Παρεμβάσεις σε ατομικό και οργανωτικό-διοικητικό επίπεδο για την αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης

Τα τελευταία χρόνια, έρευνες έχουν αποδείξει την ύπαρξη σημαντικών ενδείξεων επαγγελματικής εξουθένωσης, δηλαδή του συνδρόμου σωματικής και ψυχικής εξάντλησης, στους νοσηλευτές, που έχει αντίκτυπο τόσο στην άσκηση της εργασίας όσο και στην προσωπική και κοινωνική ζωή του νοσηλευτικού προσωπικού και χρειάζεται άμεσα μέτρα υποστήριξης. Οι νοσηλευτές και οι νοσηλευτικές διοικήσεις είναι απαραίτητο να ενημερώνονται συνεχώς για τους στρεσογόνους παράγοντες οι οποίοι είναι συμφυείς με το ρόλο του νοσηλευτή. Η μείωση του επαγγελματικού stress απαιτεί υψηλά επίπεδα αλληλεγγύης μεταξύ των εργαζόμενων, ενώ ο διοικητικός έλεγχος και η ισχυρή συναδελφικότητα προφυλάσσουν τους νοσηλευτές από τις πρόσθετες απαιτήσεις που δημιουργούν οι ασθενείς. Η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν αποτελεί μόνο υποχρέωση του κράτους ή αντικείμενο διεκδίκησης του νοσηλευτικού προσωπικού, αλλά και ηθικό χρέος του κάθε εργαζόμενου. Απαιτείται η συνειδητή και ενεργός συμμετοχή στα προγράμματα παρέμβασης, η αποτελεσματικότητα των οποίων έχει τεκμηριωθεί στην πράξη σε προηγμένες υγειονομικά χώρες. Η πρόληψη αποτελεί άξονα της παρέμβασης για άρση του φαινομένου, η οποία μπορεί να γίνει σε ατομικό επίπεδο (την προσπάθεια που μπορεί να κάνει ο ίδιος ο νοσηλευτής για να βοηθηθεί όπως η έγκαιρη αναγνώριση των συμπτωμάτων, η επανεκτίμηση των προσωπικών στόχων και προσδοκιών κ.ά.) και σε οργανωτικό/διοικητικό επίπεδο (τις στρατηγικές αλλαγής που μπορούν να υιοθετήσουν οι νοσηλευτικές διοικήσεις όπως η συστηματική επο- πτεία, η ανακατανομή και αύξηση του προσωπικού, η αλλαγή στο ρυθμό εργασίας, κ.ά.). Τέτοιες παρεμβάσεις όχι μόνο θα βοηθήσουν και θα στηρίξουν τους νοσηλευτές, αλλά και θα τους προστατεύσουν από το φαινόμενο της επαγγελματικής εξουθένωσης. Μειώνουν τα αισθήματα απογοήτευσης και μη ικανοποίησης και περιορίζουν την ένταση και το stress, βελτιώνοντας έτσι την παρεχόμενη φροντίδα υγείας στον ασθενή, αντικειμενικός σκοπός κάθε επαγγελματία υγείας.

Λέξεις κλειδιά: Burnout syndrome, nurse, individual/administrative interventions nursing administration