Δημήτρης Θεοφανίδης , Θεόδωρος Καπάδοχος , Ευσταθία Καμπισιούλη , Όλγα Καδδά , Αντιγόνη Φουντούκη
Οι απόψεις των ηλικιωμένων ασθενών και η αλληλεπίδρασής τους με τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης είναι όλο και περισσότερο σημαντικές καθώς το ποσοστό των ηλικιωμένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα αυξάνεται. Σκοπός: Οι στόχοι της παρούσης εργασίας ήταν η παρατήρηση και η καταγραφή ορισμένων αλλαγών που συμβαίνουν στον ψυχισμό του ηλικιωμένου ασθενή κατά τη διάρκεια της νοσηλείας του καθώς και η σύγκριση των παραμέτρων αυτών μεταξύ Ελλήνων και Βρετανών ασθενών. Υλικό – Μέθοδος: Το δείγμα της πιλοτικής αυτής μελέτης αποτελείται από 145 ηλικιωμένους ασθενείς από νοσοκομεία της Ελλάδας και της Μ. Βρετανίας. Για τη συλλογή των στοιχείων χρησιμοποιήθηκε προσωπική ημιδομημένη συνέντευξη. Αποτελέσματα: Η ανάλυση των συνεντεύξεων ανέδειξε τις εξής ψυχολογικές παραμέτρους: Προοπτική, Αποδοχή νόσου, Φόβος θανάτου, Μοναξιά, Αίσθημα εγκατάλειψης, και Τάσεις αυτοκτονίας. Η χώρα προέλευσης έχει τη μεγαλύτερη επίδραση στις παραμέτρους «Μοναξιά» και «Φόβος θανάτου». Οι Βρετανοί ασθενείς βιώνουν πολύ έντονα την μοναξιά ενώ ο φόβος θανάτου κυριαρχεί στους Έλληνες. Συμπεράσματα: Οι Βρετανοί μερικές φορές δεν φοβούνται τόσο το θάνατο όσο τη ζωή η οποία θα είναι εξαρτημένη από τους άλλους και τις παθολογικές εκείνες καταστάσεις οι οποίες θα τον φέρουν σε αμηχανία απέναντι στον εαυτό του και στον κοινωνικό περίγυρο, γι' αυτό και ορισμένοι από αυτούς τους ασθενείς, εναλλακτικά ως προς την αυτοκτονία, μπορεί να εκφράσουν την επιθυμία να συζητούν και το ενδεχόμενο της ευθανασίας η οποία όμως παραμένει ένα πολύπλοκο θέμα με ποικίλα δεοντολογικά, νομικά, θρησκευτικά και ηθικά προβλήματα.
Λέξεις κλειδιά: Ηλικιωμένος ασθενής, Ψυχολογικές μεταβολές, Ιδρυματοποίηση, Ποιοτική μεθοδολογία