Η επικοινωνία ασθενή-ιατρού και οι διαστάσεις της

Είναι ευρέως γνωστό ότι η επικοινωνία μεταξύ ιατρού-ασθενή θεωρείται καθοριστικός παράγοντας τόσο της μεταξύ τους σχέσης, όσο και της ποιότητας της παρεχόμενης ιατρικής φροντίδας. Διάφορα μοντέλα έχουν προταθεί για την περιγραφή των μορφών σχέσεων και τύπων επικοινωνίας των ιατρών-ασθενών, καθώς και της ανάλυσης της από κοινού λήψης των ιατρικών αποφάσεων, εστιάζοντας στους ογκολογικούς ασθενείς. Πιο συγκεκριμένα, oι Roter και συν. με την χρήση ενός θεωρητικού μοντέλου ερμήνευσαν τη σχέση αυτή σε πέντε τύπους: το στενά βιοϊατρικό, το διευρυμένο βιοϊατρικό, το βιοψυχοκοινωνικό, το ψυχοκοινωνικό και τον καταναλωτικό σε γιατρούς της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας. Σύμφωνα με αυτό μοντέλο, η σχέση τους επηρεάζει την συμμετοχή του ασθενούς στη λήψη των ιατρικών αποφάσεων, ενώ προτείνονται δυο πρότυπα των Stiggelbout και συν. και των Kane και συν. για την εισαγωγή της από κοινού λήψης των αποφάσεων στην κλινική πρακτική της φροντίδας του καρκίνου. Ειδικότερα, η ιατρική γλώσσα επιφέρει αρνητικές συνέπειες τόσο στον ασθενή όσο και στην μεταξύ τους σχέση (ασθενή-ιατρού) κατά την διάγνωση κάποιων μορφών καρκίνων του μαστού, όπως του πορογενούς μη διηθητικού καρκινώματος. Επιπρόσθετα, κρίνεται επιβεβλημένη η πρόταση ενός οδηγού για την ενδυνάμωση της ανάκλησης των πληροφοριών κατά την διάρκεια της ιατρικής επίσκεψης σε νέους ειδικευόμενους, που θεωρούν ως καθοριστικό πρωταγωνιστή τον ενεργό ασθενή.

Λέξεις κλειδιά: επικοινωνία ιατρού-ασθενή, από κοινού λήψη ιατρικών αποφάσεων, καρκίνος μαστου, ανάκληση πληροφοριών