιδας (ΕΚ). Ο σκοπός του παρόντος άρθρου είναι η ανασκόπηση της σαξονικής βιβλιογραφίας αναφορικά με την επιδημιολογία, την παθογένεια και την διάγνωση των ΙΦΝΕ. Τα τελευταία χρόνια, η επίπτωση της NC φαίνεται να αυξάνεται, ενώ αυτή της ΕΚ παραμένει αμετάβλητη. Η γενετική προδιάθεση του ατόμου,  το εξωτερικό περιβάλλον, η εντερική μικροβιακή χλωρίδα και οι ανοσολογικές αποκρίσεις εμπλέκονται στην παθογένεια των ΙΦΝΕ. Τα κλινικά συμπτώματα και σημεία με τα οποία παρουσιάζονται οι ΙΦΝΕ είναι στην πλειονότητά τους κοινά σε όλες τις κατηγορίες. Καμία εργαστηριακή εξέταση δεν είναι παθογνωμονική για τις ΙΦΝΕ, ενώ η καλπροτεκτίνη κοπράνων είναι πιο αξιόπιστος δείκτης ως προς την διάγνωση σε σχέση με τους άλλους δείκτες φλεγμονής. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι απεικόνισης, με πιο πρόσφατη την ενδοσκόπηση με κάψουλα, με την κάθε μία να υπερέχει της άλλης ανάλογα το στάδιο και τις εκδηλώσεις της νόσου. Η αλλαγή του τρόπου ζωής τις τελευταίες δεκαετίες έχει οδηγήσει στην αύξηση των ΙΦΝΕ στην παιδική ηλικία. Οι εξελίξεις της βιοϊατρικής τεχνολογίας έχουν οδηγήσει σε νέες μεθόδους, εργαστηριακές και απεικονιστικές, με αποτέλεσμα πιο αξιόπιστη διαγνωστική προσέγγιση.

Λέξεις κλειδιά: Ιδιοπαθείς φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου, νόσος Crohn, ελκώδης κολίτιδα, παιδική ηλικία

Οι δημόσιες σχέσεις ως βασικός πυλώνας του εσωτερικού marketing ενός οργανισμού παροχής υπηρεσιών υγείας, αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι του. Η εφαρμογή τους γίνεται στους εσωτερικούς πελάτες, που είναι το ιατρικό, νοσηλευτικό, διοικητικό και λοιπό προσωπικό καθώς και τα μεσαία και ανώτερα διοικητικά στελέχη του οργανισμού. Ο ρόλος που διαδραματίζει η εφαρμογή των δημόσιων σχέσεων στις δομές παροχής υπηρεσιών υγείας είναι μείζονος σημασίας. Παράμετροι όπως το φύλο, η ηλικία, το είδος απασχόλησης και οι μορφές των εργασιακών σχέσεων καταδεικνύουν τις διαφορετικές συνιστώσες που έχουν άμεση επίδραση στη συμπεριφορά και τη στάση των επαγγελματιών υγείας. Η υιοθέτηση των μεθόδων και τακτικών των δημοσίων σχέσεων και η εφαρμογή του εσωτερικού marketing στις υπηρεσίες υγείας κρίνεται αναγκαία για την επίτευξη θετικού ισοζυγίου στην ψυχονοητική και σωματική ευεξία των επαγγελματιών υγείας και την βελτίωση του επιπέδου υγείας του πληθυσμού μέσω της αποτελεσματικότητας του συστήματος υγείας. Η εφαρμογή των δημόσιων σχέσεων στις μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας  αφορά όλες τις βαθμίδες της περίθαλψης και η ευθύνη του ορθού προγραμματισμού και της υλοποίησής τους αποτελεί αρμοδιότητα της Διοίκησης του οργανισμού. Το τμήμα Δημοσίων Σχέσεων καθώς και το τμήματος Διοίκησης Ανθρώπινου Δυναμικού είτε ξεχωριστά είτε συνδυαστικά καλούνται να εκπληρώσουν τη δέσμευση της Διοίκησης της μονάδας υγείας να μεγιστοποιήσει το όφελος της ατομικής και ομαδικής βελτίωσης του επαγγελματία υγείας.

Λέξεις κλειδιά: δημόσιες σχέσεις, εσωτερικό marketing, υπηρεσίες υγείας, επαγγελματίες υγείας

Εισαγωγή: Η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 εμφανίζεται συχνά κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο κοινών επιπλοκών της εγκυμοσύνης, συμπεριλαμβανομένης της αυτόματης αποβολής, του χαμηλού βάρους γέννησης κ.α.

Σκοπός: Σκοπός της εργασίας αυτής ήταν η μέτρηση των επιπέδων της βιταμίνης Β12 σε έγκυες γυναίκες κατά τη διάρκεια και των τριών τριμήνων και η συσχέτιση τους με αιματολογικούς παράγοντες.

Υλικά και Μέθοδοι: Στη μελέτη συμμετείχαν 145 έγκυες γυναίκες ηλικίας 31,9±5,5 ετών. Τα δείγματα αίματος συλλέχθηκαν από την Γ΄ Μαιευτική και Γυναικολογική Κλινική του Γενικού Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου «Αττικόν». Οι αναλύσεις των αιματολογικών παραγόντων πραγματοποιήθηκαν την ίδια ημέρα της συλλογής σε αναλυτή Counter Sysmex XE-2100 (ROCHE).

Αποτελέσματα: Τα επίπεδα της βιταμίνης Β12 μειώνονται σημαντικά κατά τη διάρκεια της κύησης. Το ποσοστό των εγκύων που εμφάνισαν ανεπάρκεια βιταμίνης Β12 στο πέρας του τρίτου τριμήνου σχεδόν διπλασιάστηκε σε σχέση με το δεύτερο τρίμηνο και προσέγγισε το 47.2%, δηλαδή σχεδόν το ήμισυ των εγκύων του δείγματος μελέτης. Όσον αφορά το πρώτο και το δεύτερο τρίμηνο της κύησης, η συχνότητα εμφάνισης ανεπάρκειας βιταμίνης Β12 δε εμφάνισε καμία στατιστικά σημαντική ή οριακή συσχέτιση με τις κλινικές αιματολογικές παραμέτρους, την παρουσία σιδηροπενικής αναιμίας και σιδηροπενίας, καθώς και με την ηλικία και το ιστορικό αποβολών των εγκύων γυναικών του δείγματος. Τέλος, διαπιστώθηκε οτι και στα τρία τρίμηνα η βιταμίνη B12 δεν αποτελεί στατιστικά σημαντικό παράγοντα στη διαμόρφωση της Hgb.

Συμπεράσματα: Από την αξιολόγηση των επιπέδων της βιταμίνης Β12 στο πλάσμα των εγκύων κατά το τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, διαπιστώνεται ότι τα επίπεδα της Β12 πέφτουν σε σημαντικό βαθμό σταδιακά κατά την πάροδο της κύησης. Επιπλέον, στο πρώτο και στο δεύτερο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, οι χαμηλές τιμές της βιταμίνης Β12 δεν έδειξαν στατιστικά σημαντική ή οριακή συσχέτιση με τις αιματολογικές παραμέτρους. Συμπερασματικά, ο έλεγχος των επιπέδων της βιταμίνης D θα πρέπει να πραγματοποιείται κατά την έναρξη της κύησης ώστε να λαμβάνεται η κατάλληλη θεραπεία ειδικά στις ομάδες υψηλού κινδύνου.

Λέξεις κλειδιά: Ανεπάρκεια βιταμίνης Β12, εγκυμοσύνη, αιματολογικοί παράγοντες

Εισαγωγή: Η λοίμωξη από τον νέο κορονοϊό (COVID-19)  είναι εξαιρετικά μεταδοτική, ενώ η βαρύτητα των περιστατικών ποικίλει. Για αυτό το λόγο, έχουν ληφθεί εκτεταμένα μέτρα για την πρόληψη της εξάπλωσης της λοίμωξης στην κοινότητα και στα νοσοκομεία. Σύμφωνα με το Αμερικάνικο Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), COVID-19 έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τη συχνότητα των λοιμώξεων που σχετίζονται με τη παρεχόμενη φροντίδα υγείας συμπεριλαμβανομένων και των λοιμώξεων χειρουργικού πεδίου (ΛΧΠ).

Σκοπός: Η διερεύνηση του αντίκτυπου της COVID-19 στην επίπτωση των ΛΧΠ.

Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στην ηλεκτρονική βάση δεδομένων «PubMed» με τις λέξεις-κλειδιά: «COVID-19», «surgical site infection», «SSI» και στην ελληνική ηλεκτρονική βάση IATROTEK-online με τις λέξεις-κλειδιά: «λοιμώξεις χειρουργικού πεδίου» και «COVID-19». Στη PubMed η αναζήτηση των λέξεων-κλειδιών έγινε στην περίληψη και στο τίτλο των άρθρων. Κριτήρια αποκλεισμού αποτέλεσαν η γλώσσα, εκτός της αγγλικής και της ελληνικής, να είναι μελέτες περίπτωσης, άρθρα σύνταξης, ανασκοπήσεις και γράμματα προς τον εκδότη και να έχουν γίνει πάνω σε ζώα. Δεν τέθηκαν χρονικοί περιορισμοί όσον αφορά το έτος δημοσίευσης της μελέτης.

Αποτελέσματα: Από τις 32 μελέτες που βρέθηκαν κατά την ηλεκτρονική αναζήτηση της βιβλιογραφίας, οι 7 πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης. Στις 5 από τις 7 μελέτες παρατηρήθηκε μείωση της τάξεως του 30,7% με 100% των ΛΧΠ κατά τη περίοδο της πανδημίας της COVID-19 σε σχέση με τη χρονική περίοδο πριν την πανδημία, λόγω της αυξημένης χρήσης των μέτρων ατομικής προστασίας και της εφαρμογής ειδικών πρωτοκόλλων που αφορούν τη διαχείριση των ασθενών προεγχειρητικά, διεγχειρητικά και μετεγχειρητικά. Όσον αφορά τις υπόλοιπες δύο μελέτες, στη μία δεν παρουσιάστηκε μεταβολής της επίπτωσης των ΛΧΠ, ενώ στην άλλη η επίπτωση τους αυξήθηκε κατά τη περίοδο της πανδημίας.

Συμπεράσματα: Η αύξηση της χρήσης των μέτρων ατομικής προστασίας και της εφαρμογής ειδικών πρωτοκόλλων διαχείρισης ασθενών προεγχειρητικά, διεγχειρητικά και μετεγχειρητικά από τους επαγγελματίες υγείας λόγω της πανδημίας COVID-19, είχε ως επακόλουθο τη μείωση της επίπτωσης των ΛΧΠ. Παρά τη σοβαρότητα της κρίσης που έχει προκαλέσει η πανδημία COVID-19, η κρίση αυτή μπορεί να αποτελέσει ευκαιρία για εποικοδομητικό προβληματισμό και βελτίωση αναφορικά με τις μεθόδους πρόληψης και ελέγχου των νοσοκομειακών λοιμώξεων.

Λέξεις κλειδιά: COVID-19, λοίμωξη χειρουργικού πεδίου, μέτρα ατομικής προστασίας, επίπτωση

Εισαγωγή: Η αποτελεσματική υποστήριξη ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ) αποτελεί σταθερή πρόκληση για τα συστήματα υγείας παγκοσμίως. Ο ΠΟΥ προβλέπει ότι ο ΣΔ είναι μία χρόνια νόσος που μπορεί να αντιμετωπισθεί με παρεμβάσεις που αφορούν στον αποτελεσματικό γλυκαιμικό έλεγχο, την υλοποίηση παρεμβάσεων για την τροποποιηση συμπεριφορών υγείας και συμμόρφωσης των ασθενών προληπτικό έλεγχο των επιπλοκών. Μεταξύ των μοντέλων και προγραμμάτων που έχουν εφαρμοστεί για την τροποποίηση των συμπεριφορών υγείας των ασθενών με ΣΔ είναι το Διαθεωρητικό Μοντέλο Σταδίων Αλλαγής των Di Clemente και Prochaska, και η Συνέντευξη Παροχής Κινήτρων των Rollnic και Miller.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της τροποποίησης συμπεριφορών υγείας αναφορικά με την βελτίωση της σωματικής δραστηριότητας την διαχείριση του ΣΔ και την πρόληψη επιπλοκών καθώς η σύγκριση  αποτελεσματικότητας της εφαρμογής συμβουλευτικής υποστήριξης με την χρήση του Μοντέλου Σταδίων Αλλαγής και της Συνέντευξης Παροχής Κινήτρων με την βραχεία συμβουλευτικής/ενημερωτικής παρέμβασης δεκάλεπτης διάρκειας

Υλικό και Μέθοδος: Ο πληθυσμός στόχος αφορά ασθενείς με ΣΔ δύο ομάδων (πειραματική και ομάδα ελέγχου) και η  μελέτη αφορά παραγωγική μεικτή (ποσοτική και ποιοτική)  εξελικτική έρευνα. Η μέθοδος που θα εφαρμοστεί και θα αξιολογηθεί στην παρούσα μελέτη είναι το  Διαθεωρητικού Μοντέλου Σταδίων Αλλαγής και η Συνέντευξης Παροχής Κινήτρων με την χρήση ιδιοσυμπληρούμενων ερωτηματολογίων με την μορφή ΜΕΤ (Motivational Enhancement Therapy) τεσσάρων συναντήσεων ημιδομημένης συνέντευξης και τηλεφωνικής παρέμβασης. Εκτιμάται ότι η παρούσα μελέτη θα βελτιώσει τα επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και συμμόρφωσης στον ενδεδειγμένο προληπτικό έλεγχο επιπλοκών από το ΣΔ. Επιπλέον αναμένεται η σημαντική βελτίωση της κινητοποίησης και αυτοαποτελεσματικότητας των ασθενών ως προς την υιοθέτηση και διατήρηση ωφέλιμων συμπεριφορών υγείας  συγκριτικά με την παραδοσιακή υποστήριξη εκπαιδευτικού τύπου.

Συμπεράσματα: Η οργάνωση σύγχρονων συστημικών παρεμβάσεων υποστήριξης στοχευμένης μεθοδολογίας φαίνεται από την υπάρχουσα βιβλιογραφία να υπερισχύει  παραδοσιακών μεθόδων υποστήριξης ασθενών με ΣΔ μέσω της  ενίσχυσης της κινητοποίησης και προαγωγής  της αυτοαποτελεσματικότητας των ασθενών αυτών. Η υπό υλοποίηση μελέτη αναμένεται να ενισχύσει την υπάρχουσα γνώση τόσο σε εθνικό όσο και διεθνές επίπεδο.

Λέξεις κλειδιά: Διαχειρηση Σακχαρώδη Διαβήτη, προαγωγή υγείας, τροποποιήση συμπεριφορών υγειας, Διαθεωρητικό Μοντέλο, συνέντευξη παροχής κινήτρων