Αγγελική Σταθαρού , Χρυσοδήμητρα Γαλάτου , Ευαγγελία Κοτρώτσιου
Το χιούμορ ορίζεται ως μια κατάσταση ευθυμίας του πνεύματος , που συχνά επιδεικνύεται με ένα χαμόγελο ή γέλιο, ως απάντηση στα εξωτερικά ερεθίσματα. Αποτελεί μια ιδιαίτερη μορφή της ανθρώπινης επικοινωνίας αλλά και μορφή κοινωνικής συμπεριφοράς. Η λέξη «χιούμορ» εμφανίζεται για πρώτη φορά στα δοκίμια του Ιπποκράτη . Η επιστήμη της ψυχολογίας θεωρεί ότι το χιούμορ είναι ένα από τα ισχυρότερα όπλα ενάντια στην κατάθλιψη και την απογοήτευση. Στην ψυχιατρική θεραπευτική, εξυπηρετεί πολλούς σκοπούς , πάραυτα η χρήση του δεν αντικαθιστά την λαμβανόμενη αγωγή από τον ασθενή αλλά , λειτουργεί συμπληρωματικά. Σκοπός : της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει τις θετικές επιδράσεις του χιούμορ στον άνθρωπο, τον επαγγελματία υγείας και κατά επέκταση τον ασθενή. Υλικό και μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε αναζήτηση πηγών στη διεθνή βιβλιογραφία. Χρησιμοποιήθηκαν βάσεις δεδομένων όπως τα Medline,Pub Med, Wikipedia, Cinahl, Medscape με λέξεις κλειδιά: χιούμορ, ψυχικά ασθενής, φροντίδα, κλίμακες χιούμορ Αποτελέσματα : Το χιούμορ, αποτελεί διαπροσωπική διαδικασία, η οποία διευκολύνει και προάγει την έκφραση και ανταλλαγή ιδεών, απαιτεί όμως σύνεση, προσοχή και σεβασμό στις ευαισθησίες και την προσωπικότητα του κάθε ψυχικά ασθενή. Το χιούμορ δεν είναι έμφυτο, είναι επίκτητο, μαθαίνεται, διαπαιδαγωγείται. Η ορθή χρήση του συμβάλλει στην αποφυγή αρνητικών επιρροών του στη θεραπευτική δυναμική. Συμπεράσματα: Η χρήση του χιούμορ στη θεραπευτική πρακτική, συμβάλλει στην ανάπτυξη θεραπευτικής σχέσης ασθενή-επαγγελματία υγείας αλλά και στην ανάπτυξη σχέσης εμπιστοσύνης με τον ψυχικά ασθενή.
Λέξεις κλειδιά: Χιούμορ, ψυχικά ασθενής, φροντίδα, κλίμακες χιούμορ