Το Βήμα του Ασκληπιού Τόμ. 23, Συμπληρ. 3Α (2024): Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2024

Εισαγωγή: Οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη αντιμετωπίζουν σημαντικές προκλήσεις κατά τη διαχείριση της ασθένειας τους. Η κοινωνική υποστήριξη που λαμβάνουν από τα μέλη της οικογένειας τους ή το φιλικό και ευρύτερο κοινωνικό περιβάλλον μπορούν να συμβάλουν στην καλύτερη διαχείριση της ασθένειας.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης ήταν διερεύνηση της επίδρασης της κοινωνικής υποστήριξης στη διαχείριση του σακχαρώδη διαβήτη.

Υλικό και Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στη βάση δεδομένων PubMed. Επιλέχτηκαν άρθρα που δημοσιευτήκαν στην αγγλική γλώσσα την δεκαετία 2012-2022. Ως λέξεις κλειδιά χρησιμοποιήθηκαν οι λέξεις: diabetes, management, outcomes, social, support.

Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με διαβήτη που λαμβάνουν κοινωνική υποστήριξη από τα μέλη της οικογένειας τους, τους φίλους τους και άλλα σημαντικά άτομα του κοινωνικού τους περιβάλλοντος παρουσιάζουν καλύτερη ψυχική υγεία και βιώνουν χαμηλότερα επίπεδα άγχους που σχετίζονται με τον διαβήτη, ενώ έχουν λιγότερη πιθανότητα να εμφανίσουν κατάθλιψη.  Επιπλέον, παρουσιάζουν καλύτερη συμμόρφωση ως προς τους διαιτητικούς περιορισμούς, τη λήψη των φαρμάκων, τη σωματική άσκηση και τον έλεγχο των ποδιών τους.  Τέλος, όσο μεγαλύτερη είναι η κοινωνική υποστήριξη, τόσο καλύτερα είναι τα επίπεδα γλυκοζυλιωμένης αιμοσφαιρίνης, η ρύθμιση της οποίας σχετίζεται με την πορεία της νόσου, ακόμη και με τη θνητότητα των ασθενών με διαβήτη.

Συμπεράσματα: Ο έλεγχος και η διαχείριση του διαβήτη είναι μία δύσκολη και συνεχής διαδικασία για τον ασθενή. Η κοινωνική υποστήριξη που λαμβάνουν οι ασθενείς αποτελεί έναν ισχυρό σύμμαχο που τους βοηθά να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις μίας χρόνιας νόσου.

Λέξεις κλειδιά: diabetes, management, outcomes, social, support

Η εξάρτηση από ουσίες είναι ένα φαινόμενο βιοψυχοκοινωνικό, πολυδιάστατο και πολυπαραγοντικό. Η οικογένεια αποτελεί δυναμικό και πολυσυλλεκτικό σύστημα ιδεών, συναισθημάτων και συμπεριφορών. Τα στοιχεία του οικογενειακού συστήματος αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοτροφοδοτούνται, ενώ οι αλλαγές που συντελούνται στο εσωτερικό της οικογένειας επιδρούν ατομικά αλλά και συνολικά, καθώς διανύει τον κύκλο ζωής της. Τα αποτελέσματα των περισσότερων ερευνητικών μελετών επεσήμαναν ότι: 1) το φαινόμενο της ουσιοεξάρτησης δεν συνδέεται με ένα συγκεκριμένο τύπο οικογένειας δηλ. με ένα σταθερό παθογνωμικό προφίλ 2) οι τοξικοεξαρτημένες προσωπικότητες μπορούν να προκύψουν σε διαφορετικούς τύπους οικογενειακής δομής 3) ορισμένα χαρακτηριστικά της οικογενειακής δομής, γενικότερα, φαίνεται να είναι κοινά με τη λειτουργία των οικογενειών των εξαρτημένων ατόμων 4) στην οικογένεια των ουσιοεξαρτημένων ατόμων τα χαρακτηριστικά που συναντιούνται και σε πολλές άλλες οικογένειες, εμφανίζονται στο μέγιστο βαθμό 5) παρατηρείται υψηλή συχνότητα εμφάνισης ψυχικών διαταραχών στην οικογένεια των ουσιοεξαρτημένων ατόμων και 6) η θεραπευτική παρέμβαση στην οικογένεια των ουσιοεξαρτημένων είναι επιβεβλημένη, αλλά μπορεί να συνοδεύεται και από άλλες παρεμβάσεις. Η ουσιοεξάρτηση πλήττει σοβαρά τη Δημόσια Υγεία και επιβάλλεται να αντιμετωπίζεται ποικιλοτρόπως. Κατέστη ξεκάθαρο ότι η παρέμβαση στην οικογένεια καθίσταται απαραίτητη προκειμένου να αλλάξει η συμπεριφορά του χρήστη, να αλλάξουν στάση τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας, καθώς και να τροποποιηθεί η συνολική δυναμική της.

Λέξεις κλειδιά: Ουσιοεξάρτηση, τοξικοεξαρτημένη προσωπικότητα, οικογενειακό σύστημα, στρατηγικές αντιμετώπισης

Η παγκόσμια κοινότητα κλήθηκε να αντιμετωπίσει τη μεγαλύτερη κρίση των τελευταίων δεκαετιών με την εμφάνιση του αναπνευστικού συνδρόμου Sars-Cov-2, που αποτέλεσε πρόκληση για τη βιωσιμότητα των συστημάτων υγείας, αλλά και στην ανάδυση, αναγνώριση και διαχείριση ηθικών ζητημάτων. Η ανασκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας κατέδειξε ότι τα ηθικά ζητήματα που αναδείχθηκαν, κατά τη διάρκεια της πανδημίας στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ), ήταν: 1) Η σύγκρουση που προέρχεται από την ηθική στάση των επαγγελματιών υγείας για παροχή φροντίδας στους ασθενείς με Sars-CoV-2, με το φόβο για ενδεχόμενη μόλυνσή τους και μετάδοση του ιού στα μέλη της οικογένειάς τους 2) Η διαλογή ασθενών ως προς την προτεραιότητά τους για θεραπεία 3) Η επιλογή ασθενών για λήψη αναπνευστικής υποστήριξης 4) Η επιλογή ασθενών για κατ΄ οίκον φροντίδα 5) Ποιοί ασθενείς έπρεπε να έχουν νοσοκομειακή περίθαλψη 6) Η ανεπαρκής παροχή υπηρεσιών υγείας στις «νέες κλίνες ΜΕΘ» 7) Η επιδείνωση των ασθενών με συννοσηρότητες 8) Η διακύβευση των δικαιωμάτων των ασθενών και των οικογενειακών μελών, σχετικά με τη λήψη αποφάσεων 9) Ο διαχωρισμός των βαρέων πασχόντων από τα αγαπημένα τους πρόσωπα 10) Η έλλειψη δυνατότητας της οικογένειας να αποχαιρετήσουν το θανόντα μέλος τους και 11) Η πιθανή διάδοση της ιογενούς λοίμωξης στις περιοχές με λίγα κρούσματα, όπου διέθεταν κλίνες ΜΕΘ. Τα ηθικά ζητήματα που αναδείχτηκαν κατά τη διάρκεια της πανδημίας στις ΜΕΘ, οφείλουμε να αποτελέσουν βάση για νέα στρατηγική πολιτικών υγείας με παρεμβάσεις και δράσεις, ώστε υπάρχει αποτελεσματική ανταπόκριση σε νέες προκλήσεις που θα προκύψουν.

Λέξεις κλειδιά: Sars-CoV-2, ΜΕΘ, ηθικά ζητήματα, διλήμματα

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η σχιζοφρένεια είναι αποδεδειγμένα μία από τις πιο σοβαρές ψυχικές διαταραχές, με το μεγαλύτερο σύνολο των διαταραχών να έχει διαφορετική αιτιολογία. Χαρακτηρίζεται από μεταβολή της εσωτερικής και ταυτόχρονα της εξωτερικής πραγματικότητας και εκφράζεται με διαταραχές στη σκέψη, στην αντίληψη, στο συναίσθημα, στη βούληση και στη συμπεριφορά. Η παιδική σχιζοφρένια έχει μεγαλύτερη κληρονομική επιβάρυνση σε σχέση με τη σχιζοφρένεια των ενηλίκων, ενώ η εφηβική έχει ύπουλη έναρξη και αποτελεί ένα ιδιαίτερο σημείο συνάντησης της παιδοψυχιατρικής με την ψυχιατρική των ενηλίκων. Η ευαισθητοποίηση και η ενημέρωση για τα κοινωνικά προβλήματα, μπορούν να βοηθήσουν τόσο τα άτομα με σχιζοφρένεια όσο επίσης και την υπόλοιπη κοινωνία. Τα άτομα που πάσχουν από τη νόσο χρειάζονται να νιώσουν ότι εντάσσονται στην κοινωνία, παρά τη διαφορετικότητά τους. Οι νοσηλευτές ψυχικής υγείας μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον τομέα της πρόωρης ανίχνευσης των συμπτωμάτων, στον τομέα της φροντίδας και της θεραπείας και στον πολύ κρίσιμο τομέα της επανένταξης.

Λέξεις κλειδιά: Σχιζοφρένεια, παιδική σχιζοφρένεια, εφηβική σχιζοφρένεια, ψυχικές διαταραχές, πρώιμα συμπτώματα σχιζοφρένειας

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα διαχρονικά αποτέλεσαν και αποτελούν ένα σημαντικό θέμα δημόσιας υγείας, το οποίο σχετίζεται με πληθώρα παραγόντων και αιτιών. Περίπου 60 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν έχοντας προσβληθεί, με έναν πολύ μεγάλο αριθμό που φτάνει τα 340 εκατομμύρια να έχουν ήδη θεραπευτεί. Τα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα επηρεάζουν σε διαφορετικό βαθμό τη σεξουαλικότητα και τις σχέσεις των ανθρώπων. Είναι πολύ σημαντικό να αναγνωριστούν και να αναφερθούν οι κύριοι παράγοντες που εμπλέκονται στην εμφάνισή τους, να αναζητηθούν τρόποι αντιμετώπισης και ορθής διαχείρισης και να προταθούν προγράμματα ουσιαστικής υποστήριξής των ανθρώπων. Οι νοσηλευτές καλούνται να βοηθήσουν στην πρόληψη της μετάδοσης, στη φροντίδα των ασθενών και στην υποστήριξη τόσο των νοσούντων όσο και των συντρόφων αυτών, προκειμένου να μειωθούν οι επιδράσεις στη σεξουαλικότητα και να εξασφαλιστεί η φυσιολογικότητα της σεξουαλικής ζωής.

Λέξεις κλειδιά: Σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, σεξουαλική δυσλειτουργία

Εισαγωγή: Η πανδημία COVID-19 έχει εκθέσει τους επαγγελματίες υγείας σε καταστάσεις αυξημένου άγχους, τραυματικού στρες και κατάθλιψης με συνέπεια  την μείωση της ανθεκτικότητας τους στην αντιμετώπιση των ασθενών με σοβαρά προβλήματα υγείας, καθώς και στην επικοινωνία. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, κρίνεται ιδιαίτερα σημαντική η διερεύνηση των παραγόντων που επηρεάζουν την στάση των νοσηλευτών απέναντι στην ενημέρωση των ασθενών που έχουν σοβαρή ή απειλητική για τη ζωή τους ασθένεια.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να διερευνηθούν οι παράγοντες που επηρεάζουν την στάση των νοσηλευτών απέναντι στην ενημέρωση των ασθενών που έχουν σοβαρή ή απειλητική για τη ζωή τους αρρώστια.

Υλικό και Μέθοδος: Στην παρούσα συγχρονική έρευνα συμμετείχαν 134 νοσηλευτές και βοηθοί νοσηλευτές του νοσοκομείου ΚΑΤ. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο  που περιλάμβανε δημογραφικά/κοινωνικά χαρακτηριστικά, και 4 εργαλεία (κλίμακα ψυχολογικής ενδυνάμωσης-ΡΕΙ, κλίμακα στάσης ιατρών απέναντι στην ενημέρωση των ασθενών, κλίμακα στάσης των ιατρών απέναντι στην ενημέρωση ασθενών με καρκίνο, CD-RISC-10). Η ανάλυση των δεδομένων πραγματοποιήθηκε με τη βοήθεια του SPSS 21.

Αποτελέσματα:  Βρέθηκε σχετικά υψηλά επίπεδο ανθεκτικότητας  και ψυχολογικής ενδυνάμωσης. Όσον αφορά τις τρεις υπο-κλίμακες του μοντέλου του ΠΟΥ: η υπο-κλίμακα αποκάλυψης της αλήθειας, είχε σχετικά υψηλό επίπεδο, η υπο-κλίμακα απόκρυψης της αλήθειας είχε μέτριο επίπεδο, και η υπο-κλίμακα εξατομικευμένη ενημέρωση με υψηλό επίπεδο. Αναφορικά με τις συσχετίσεις, βρέθηκε στατιστική σημαντικότητα μεταξύ  της υπο-κλίμακας απόκρυψη της αλήθειας και της Επικοινωνία , μεταξύ της υπο-κλίμακας εξατομικευμένη ενημέρωση και Επικοινωνία. Επιπλέον, βρέθηκε στατιστική σημαντικότητα μεταξύ  Ανθεκτικότητας και Ενδυνάμωσης .

Συμπεράσματα: Σύμφωνα με τους στόχους της παρούσας μελέτης, τα αποτελέσματα έδειξαν συνολικά τα ακόλουθα: (α) οι νοσηλευτές έχουν σχετικά υψηλό επίπεδο ανθεκτικότητας, ψυχολογικής ενδυνάμωσης και στάσης τους στην επικοινωνία (για σοβαρές, χρόνιες ασθένειες), γεγονός που προβάλει τις ιδιαίτερες απαιτήσεις του νοσηλευτικού επαγγέλματος (β) η εξατομικευμένη ενημέρωση επηρεάζεται από την στάση των νοσηλευτών στην επικοινωνία (για σοβαρές & χρόνιες νόσους), και επίσης, το τμήμα εργασίας που εργάζεται ο νοσηλευτής επηρεάζει την αποκάλυψη και την απόκρυψη της αλήθειας κατά την επικοινωνία με τον ασθενή, και η θέση ευθύνης του νοσηλευτή επηρεάζει την απόκρυψη της αλήθειας κατά την επικοινωνία με τον ασθενή για σοβαρά νοσήματα. Ωστόσο, θα πρέπει να διενεργηθούν  νέες  έρευνες  σχετικά με το θέμα της παρούσης μελέτης.

Λέξεις κλειδιά:  επικοινωνία, επαγγελματιας υγείας, νοσηλευτής, ανθεκτικότητα, ενδυνάμωση, κακά νέα

Εισαγωγή: Οι Κεντρικοί Φλεβικοί Καθετήρες (ΚΦΚ) αποτελούν σημαντικό τμήμα της νοσηλείας των ασθενών επιτρέποντας τη χορήγηση ενδοφλέβιων υγρών, αίματος, φαρμάκων και παρεντερικών διαλυμάτων. Η χρήση τους αποτελεί αιτία λοιμώξεων που οφείλονται στους μικροοργανισμούς που αποικίζουν το δέρμα στο σημείο εισόδου ή τον καθετήρα ή άλλο σημείο κατά μήκος του ή τα υγρά που χορηγούνται από τον ΚΦΚ. Οι λοιμώξεις των ΚΦΚ (CLABSI’s) στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας (ΜΕΘ) παίδων αποτελούν σημαντικό παράγοντα που επιδρά αρνητικά στην πορεία της νόσου προκαλώντας επιπλοκές, ίσως μη αναστρέψιμες. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν η διερεύνηση των παρεμβάσεων για τη διαχείριση των CLABSI’s στις ΜΕΘ νεογνών και παίδων. Μεθοδολογία: Μελετήθηκαν δημοσιευμένα ερευνητικά άρθρα από το 2016 – 2021 σε έγκυρα επιστημονικά περιοδικά που αναφέρονταν σε παιδιά με ΚΦΚ που νοσηλεύονταν σε ΜΕΘ νεογνών και παίδων. Πραγματοποιήθηκε συστηματική αναζήτηση της βιβλιογραφίας σε ψηφιακές βάσεις επιστημονικών δεδομένων (Medline, PubMed Scopus, Embase, Cochrane Library) με τη χρήση λέξεων κλειδιών. Ως κριτήριο ένταξης ενός άρθρου στην παρούσα μελέτη χρησιμοποιήθηκε η διαδικασία PICOS (Population, Interventions, Controls, Outcome, Study design). Η αξιολόγηση των άρθρων της βιβλιογραφικής αναζήτησης αξιολογήθηκαν με τη μέθοδο PRISMA. Αποτελέσματα – Συζήτηση: Οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση των CLABSI’s αφορούσαν τη χρήση επιθεμάτων εμποτισμένων με χλωρεξιδίνη, εφαρμογή μέτρων για την πρόληψη των CLABSI’s, χρήση προγεμισμένης μιας χρήσης σύριγγας για την έκπλυση, εφαρμογή συστήματος επιτήρησης λοιμώξεων, χρήση νέων μεθόδων/μέτρων για την εισαγωγή, χρήση και διαχείριση των ΚΦΚ, χρήση κλειδώματος με αιθανόλη, χρήση ΚΦΚ εμποτισμένων με αντιβιοτικά και πολυδιάστατες προσεγγίσεις. Συμπεράσματα: Όπως φάνηκε από τα αποτελέσματα της μελέτης υπάρχουν αρκετές ερευνητικές ενδείξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα των νοσηλευτικών παρεμβάσεων για τον περιορισμό των CLABSI’s στις ΜΕΘ νεογνών και παίδων. Παρόλα αυτά φαίνεται ότι τα μέτρα πρόληψης των CLABSI’s και οι οδηγίες για την υγιεινή των χεριών έχουν καθοριστικό ρόλο στον περιορισμό CLABSI’s στις ΜΕΘ νεογνών και παίδων.

Λέξεις κλειδιά: Λοιμώξεις αίματος, παιδιατρικές μονάδες εντατικής θεραπείας, νεογνικές μονάδες εντατικής θεραπείας, νοσηλευτική, λοιμώξεις σχετιζόμενες με τις κεντρικές γραμμές, κεντρικές φλεβικές γραμμές

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Οι νέες τεχνολογίες διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στον κλάδο της υγείας, παρέχοντας λύσεις στους τομείς της Τηλεϋγείας και της Τηλενοσηλευτικής. H αξιοποίηση της ψηφιακής τεχνολογίας στη φροντίδα υγείας ενισχύθηκε περαιτέρω λόγω των έκτακτων συνθηκών που δημιούργησε η πανδημία COVID-19.

Σκοπός: Η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας των νέων τεχνολογιών στην υποστήριξη των νοσηλευτικών παρεμβάσεων στα πλαίσια της Τηλεϋγείας και της Τηλενοσηλευτικής.
Υλικό - Μέθοδος: Διεξήχθη συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στη βάση δεδομένων PubMed με τη χρήση των όρων “Telehealth AND Nursing” και “Telenursing” και χρονικό περιορισμό διετίας. Από την αρχική αναζήτηση βρέθηκαν 918 μελέτες, από τις οποίες τελικά αξιολογήθηκαν οι 13.

Αποτελέσματα: Οι παρεμβάσεις μέσω της Τηλεϋγείας και της Τηλενοσηλευτικής σχετίζονται με βελτίωση της συμμόρφωσης των ασθενών με  τη φαρμακευτική αγωγή και αυξημένη ικανοποίηση από τη χρήση των ψηφιακών παρεμβάσεων, ενώ συστήνεται η συμπληρωματική χρήση των εξ αποστάσεως νέων τεχνολογιών μαζί με την παροχή τυπικής φροντίδας για βέλτιστη αποτελεσματικότητα. Επιπλέον, παρατηρείται μείωση των επανεισαγωγών, βελτίωση της ποιότητας ζωής και ελάττωση του άγχους και των κλινικών συμπτωμάτων των ασθενών. Το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό φαίνεται να συμμορφώνεται ικανοποιητικά στη χρήση των νέων τεχνολογιών, ενώ κρίνεται αναγκαία η περαιτέρω εκπαίδευσή του για βελτίωση της αποτελεσματικότητας και απόκτηση των απαραίτητων ψηφιακών δεξιοτήτων.
Συμπεράσματα: Η εξ αποστάσεως υπηρεσίες Τηλεϋγείας και Τηλενοσηλευτικής, μπορούν να συμπληρώσουν και να υποστηρίξουν με ικανοποιητική αποτελεσματικότητα τις δια ζώσης υπηρεσίες υγείας, με κύρια εφαρμογή στις περιπτώσεις που παρατηρούνται γεωγραφικοί περιορισμοί.

Λέξεις κλειδιά: Τηλενοσηλευτική, Τηλεϋγεία, Νοσηλευτική Πληροφορική, Διαδίκτυο των Πραγμάτων

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Οι μεγάλοι ηγέτες δρουν κατασταλτικά στην συμπεριφορά μας, και ενεργοποιούν την καλύτερη εκδοχή μας, σύμφωνα με τον Goleman. Μια οπτική είναι γιατί έχουν την δυνατότητα να μιλούν στην καρδιά και το συναίσθημα, μια άλλη είναι γιατί επηρεάζουν τις πράξεις και την συμπεριφορά του ατόμου με τον τρόπο που αντιμετωπίζουν τις καταστάσεις. Κριτήριο για μια πετυχημένη επαγγελματική πορεία δεν αποτελεί μόνο ο δείκτης ευφυΐας, αλλά και ο δείκτης Συναισθηματικής Νοημοσύνης. Για τους νοσηλευτές είναι υψίστης σημασίας η  Σ.Ν. εξαιτίας της πολυπλοκότητας του επαγγέλματος συνδεόμενο από την σωματική και ψυχολογική εξάντληση τους. Η νοσηλευτική ηγεσία δύναται να αποτελεί το βασικό όχημα που οδηγεί την συμπεριφορά των εργαζομένων, αξιολογεί τις ικανότητες, τις δυνατότητές τους αλλά και τις προοπτικές ανάπτυξής τους.

Σκοπός: Η παρούσα ανασκόπηση είχε σκοπό να διερευνήσει κατά πόσο επηρεάζει η Συναισθηματική Νοημοσύνη τον τρόπο που ασκείται νοσηλευτική διοίκηση και αν συσχετίζεται με την παρακίνηση και εργασιακή ικανοποίηση των νοσηλευτών.

Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συστηματική βιβλιογραφική ανασκόπηση, σε ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων, με την μέθοδο Prisma, και εφαρμόστηκαν προκαθορισμένα κριτήρια εισαγωγής και αποκλεισμού των μελετών. Στη συνέχεια, έγινε ανάλυση και αξιολόγηση των μελετών που συλλέχθηκαν.

Αποτελέσματα: Στην παρούσα ανασκόπηση 18 μελέτες ικανοποίησαν τα κριτήρια εισόδου και συμπεριελήφθησαν. Τα αποτελέσματα ανέδειξαν ότι η συνεισφορά της ΣΝ  αναφορικά με το στυλ ηγεσίας που επιλέγουν τα στελέχη άσκησης νοσηλευτικής διοίκησης είναι καθοριστική. Επιπλέον, αποτυπώθηκε η σχέση της συναισθηματικής νοημοσύνης ως εξισορροπητικό παράγοντα στην επαγγελματική εξουθένωση και την αναγκαιότητα της για την ικανοποίηση, την εξέλιξη και κυρίως την παρακίνηση του νοσηλευτικού προσωπικού.

Συμπεράσματα: Οι ανθρώπινοι πόροι αποτελούν την καρδιά των συστημάτων υγείας, κρίνεται αναγκαίο λοιπόν να γίνεται ορθολογική χρήση των δεξιοτήτων και ικανοτήτων τους. Οι διευθυντές νοσηλευτών έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ενεργοποίηση και παρακίνηση του νοσηλευτικού προσωπικού. Ως τροχοπέδη για την εύρυθμη λειτουργία πρέπει να λάβουν μέτρα για τη δημιουργία ενός υγιούς εργασιακού περιβάλλοντος, ώστε μέσω αυτού να μεταδώσουν το όραμα και τους στόχους του οργανισμού.

Λέξεις κλειδιά: Συναισθηματική Νοημοσύνη, Νοσηλευτική Διοίκηση, Νοσηλευτές, Παρακίνηση, Εργασιακή Ικανοποίηση, Εργασιακή Απόδοση