Ποιότητα επαγγελματικής ζωής παιδιατρικών νοσηλευτών

Εισαγωγή: Οι παιδιατρικοί νοσηλευτές είναι ιδιαίτερα εκτεθειμένοι στο εργασιακό άγχος λόγω της συχνής και παρατεταμένης επαφής τους με παιδιά που αντιμετωπίζουν επίπονες και απειλητικές για τη ζωή ασθένειες.

Σκοπός. Ο σκοπός της μελέτης ήταν να διερευνηθεί η ποιότητα της επαγγελματικής ζωής των παιδιατρικών νοσηλευτών και των παραγόντων που σχετίζονται με αυτή.

Υλικό-μέθοδος. Συστηματική ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σε διεθνείς βιβλιογραφικές βάσεις (Medline, PubMed, Scopus) από τον Ιανουάριο-Μάϊο του 2021. Κριτήρια επιλογής που τέθηκαν ήταν οι μελέτες να είναι πρωτογενείς, δημοσιευμένες στην Αγγλική γλώσσα μετά το 2015, να αφορά παιδιατρικούς νοσηλευτές σαν σύνολο ή ένα μεγάλο μέρος του δείγματος,  να είναι δημοσιευμένες και η θεματολογία τους να είναι απολύτως σχετική με το σκοπό. Μετά την αναζήτηση προέκυψαν 313 άρθρα και από αυτά μετά από αξιολόγηση μόνο 13 πληρούσαν τα κριτήρια για ένταξη στη συστηματική ανασκόπηση.

Αποτελέσματα. Οι παιδιατρικοί νοσηλευτές παρουσιάζουν μέτρια ποσοστά κόπωσης από τη συμπόνια και εξουθένωσης, 20–50%, και υψηλή ικανοποίηση από τη συμπόνια. Βρέθηκε θετική συσχέτιση της ικανοποίησης από τη συμπόνια με το γυναικείο φύλο, με την ηλικία <40 ετών και αρνητική συσχέτιση του δευτερεύοντος τραυματικού άγχους με το επίπεδο εκπαίδευσης. Οι έμπειροι παιδιατρικοί νοσηλευτές φαίνεται να αναπτύσσουν μηχανισμούς αντιμετώπισης του άγχους και έχουν αποκτήσει ανθεκτικότητα ως χαρακτηριστικό προσωπικότητας. Το επαγγελματικό άγχος συσχετίστηκε θετικά με την κόπωση από τη συμπόνια και το δευτερεύον τραυματικό άγχος. Δεν βρέθηκαν διαφορές μεταξύ νοσηλευτών και γιατρών, μεταξύ διαφορετικών επιπέδων εκπαίδευσης, ενώ μεταξύ διαφορετικών παιδιατρικών τμημάτων τα αποτελέσματα ήταν αντιφατικά. Η υποστήριξη από τον κοινωνικό περίγυρο και τον οργανισμό βρέθηκε αποτελεσματική στη βελτίωση του άγχους και της ικανοποίησης.

Συμπεράσματα. Είναι απαραίτητο οι οργανισμοί και οι διοικήσεις των νοσηλευτικών ιδρυμάτων να λάβουν μέτρα για την ενίσχυση της ικανοποίησης και της ποιότητας επαγγελματικής ζωής των παιδιατρικών νοσηλευτών με την εφαρμογή προγραμμάτων εκπαίδευσης, ομάδων υποστήριξης στην εργασία και ατομικών προγραμμάτων αυτο-φροντίδας προκειμένου να βοηθήσουν τους νοσηλευτές να αντιμετωπίσουν αγχωτικές καταστάσεις στην εργασία.

Λέξεις κλειδιά: κόπωση συμπόνιας, ικανοποίηση συμπόνιας, δευτερογενές τραυματικό stress, επαγγελματική εξουθένωση, παιδιατρικός νοσηλευτής