Οι ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις αποτέλεσαν αντικείμενο ρυθμίσεων στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, καθώς είναι γνωστές οι επιπτώσεις τους στην αύξηση της νοσηρότητας των ασθενών, στο κόστος νοσηλείας και, συνακόλουθα, στα οικονομικά της υγείας. Στη μελέτη αυτή επιχειρείται η παρουσίαση του ελληνικού και γαλλικού δικαίου ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Έτσι, ενώ ο Έλληνας νομοθέτης περιορίστηκε στην απλή εξαγγελία των οργάνων για την αντιμετώπισή τους, που είναι η Επιτροπή Ενδονοσοκομειακών Λοιμώξεων στο Υπουργείο Υγείας και οι αντίστοιχες επιτροπές σε επίπεδο νοσοκομείου, το γαλλικό δικαιϊκό σύστημα υπήρξε περισσότερο πλουραλιστικό: τα διοικητικά και πολιτικά δικαστήρια διέπλασαν μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα νομολογία, από πλευράς θετικών συνεπειών για τους ασθενείς-θύματα των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. Από την πλευρά του, ο Γάλλος νομοθέτης, με το νόμο 303-2002 ρύθμισε οριστικά το ζήτημα της αποζημίωσης αυτών των ασθενών.
Λέξεις κλειδιά: Νοσοκομεία, κλινικές, λοιμώξεις ενδονοσοκομειακές, προστασία ασθενούς, ελληνικό δίκαιο, γαλλικό δίκαιο
Αυτό το έργο έχει άδεια χρήσης βάσει του Creative Commons. Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση 4.0 Διεθνές.
Το Βήμα του Ασκληπιού