Η διασχιστική αμνησία ανήκει στην κλινική οντότητα των διασχιστικών διαταραχών, οι οποίες χαρακτηρίζονται από την απώλεια της ενιαίας αντίληψης του εαυτού και από την διαφοροποιημένη και ξεχωριστή συμπεριφορά ενός μέρους του εαυτού. £ιδικότερα η διασχιστική, ή σύμφωνα με παλαιότερη ταξινόμηση ψυχογενής αμνησία, χαρακτηρίζεται από ξαφνική ανικανότητα στην ανάκληση των πληροφοριών, χωρίς την ύπαρξη κάποιου νευρολογικού αίτιου και συνήθως μετά από ένα έντονα στρεσσογόνο γεγονός. Η διαταραχή αυτή αποτελεί ξεχωριστή ψυχιατρική νόσο αν και συμπτώματα ψυχογενούς αμνησίας μπορεί να παρατηρηθούν και σε άλλες ψυχιατρικές νόσους, γι' αυτό και στην παρούσα εργασία αναφέρονται τα διαγνωστικά κριτήρια καθώς και θέματα διαφοροδιάγνωσης. Αιτιολογικά η νόσος προσεγγίζεται στην εργασία με διάφορες υποθέσεις ξεχωριστού θεωρητικού υπόβαθρου, ενώ υπάρχει και εκτενής αναφορά στα διαγνωστικά εργαλεία, όπως ειδικά δομημένες κλινικές συνεντεύξεις και ειδικές κλίμακες διασχιστικών εμπειριών που Βοηθούν ιδιαίτερα στην εκτίμηση της νόσου. Προτείνονται κλινικές, θεραπευτικές προσεγγίσεις διαφόρων τύπων η φαρμακευτική, η υποστηρικτική, καθώς και η ψυχοδυναμικού χαρακτήρα με τη χρήση της ύπνωσης. Η σοβαρή έκπτωση της λειτουργικότητας των ασθενών αυτών στον προσωπικό, επαγγελματικό και κοινωνικό τομέα κάνει ιδιαίτερα σημαντική την περαιτέρω γνώση και διερεύνηση της ασθένειας, κάτι για το οποίο στοχεύει η παρούσα μελέτη.
Λέξεις κλειδιά: Διασχιστικές διαταραχές, υστερικές νευρώσεις διασχισηκού τύπου, διασχιστική αμνησία, διασχιστική φυγή, διασχιστική διαταραχή της ταυτότητας, αποπροσωποποίηση