Θρησκευτικότητα στο χώρο του νοσοκομείου

Σκοπός της παρούσης εργασίας ήταν η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τη θρησκευτικότητα στο χώρο του νοσοκομείου. Υλικό και μέθοδος : Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών και ερευνητικών μελετών, κυρίως στην ηλεκτρονική βάση «pubmed» που αναφέρονταν στη θρησκευτικότητας στο χώρο του νοσοκομείου. Αποτελέσματα : Η ανασκόπηση της βιβλιογραφίας έδειξε ότι, ένας διοικητικός οργανισμός, όπως το Νοσοκομείο δεν διέπεται από μια και μοναδική κουλτούρα αλλά αντιθέτως από διαφορετικές κουλτούρες που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους καθότι τα μέλη της υγειονομικής ομάδας έχουν το δικό τους υπόβαθρο. Το νοσοκομείο ως χώρος «ειδικής φροντίδας που όμως έχει ιδιαίτερη κουλτούρα» καλείται να διεκπεραιώσει τις σχέσεις μεταξύ περιβάλλοντος (οικογενειακού, κοινωνικού, επαγγελματικού), υγείας και ασθένειας. Η θρησκευτική πίστη ενισχύεται στο χώρο του νοσοκομείου, όπου επικρατούν όχι μόνον εικόνες αγίων αλλά και χριστιανικά παρεκκλήσια, ενώ οι πιστοί έχουν τη βαθύτερη ανάγκη να εκφραστούν μέσω της προσευχής. Η τάση του πιστού να επικαλείται μια ανώτερη δύναμη ιδιαίτερα σε δύσκολες καταστάσεις, όπως για την ανάρρωσή τους στο κλινικό περιβάλλον βρίσκεται ριζωμένη μέσα του και αποτελεί στοιχείο της ίδιας του της φύσης. Συμπεράσματα : Στη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα, η ιατρική επιστήμη έχει πάντα στην εφαρμογή της έναν μεγάλο παραστάτη: τη θρησκεία.

Λέξεις κλειδιά: Νοσοκομείο, κουλτούρα, θρησκευτική πίστη