Συγκρούσεις. Πόσο επιζήμιες είναι;

Οι συγκρούσεις είναι ένα αναμφισβήτητο γεγονός το οποίο εκδηλώνεται ή έστω μπορεί να εκδηλωθεί σε κάθε ομάδα ανθρώπων. Σύγκρουση ορίζεται η διαδικασία που αρχίζει όταν ένα άτομο ή μια ομάδα αντιλαμβάνεται ότι κάποιο άλλο άτομο ή ομάδα είναι αρνητικά επηρεασμένη για κάτι που το πρώτο άτομο ή η ομάδα ενδιαφέρεται. Υπάρχουν τρεις βασικές απόψεις όπου η κάθε μία προσπαθεί να ερμηνεύσει ή και να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της σύγκρουσης. Αυτές είναι η κλασική άποψη, η άποψη των ανθρωπίνων σχέσεων και η άποψη της αλληλεπίδρασης. Οι συγκρούσεις χωρίζονται σε λειτουργικές ή δημιουργικές και δυσλειτουργικές ή καταστροφικές. Το κριτήριο που διαφοροποιεί τη λειτουργική από τη δυσλειτουργική σύγκρουση είναι η απόδοση της ομάδας. Η διαδικασία της σύγκρουσης ολοκληρώνεται μέσα από 5 στάδια τα οποία είναι: (α) δυναμική αντίθεση ή ασυμβατότητα: απαραίτητος παράγοντας του σταδίου αυτού είναι οι παρουσία των πηγών σύγκρουσης που είναι η επικοινωνία, η δομή και οι προσωπικές μεταβλητές, (β) γνώση και εξατομίκευση: στο στάδιο αυτό η διαφωνία γίνεται αντιληπτή και αισθητή, (γ) προθέσεις: αυτές είναι ο ανταγωνισμός, η συνεργασία, η αποφυγή, ο συμβιβασμός και η διευθέτηση, (δ) συμπεριφορά: η οποία ποι- κίλει και μπορεί να κυμαίνεται από απλή διαφωνία μέχρι την πλήρη εξουδετέ- ρωση του αντιπάλου, (ε) αποτέλεσμα: αυτό θα καθορίσει αν η σύγκρουση είναι λειτουργική ή δυσλειτουργική. Ο όρος σύγκρουση δεν υποδηλώνει απαραίτητα κάτι αρνητικό και δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να αποφεύγεται πάντα. Η σύγκρουση μεταξύ των μελών μιας ομάδας μπορεί να είναι ωφέλιμη, να κρατά το ενδιαφέρον, να ανανεώνει, να απομακρύνει τα εμπόδια και γενικά να μετατρέπει μια νωθρή και παθητική ομάδα σε πλήρως αποδοτική και δημιουργική.

Λέξεις κλειδιά: Σύγκρουση, διαδικασία σύγκρουσης, λειτουργική-δυσλειτουργική σύγκρουση