Τεύχη

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: H αύξηση του προσδόκιμου ζωής, η αύξηση των ηλικιωμένων ατόμων και η τεχνολογική πρόοδος ιδιαίτερα στον τομέα της ιατρικής, κάνουν τα άτομα με αναπηρία (ΑμεΑ) να αποτελούν μια ολοένα και μεγαλύτερη πληθυσμιακή ομάδα. Σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε η Eurostat, σχεδόν το 25% των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης (24,7%) ηλικίας 16 ετών και άνω είναι άτομα με μερική ή σοβαρού βαθμού αναπηρία. Σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ τα άτομα με αναπηρίες ξεπερνούν το ένα δισεκατομμύριο, ή το 15% του παγκόσμιου πληθυσμού. Αν και έχουν θεσπιστεί νομοθετικά πλαίσια για τον τρόπο αντιμετώπισης των ΑμεΑ πολλές φορές γίνονται αντικείμενο κοινωνικού ρατσισμού και μη ίσης αντιμετώπισης από το σύνολο.

Σκοπός: Η παρούσα ανασκόπηση έχει ως σκοπό την διερεύνηση του τρόπου διαχείρισης των ΑμεΑ από την κοινότητα.

Μεθοδολογία: Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών της τελευταίας πενταετίας (2019 έως 2023)  στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubΜed και Cohrane Library στην ελληνική και αγγλική γλώσσα.

Αποτελέσματα: Μετά την ανασκόπηση των επιλεγμένων μελετών διαπιστώθηκε ότι μόνο τα μισά από τα άτομα με αναπηρία εργάζονται, ενώ η αναλογία αυτή για τα άτομα χωρίς αναπηρία είναι 3 στα 4.Το 28,4 % των ατόμων με αναπηρία αντιμετωπίζουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού έναντι του 17,8% των ατόμων χωρίς αναπηρία. Μόλις το 29,4 % των ατόμων με αναπηρία έχουν πτυχίο τριτοβάθμιας εκπαίδευσης σε σύγκριση με το 43,8 % των ατόμων χωρίς αναπηρία. Το 52 % των ατόμων με αναπηρία αισθάνεται ότι υφίσταται διακρίσεις.

Συμπεράσματα: : Συμπερασματικά οι μελέτες κατέδειξαν ότι ο βαθμός και η φύση της αναπηρίας , η αυτοεκτίμηση και ο χαρακτήρας των ατόμων με σωματικές αναπηρίες επηρεάζουν την κοινωνική αποδοχή. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες  να είναι η κοινωνική ομάδα με τον υψηλότερο δείκτη ανεργίας και με το χαμηλότερο εισόδημα. Επίσης, και στον εκπαιδευτικό τομέα παρατηρούνται διακρίσεις. Προτείνεται, ριζική αλλαγή του τρόπου σκέψης, αναβάθμιση της εκπαίδευσης, καλλιέργεια κοινωνικής συνείδησης και επιβολή κυρώσεων από τα αρμόδια όργανα με σκοπό την τροποποίηση ρατσιστικής συμπεριφοράς και την εξάλειψη των προκαταλήψεων απέναντι στα άτομα ΑμεΑ.

Λέξεις κλειδιά: Αποδοχή, κοινότητα, άτομα με αναπηρίες

Στην εποχή της μετανεωτερικότητας, η οποία προσδιορίζει μία συνεχώς μεταβαλλόμενη παγκόσμια οικονομία, το πλαίσιο των δεξιοτήτων που απαιτούνται στην αγορά εργασίας υπόκειται σε διαρκείς μετασχηματισμούς. Οι ήπιες δεξιότητες αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερη σημασία σε αυτή την εποχή, όπου οι επαγγελματικές απαιτήσεις έχουν αλλάξει και οι συνθήκες εργασίας έχουν εξελιχθεί. Πλέον, οι εργοδότες αναζητούν όχι μόνο υψηλά επίπεδα τεχνικής εμπειρογνωμοσύνης, αλλά και την ικανότητα των υπαλλήλων να επικοινωνούν αποτελεσματικά, να εργάζονται σε ομάδες και να ανταποκρίνονται σε αλλαγές και προκλήσεις.

Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτέλεσε η διερεύνηση της επίδρασης των ήπιων δεξιοτήτων στην παγκόσμια αγορά εργασίας και, ειδικότερα στο νοσηλευτικό επάγγελμα. Ως μέθοδος χρησιμοποιήθηκε η επισκόπηση της διεθνούς βιβλιογραφίας και η ανάλυση περιεχομένου των συναφών μελετών. Από ερευνητικά δεδομένα προκύπτει ότι οι ήπιες δεξιότητες θεωρούνται ως σημαντικά προσόντα κατά την άσκηση ενός επαγγέλματος στην παγκόσμια αγορά εργασίας. Συγκεκριμένα, στο εργασιακό περιβάλλον των νοσηλευτών θεωρούνται σημαντικότερες οι ήπιες δεξιότητες της επικοινωνίας, της ενσυναίσθησης, της κριτικής σκέψης, της δημιουργικής σκέψης, της ομαδικής εργασίας, της ηγεσίας/ηγετικότητας και του επαγγελματισμού.

Λέξεις κλειδιά: ήπιες δεξιότητες, παγκόσμια αγορά εργασίας, νοσηλευτές

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Αρτηριακή σκληρία (ΑΣ) ή ανελαστικότητα είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για τον προσδιορισμό των μειωμένων γλοιο-ελαστικών ιδιοτήτων του αγγειακού τοιχώματος. Τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στον ρόλο της ΑΣ προς την εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων ενώ η αξιολόγηση της χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στην κλινική πρακτική.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της βιβλιογραφίας και η επισκόπηση μερικών από τους πιο κοινούς μηχανισμούς που συμβάλλουν στην αυξημένη ΑΣ, των παραγόντων κινδύνου αλλά και των τρόπων μέτρησής της.
Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε ανασκόπηση της βιβλιογραφίας στις ηλεκτρονικές βάσεις δεδομένων PubMed και Google Scholar, χωρίς να τεθεί χρονικός περιορισμός. Τα κριτήρια εισαγωγής περιελάμβαναν άρθρα τα οποία ήταν γραμμένα στην Ελληνική και Αγγλική γλώσσα, είτε ήταν ανασκόπηση είτε έρευνα.
Αποτελέσματα: Η ΑΣ αναπτύσσεται μέσω μιας πολύπλοκης αλληλεπίδρασης μεταξύ σταθερών και δυναμικών αλλαγών που περιλαμβάνουν δομικά και κυτταρικά στοιχεία του αγγειακού τοιχώματος. Σε αυτά περιλαμβάνονται η μειωμένη αναλογία ελαστίνης/κολλαγόνου, η παραγωγή φθαρμένων ινών ελαστίνης, η εναπόθεση ασθενέστερου κολλαγόνου στο τοίχωμα των αγγείων, η αγγειακή δυσλειτουργία ενώ σημαντικό επίσης ρόλο διαδραματίζουν το σύστημα Ρενίνης Αγγειοτενσίνης Αλδοστερόνης αλλά και φλεγμονώδεις παράγοντες. Στους παράγοντες κινδύνου συγκαταλέγονται όλοι εκείνοι οι παράγοντες που επιδρούν στις ελαστικές ιδιότητες των αρτηριών.

Η κύρια μέθοδος που χρησιμοποιείται για την εκτίμηση της ΑΣ είναι η ταχύτητα διάδοσης του σφυγμικού κύματος (Pulse Wave Velocity PWV) ενώ η καρωτοδομηριαία PWV έχει χαρακτηριστεί ως «χρυσή μέθοδος» καθώς αποτελεί μια εύκολη, αναπαραγώγιμη, οικονομική και μη επεμβατική μέθοδο, έχει την υψηλότερη προγνωστική αξία καρδιαγγειακών συμβαμάτων χωρίς να επηρεάζεται από άλλους παράγοντες. O AIx που προκύπτει με την ανάλυση κύματος παλμού (Pulse Wave Analysis PWA) αποτελεί έναν έμμεσο αλλά αξιόπιστο επίσης δείκτη εκτίμησης της αρτηριακής σκληρίας και εξαρτάται από την ταχύτητα του κύματος, από την καρδιακή συχνότητα και από την ένταση του ανακλώμενου από την περιφέρεια κύματος.
Συμπεράσματα: Η αυξημένη ΑΣ έχει συνέπειες στην καρδιαγγειακή υγεία και πιθανότατα ευθύνεται για ένα μεγάλο ποσοστό των χρόνιων καρδιαγγειακών παθήσεων παγκοσμίως. Η ΑΣ μπορεί εύκολα να μετρηθεί στην καθημερινή κλινική πράξη  και μπορεί να συμβάλει στην πρόβλεψη του καρδιαγγειακού κινδύνου ενώ η κατανόηση των παθοφυσιολογικών μηχανισμών αλλά και των παραγόντων κινδύνου μπορεί να συμβάλει στον σχεδιασμό αποτελεσματικότερων 

Λέξεις κλειδιά: αρτηριακή σκληρία, ταχύτητα σφυγμικού κύματος, ανάλυση κύματος παλμού, παθοφυσιολογικοί μηχανισμοί,   παράγοντες  κινδύνου, μέτρηση αρτηριακής σκληρίας

Περίληψη Το σύνδρομο σύνθλιψης αποτελεί μια σπάνια αλλά εξαιρετικά σοβαρή συστηματική εκδήλωση που παρατηρείται περίπου στο 2-5% των ασθενών που υπέστησαν καταπλάκωση. Για πρώτη φορά περιγράφηκε από τον Bywater το 1941, μετά από το βομβαρδισμό του Λονδίνου. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η ανασκόπηση της πρόσφατης βιβλιογραφίας και η παρουσίαση των νεότερων δεδομένων για την αντιμετώπιση του συνδρόμου. Το σύνδρομο παρατηρείται μετά από παρατεταμένη (>2–3 ώρες) καταπλάκωση, συχνότερα μετά από κατάρρευση κτιρίων, σεισμούς, εκρήξεις, ωστόσο μπορεί να είναι αποτέλεσμα και εργατικών ή τροχαίων ατυχημάτων. Η αιμορραγία εντός των μυϊκών μαζών λόγω της παρατεταμένης συμπίεσης των σκελετικών μυών οδηγεί σε τοπική ισχαιμία με επακόλουθη εμφάνιση συνδρόμου διαμερίσματος και νέκρωσης των μυϊκών ομάδων. Ο μηχανισμός ισχαιμίας-επαναιμάτωσης οδηγεί σε μια σειρά συστηματικών εκδηλώσεων που παρουσιάζονται μετά την απελευθέρωση του πάσχοντος σκέλους. Περιλαμβάνουν μια πληθώρα απειλητικών για τη ζωή διεργασιών, που περιλαμβάνουν την οξεία νεφρική ανεπάρκεια (ραβδομυόλυση- μυοσφαιρινουρία, υποβολαιμικό σοκ), συγκέντρωση γαλακτικού οξέως, υποογαιμικό σοκ, μεταβολική οξέωση, καρδιακές αρρυθμίες καθώς και υποκαλιαιμία και διάχυτη ενδαγγειακή πήξη. Η έγκαιρη και άμεση θεραπευτική παρέμβαση συνίσταται σε αιμοδυναμική σταθεροποίηση, ταχεία ενυδάτωση, διόρθωση των ηλεκτρολυτικών διαταραχών και της οξέωσης και διατήρηση επαρκούς διούρησης. Αρκετές είναι οι περιπτώσεις όπου η αιμοδιάλυση με τεχνητό νεφρό για την απομάκρυνση των τοξινών είναι επιτακτική. Η άμεση θεραπευτική παρέμβαση αποτελεί σημείο κλειδί για την αντιμετώπιση του συνδρόμου σύνθλιψης και την αποφυγή των θανατηφόρων επιπλοκών. Η κλινική εικόνα μπορεί να παρέχει σημαντικές διαγνωστικές πληροφορίες, ωστόσο απαιτείται εγρήγορση και άμεση ανταπόκριση του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού τόσο για τη διάγνωση όσο και για την αντιμετώπιση του συνδρόμου.

Λέξεις κλειδιά: Λέξεις κλειδιά: σύνδρομο σύνθλιψης, οξεία νεφρική ανεπάρκεια, τραυματισμός επαναιμάτωσης, υποογκαιμία, σύνδρομο διαμερίσματος

Η ολική αρθροπλαστική ισχίου (ΟΑΙ) είναι μια συχνή χειρουργική επέμβαση που πραγματοποιείται για την ανακούφιση του πόνου και τη βελτίωση της λειτουργικότητας σε άτομα με προχωρημένη αρθρίτιδα ισχίου. H προεγχειρητική προετοιμασία του ασθενή και οι ικανότητες του για μετεγχειρητική αποκατάσταση θα πρέπει να βελτιστοποιούνται πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Η προεγχειρητική προετοιμασία συμβάλλει στην αντιμετώπιση και αποφυγή επιπλοκών των ασθενών, πριν την ΟΑΙ. Η εκπαίδευση σε νέα κινητικά πρότυπα, η άσκηση εντός πισίνας, καθώς και με αντιστάσεις μειώνουν τον προεγχειρητικό πόνο. Μέσω της προεγχειρητικής φυσικοθεραπείας επαναπροσδιορίζονται οι στόχοι και οι προσδοκίες των ασθενών, ενώ, παράλληλα, ενημερώνονται για τη μετεγχειρητική πρόγνωση μειώνοντας έτσι το άγχος τους. Επιπλέον, επιτυγχάνεται η μείωση του χρόνου νοσηλείας, ελαχιστοποιώντας την πιθανότητα εμφάνισης των πρώιμων μετεγχειρητικών επιπλοκών. Συνεπώς, η προεγχειρητική φυσικοθεραπεία φαίνεται να είναι μία ρεαλιστική και ασφαλής μορφή αποκατάστασης, η οποία βελτιώνει τόσο τον πόνο όσο και τη λειτουργικότητα του ασθενή, πριν από την ΟΑΙ. Μέσω αυτής, μάλιστα, μειώνεται η διάρκεια παραμονής των ασθενών στις δομές υγείας περιορίζοντας την πιθανότητα εμφάνισης ανεπιθύμητων επιπλοκών.

Λέξεις κλειδιά: ολική αρθροπλαστική ισχίου, Προεγχειρητική προετοιμασία, φυσικοθεραπεία

Εισαγωγή: Οι εναλλακτικές πρωτεΐνες έχει αποδειχθεί ότι έχουν μεγάλη διατροφική αξία καθώς αποτελούνται από απαραίτητα για την ανθρώπινη διατροφή μακροθρεπτικά συστατικά που συμβάλλουν στην οικοδόμηση μυϊκών ομάδων, στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος καθώς και σε πολλές βασικές λειτουργίες για τη ζωή. Οι επαγγελματίες υγείας παίζουν σημαντικό ρόλο στην επίτευξη προσκόλλησης των ασθενών στις διατροφικές συστάσεις και στην παροχή συμβουλευτικής προσέγγισης σε θέματα υγείας. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η εκτίμηση των γνώσεων και των στάσεων των επαγγελματιών υγείας σχετικά με την θρεπτική αξία της κατανάλωσης εναλλακτικών πρωτεϊνών και την στάθμιση του ερωτηματολογίου αυτού. Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη διεξήχθη στο Π.Γ.Ν.Α «Αττικόν» από το Μάρτιο 2022 έως το Μάρτιο 2023.Συμπληρώθηκαν 100 ερωτηματολόγια από επαγγελματίες υγείας που εργάζονται στο Αττικό. Ο πληθυσμός της μελέτης αφορά επαγγελματίες υγείας που εργάζονται στο «Αττικόν» ως νοσηλευτικό, ιατρικό και παραϊατρικό προσωπικό. Για την ανάλυση χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πρόγραμμα SPSS 26.0. Για τη διερεύνηση της δομής των ερωτηματολογίων γνώσεων και στάσεων χρησιμοποιήθηκε διερευνητική ανάλυση παραγόντων (Rotation Method: Varimax). Αποτελέσματα: Ο παράγοντας «Γνώσεις για την κατανάλωση εναλλακτικών πρωτεϊνών» περιείχε 15 ερωτήσεις, με φορτία που κυμαίνονταν από 0,75 έως 0,95, εξηγούσε το 69,2% της μεταβλητότητας και είχε αποδεκτή αξιοπιστία (Cronbach’s a=0,98). Ο παράγοντας «Γνώσεις για το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εναλλακτικών πρωτεϊνών» περιείχε 3 ερωτήσεις, με φορτία που κυμαίνονταν από 0,45 έως 0,95, εξηγούσε το 12,1% της μεταβλητότητας και είχε αποδεκτή αξιοπιστία (Cronbach’s a=0,67). Συζήτηση Οι Έλληνες είναι λαός που δύσκολα θα άλλαζε τις διατροφικές του συνήθειες. Η παγκόσμια οικονομική χρήση , η έντονη μετανάστευση, οι παγκόσμιες δημογραφικές και πολιτισμικές εξελίξεις έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους στη διατροφική συμπεριφορά των ανθρώπων. Συμπεράσματα: Το υπό εξέταση ερωτηματολόγιο δεν απαιτεί ιδιαίτερο χρόνο για τη συμπλήρωσή του και μπορεί να εφαρμοστεί με αξιοπιστία και εγκυρότητα στην Ελλάδα. Αποτελεί ένα αξιόπιστο και έγκυρο εργαλείο εκτίμησης των γνώσεων των επαγγελματιών υγείας σχετικά με την κατανάλωση των εναλλακτικών πρωτεϊνών.

Λέξεις κλειδιά: επαγγελματίες υγείας, εναλλακτικές πρωτεϊνες, γνώσεις, στάσεις

Εισαγωγή: Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι εμπλέκονται στην ευγενή πράξη της αιμοδοσίας δείχνει τον βαθμό ευαισθητοποίησής τους απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Αυτό που δεν είναι ευρέως γνωστό είναι πως μία ισορροπημένη διατροφή και μία επαρκής ενυδάτωση πριν από την αιμοδοσία μπορεί να κάνουν τη διαδικασία πιο ευχάριστη και να μειώσουν, σε σημαντικό βαθμό, τυχόν ανεπιθύμητες αντιδράσεις, όπως είναι η εφίδρωση, η ζάλη, η απώλεια συνείδησης. Σκοπός: Ο σκοπός της παρούσας ερευνητικής μελέτης είναι να διερευνήσει τις γνώσεις και τη στάση των αιμοδοτών όσον αφορά στη διατροφή πριν και μετά την αιμοδοτική διαδικασία. Υλικό και Μέθοδος: H παρούσα μελέτη διεκπεραιώθηκε από το προσωπικό της αιμοδοσίας του Π.Γ.Ν. «ΑΤΤΙΚΟΝ» και επιλέχθηκε η μέθοδος της συγχρονικής μελέτης με δειγματοληψία ευκολίας και χρήση ερωτηματολογίου.Για τον σκοπό της έρευνας συμμετείχαν 290 άτομα που προσέρχονταν στην αιμοδοσία για τη δωρεά αίματος. Αποτελέσματα: Στη μελέτη συμμετείχαν 290 άτομα, 184 άνδρες (63,4%) και 106 γυναίκες (36,6%), που προσήλθαν στον χώρο της αιμοδοσίας για να δώσουν αίμα. Το 31,0% του δείγματος ήταν αιμοδότες τα τελευταία 1-3 έτη και το 21,7% ήταν αιμοδότες για πρώτη φορά. Ο πρώτος λόγος για τον οποίο έδιναν αίμα οι συμμετέχοντες ήταν ο εθελοντισμός (44,5%) και ο δεύτερος ήταν η ανάγκη αίματος ασθενή από το οικείο περιβάλλον τους (42,8%). Στις τιμές αρτηριακής πίεσης παρατηρήθηκε πτώση και υπήρχε, σε κάποιες περιπτώσεις, σημαντική συσχέτιση με το αν είχαν φάει πριν από την αιμοδοτική διαδικασία. Συζήτηση: Συνολικά, οι γνώσεις σχετικά με την αιμοδοσία (πριν και μετά) ήταν ανεπαρκείς. Αποτελέσματα ερευνών δείχνουν ότι ο φόβος για ανεπιθύμητες παρενέργειες από την αιμοδοσία όπως είναι η ζάλη, η λιποθυμία κτλ είναι ανασταλτικοί παράγοντες για να προσέλθει κάποιος για εθελοντική αιμοδοσία και αν το κάνει είναι κατόπιν έκκλησης για αίμα για κάποιον οικείο του. Συμπεράσματα: Με το ερωτηματολόγιο που χρησιμοποιήθηκε ως ερευνητικό εργαλείο, εξετάστηκαν οι γνώσεις και η διατροφική συμπεριφορά των αιμοδοτών, όταν επρόκειτο να προσέλθουν για αιμοδοσία και τα αποτελέσματα αυτής.

Λέξεις κλειδιά: διατροφικές συνήθειες, διατροφή, αιμοδότες, αιμοδοσία

Εισαγωγή: Ο γραμματισμός υγείας ορίζεται ως ο βαθμός στον οποίο τα άτομα έχουν την ικανότητα να αποκτούν, να επεξεργάζονται και να κατανοούν βασικές πληροφορίες και υπηρεσίες υγείας που απαιτούνται για την λήψη αποφάσεων υγείας . Μελέτες έχουν καταδείξει ότι ο περιορισμένος γραμματισμός υγείας μπορεί να φτάσει έως και το 50% στους ασθενείς με ΧΝΝ και είναι ιδιαιτέρα σημαντικός, λόγω της πολυπλοκότητας της ασθένειας, που απαιτεί την συμμετοχή των ασθενών στη διαχείριση της νόσου. Σκοπός: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι ο εντοπισμός πιθανών στόχων και στρατηγικών παρεμβάσεων για την βελτίωση του γραμματισμού υγείας στους ασθενείς με ΧΝΝ. Υλικό και μέθοδος: Πρόκειται για συγγραφή συστηματικής ανασκόπησης που βασίζεται σε επιστημονικές αρχές και κανόνες. Αναζητήθηκαν βιβλιογραφικά δεδομένα από την ελληνική και αγγλική βιβλιογραφία σχετικά με την εξωνεφρική κάθαρση και τον γραμματισμό υγείας. Πηγή δεδομένων όπως PubMed, Google Scholar ερευνήθηκαν χρησιμοποιώντας συνδυασμούς των ακόλουθων όρων αναζήτησης: γραμματισμός υγείας, ΧΝΝ, αιμοκάθαρση, περιτοναϊκή κάθαρση, μεταμόσχευση νεφρού. Αποτελέσματα: Οι ασθενείς με ΧΝΝ ακολουθούν διαφορετικές προσεγγίσεις στις πληροφορίες υγείας. Ο περιορισμός ή η αποφυγή πληροφοριών υγείας μπορεί να είναι μια στρατηγική που χρησιμοποιείται από ορισμένα άτομα για να αντιμετωπίσουν την ασθένεια και δεν σημαίνει απαραίτητα ότι οι πληροφορίες για την υγεία είναι απρόσιτες ή δυσνόητες. Η συν-νοσηρότητα, το κατακερματισμένο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης μπορούν να κάνουν το σύστημα υγειονομικής περίθαλψης δύσκολο να πλοηγηθεί. Μια αξιόπιστη σχέση με τους πάροχους υγειονομικής περίθαλψης, προάγει αρκετές πτυχές της γραμματοσύνης. Η πρόσφατη βιβλιογραφία υποστηρίζει ότι τα επίπεδα γραμματοσύνης μπορεί να σχετίζονται με κλινικά αποτελέσματα (υψηλότερα ποσοστά καρδιαγγειακών νοσημάτων, αυξημένη συχνότητα επισκέψεων στο ΤΕΠ, περισσότερες νοσηλείες, αυξημένο κίνδυνο θανάτου). Συμπεράσματα: Ο γραμματισμός υγείας είναι σημαντικός παράγοντας στο ταξίδι της νεφρικής νόσου. Διατίθενται εργαλεία για να βοηθήσουν τους επαγγελματίες υγείας να αντιμετωπίσουν τον γραμματισμό υγείας στην κλινική πράξη. Απαιτούνται κρίσιμες συλλογικές προσπάθειες για την μείωση του αντίκτυπου του χαμηλού γραμματισμού στην υγεία. Επιπλέον, περισσότερες μελέτες χρειάζονται για την κατανόηση της επίδρασης της γραμματοσύνης σε ασθενείς με ΧΝΝ.

Λέξεις κλειδιά: χρόνια νεφρική νόσος, γραμματισμός υγείας, αιμοκάθαρση, περιτοναϊκή κάθαρση, μεταμόσχευση νεφρού

Περίληψη Εισαγωγή: Οι νοσηλευτές στον χώρο της ψυχικής υγείας αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα δύσκολες καταστάσεις στο χώρο εργασίας, όπως απομόνωση, σωματικές και λεκτικές επιθέσεις και απόπειρες αυτοκτονίας λόγω της φύσης των ψυχιατρικών διαταραχών των ασθενών τους. Σκοπός: Σκοπός της συστηματικής ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση της QoPL των νοσηλευτών στο χώρο της ψυχικής υγείας και των παραγόντων που σχετίζονται με αυτή. Υλικό-Μέθοδος: Συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας που πραγματοποιήθηκε από τον Φεβρουάριο – Απρίλιο του 2023 σε διεθνείς βιβλιογραφικές βάσεις δεδομένων (Medline, PubMed, Scopus). Τα κριτήρια ένταξης που τέθηκαν ήταν οι μελέτες να είναι πρωτογενείς μελέτες, το δείγμα των μελετών να αφορά νοσηλευτές στο χώρο της ψυχικής υγείας σαν σύνολο, να είναι δημοσιευμένες στην Αγγλική γλώσσα, να είναι δημοσιευμένες μετά το 2015 και να υπάρχει ελεύθερη πρόσβαση στα άρθρα. Μετά την αναζήτηση προέκυψαν 392 άρθρα και από αυτά μετά από αξιολόγηση μόνο 12 πληρούσαν τα κριτήρια ένταξης στη συστηματική ανασκόπηση. Αποτελέσματα: Οι νοσηλευτές ψυχικής υγείας μπορεί συχνά να βιώνουν υψηλότερο στρες και επαγγελματική εξουθένωση από ό,τι τα άτομα άλλων επαγγελμάτων. Οι νοσηλευτές που εργάζονται σε ψυχιατρικές κλινικές έχουν χαμηλό επίπεδο ικανοποίησης από τη συμπόνια, χαμηλό επίπεδο εξουθένωσης και μέτριο επίπεδο δευτερογενούς τραυματικού άγχους. Παρατηρήθηκαν συσχετίσεις μεταξύ της ικανοποίησης από τη συμπόνοια και της εργασιακής εξουθένωσης, της ικανοποίησης από τη συμπόνοια και της ανθεκτικότητας και της εξουθένωσης και της κόπωσης από τη συμπόνια. Επομένως, είναι σημαντικό να εφαρμοστούν ενέργειες για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας, την πρόληψη της εξουθένωσης και τη μείωση της κόπωσης από τη συμπόνια στους νοσηλευτές της ψυχικής υγείας. Συμπεράσματα: Η συστηματική αυτή ανασκόπηση έδειξε ότι οι νοσηλευτές στον χώρο της ψυχικής υγείας βιώνουν υψηλότερη εργασιακή εξουθένωση και δευτερεύον τραυματικό άγχος και χαμηλότερη ικανοποίηση από τη συμπόνια σε σχέση με τις άλλες κατηγορίες νοσηλευτών. Η QoPL αποτελεί σημαντική πτυχή της επαγγελματικής ικανοποίησης και κρίνεται απαραίτητη η περαιτέρω διερεύνηση της QoPL των νοσηλευτών που εργάζονται σε περιβάλλοντα ψυχικής υγείας, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η επαγγελματική ικανοποίηση των νοσηλευτών στον τομέα της ψυχικής υγείας.

Λέξεις κλειδιά: ποιοτητα επαγγελματικής ζώης, νοσηλευτες ψυχικής υγείας, κόπωση συμπόνιας, ικανοποιηση συμπονοιας, δευτερογενες τραυματικο στρεσ, επαγγελματικη εξουθενωση