Οι σύγχρονες πρόοδοι της Βιοτεχνολογίας στον τομέα της ιατρικής υποβοήθησης στην ανθρώπινη αναπαραγωγή δημιούργησαν μεγάλα ηθικά και νομικά ζητήματα. Η σχετική ελληνική νομοθεσία (νόμος 3089/23.12.2003) πρόΒλεψε και ρύθμισε κάθε περίπτωση υποΒοηθούμενης αναπαραγωγής τάσσοντας αυστηρές ουσιαστικές και διαδικαστικές προϋποθέσεις. Κατάψερε, έτσι, να εξισορροπήσει ανάμεσα στο σεβασμό των ηθικών κεκτημένων της ελληνικής κοινωνίας και την αξιοποίηση των επιστημονικών εξελίξεων προς όφελος αυτών που διακαώς επιθυμούν ν’ αποκτήσουν παιδιά.
Λέξεις κλειδιά: Αναπαραγωγή, ιατρικά υποΒοηθούμενη αναπαραγωγή, ελληνικό δίκαιο