Η οξεία αιμορραγία από το γασχρεντερικό σωλήνα αποτελεί μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση και έναν από τους συχνότερους λόγους επίσκεψης ενός ατόμου στο τμήμα επειγόντων περιστατικών ενός νοσοκομείου. Η επιτυχής αντιμετώπιση της αιμορραγίας εξαρτάται από τις διαγνωστικές μεθόδους που έχει στη διάθεσή της η θεραπευτική ομάδα, καθώς και από τα θεραπευτικά μέσα που δύνα- ται να εφαρμόσει. Κατά πρώτο λόγο πρέπει να σταθεροποιηθεί αιμοδυναμικά ο ασθενής, ανεξάρτητα από το σημείο της αιμορραγίας. Σε μια δεύτερη φάση πρέπει να εξακριβωθεί εάν η αιμορραγία προέρχεται από το ανώτερο πεπτικό σύστημα (κεντρικά του συνδέσμου του Treitz) ή από το κατώτερο πεπτικό σύστημα (περιφερικά του συνδέσμου του Treitz). Ακολουθεί μια πιο εξειδικευμένη διαγνωστική προσέγγιση, με σκοπό τον ακριβή εντοπισμό της αιτίας και της εστίας της αιμορραγίας. Η ενδοσκόπηση είναι η εξέταση εκλογής για τον ακριβή εντοπισμό της αιμορραγίας από το ανώτερο πεπτικό σύστημα. Η εκλεκτική αγγειογραφία επιχει- ρείται όταν δεν είναι δυνατή η διενέργεια της ενδοσκόπησης. Αφού εντοπιστεί η βλάβη, ακολουθεί η αντιμετώπιση της αιμορραγίας. Η θεραπευτική προσέγγιση για την αιμορραγία από το ανώτερο πεπτικό σύστημα περιλαμβάνει: ενδοσκοπική αντιμετώπιση (ηλεκτροπηξία, σκληροθεραπεία, απολίνωση αγγείων), ενδοφλέβια έκχυση βαζοπρεσσίνης, σωματοστατίνης, εμβολισμό αιμορραγούντος αγγείου υπό ακτινοσκοπικό έλεγχο και άλλες συγκεκριμένες χειρουργικές τεχνικές.
Λέξεις κλειδιά: Ανώτερος γαστρεντερικός σωλήνας, οξεία αιμορραγία, διάγνωση, θεραπεία