Η πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας στην Ελλάδα και τη Δυτική Ευρώπη στα χρόνια της οικονομικής κρίσης

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας (Π.Φ.Υ.) στην Ελλάδα υστερεί διαχρονικά στην υιοθέτηση των αρχών της Alma Ata. Από την περιγραφή της Π.Φ.Υ. των χωρών της Γερμανίας, Μ. Βρετανίας, Σουηδίας και Ολλανδίας, διαπιστώνουμε αρκετές ομοιότητες και σημαντικές διαφορές ως προς την οργάνωση, παροχή, χρηματοδότηση και αποζημίωση του ιατρικού προσωπικού ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του κάθε υγειονομικού συστήματος. Από την άλλη, η Π.Φ.Υ στην Ελλάδα παρουσιάζει μεγάλες αδυναμίες–πολυκατακερματισμός και έλλειψη κεντρικού σχεδιασμού, υποχρηματοδότηση και υποστελέχωση, μη-καταρτισμένο και προσανατολισμένο στην Π.Φ.Υ., ανισότητες πρόσβασης, ασυνέχεια στην φροντίδα, χαμηλή αποδοτικότητα, απουσία σχεδιασμού- οι οποίες καθιστούν δύσκολη και αποσπασματική τη δημιουργία των νέων ιατρείων γειτονιάς. Οι μεταρρυθμίσεις του υγειονομικού τομέα από το 2009 εώς σήμερα, κυρίως με τους Ν.3918/2011 και Ν. 4338/2014 για την ίδρυση του Ε.Ο.Π.Υ.Υ και του Π.Ε.Δ.Υ, έχουν επικεντρωθεί σε οριζόντιες περικοπές δαπανών και μετακύλησης του κόστους στους πολίτες

Λέξεις κλειδιά: Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, Ελλάδα, Γερμανία, Μ. Βρετανία, Σουηδία, Ολλανδία, Ε.Ο.Π.Υ.Υ.