Μαριάννα Κορρέ , Γεώργιος Καρλής
Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση είναι τόσο παλιά όσο και ο άνθρωπος. Η ανάπτυξή της αποτελεί συνδυασμό ανθρώπινων λαθών και ανακαλύψεων. Σκοπός: Η παρούσα μελέτη αποτελεί μια ανασκόπηση των πιο σημαντικών σταθμών στην ιστορία της αναζωογόνησης, από τις πρώτες προσπάθειες μέχρι και τις μέρες μας. Μέθοδος: Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε περιελάμβανε αναζήτηση ανασκοπικών μελετών στις βάσεις δεδομένων PubMed, Medline, Scopus με χρήση λέξεων κλειδιών όπως καρδιοαναπνευστική ανακοπή, καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, ιστορία, ιστορική αναδρομή, εξέλιξη και συνδυασμό αυτών. Συμπληρωματική βιβλιογραφία αναζητήθηκε από την Βιβλιοθήκη του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Αποτελέσματα: Οι πρώτες ιστορικές αναφορές στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση χρονολογούνται από την εποχή της Αρχαίας Αιγύπτου (3100 π.Χ.). Αν και ο αερισμός στόμα με στόμα ήταν γνωστός από την αρχαιότητα η αποτελεσματικότητά του στην αναζωογόνηση αποδείχθηκε μόλις το 1958. Η ευκολία και η αποτελεσματικότητα των θωρακικών συμπιέσεων αποδείχτηκαν το 1960. Ο απινιδισμός αν και ξεκίνησε το 1775, εφαρμόστηκε με επιτυχία σε θύμα ανακοπής μόλις τη δεκαετία του 1950. Συμπεράσματα: Η καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση στις μέρες μας αποτελεί ταχέως εξελισσόμενο πεδίο της ιατρικής επιστήμης. Σύμφωνα με τα τρέχοντα δεδομένα, οι υψηλής ποιότητας θωρακικές συμπιέσεις, ο έγκαιρος απινιδισμός επί ενδείξεων και η διόρθωση των αναστρέψιμων αιτίων ανακοπής, αποδεδειγμένα βελτιώνουν την μακροπρόθεσμη επιβίωση με ακέραιη νευρολογική λειτουργία των θυμάτων καρδιακής ανακοπής.
Λέξεις κλειδιά: Καρδιά, καρδιακή ανακοπή, καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, ιστορία, εγκέφαλος, εγκεφαλική αναζωογόνηση