Νοσηλευτικό Προσωπικό σε ΤΕΠ, ΜΕΘ και Καρδιολογικές Μονάδες: Δημογραφικό προφίλ και γνώσεις στην Εξειδικευμένη Υποστήριξη Ζωής πριν και μετά την Πανδημία COVID-19

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η πανδημία COVID-19 άλλαξε την καθημερινή πρακτική στην αξιολόγηση και στην αντιμετώπιση ασθενών με καρδιοαναπνευστική ανακοπή και ως επακόλουθο εκδόθηκαν έκτακτες κατευθυντήριες οδηγίες από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Αναζωογόνησης. Οι νοσηλευτές των ΤΕΠ και των Μονάδων Εντατικής Παρακολούθησης, λόγω της στατιστικά συχνής εμπλοκής τους με τέτοια περιστατικά, επιβάλλεται να είναι ενήμεροι για την αλλαγή στα πρωτόκολλα και ικανοί να εξισορροπούν τον κίνδυνο και το πιθανό όφελος για τον ασθενή.       

Σκοπός: Να διερευνηθεί η πιθανή  συσχέτιση του δημογραφικού προφίλ του νοσηλευτικού προσωπικού, που εργάζεται σε ΤΕΠ, ΜΕΘ και καρδιολογικές μονάδες, σχετικά με το γνωστικό υπόβαθρο της εξειδικευμένης υποστήριξης της ζωής, τόσο στις οδηγίες που ίσχυαν πριν, όσο και σε αυτές που εκδόθηκαν εκτάκτως κατά την περίοδο της πανδημίας.

Υλικό και Μέθοδος: Η παρούσα ερευνητική μελέτη, αποτελεί συγχρονική περιγραφική μελέτη συσχέτισης, που διεξήχθη διαδικτυακά αποκλειστικά στο νοσηλευτικό προσωπικό του Ε.Σ.Υ. κατά τους μήνες Ιανουάριος-Μάρτιος 2022.

Αποτελέσματα: Επαρκές γνωστικό υπόβαθρο αποδείχθηκε να έχει μόλις το 13,7% των συμμετεχόντων σχετικά με τις οδηγίες πριν την πανδημία και 12,7% κατά την πανδημία.

Στατιστικά θετική σημαντική συσχέτιση αναδείχτηκε μεταξύ των μεταπτυχιακών και διδακτορικών σπουδών, του τμήματος εργασίας και της συχνότητας αντιμετώπισης περιστατικών καρδιοπνευμονικής ανακοπής, σε ότι αφορούσε το πρωτόκολλο που ίσχυε πριν την πανδημία. Αντίστοιχα, σχετικά με τις έκτακτες οδηγίες που αφορούσαν την πανδημία, οι παράγοντες που απέδειξαν ισχυρή στατιστική σχέση με υψηλό επίπεδο γνώσεων ήταν η μεγαλύτερη ηλικία, η μόνιμη σχέση εργασίας, η μακροχρόνια επαγγελματική εμπειρία, καθώς και η συχνότητα αντιμετώπισης περιστατικών ανακοπής.

Συμπεράσματα: Το νοσηλευτικό προσωπικό των ΤΕΠ και των Μονάδων Εντατικής Παρακολούθησης, εμπλέκεται πολύ συχνά σε καταστάσεις εξειδικευμένης υποστήριξης και αναζωογόνησης, οπότε εξ’ ορισμού οφείλει να διαθέτει επαρκές επίπεδο γνώσεων και να είναι ενημερωμένο με τις τρέχουσες κατευθυντήριες συστάσεις. Η αναζήτηση των δημογραφικών τους στοιχείων και η πιθανή συσχέτιση κάποιων παραγόντων με το γνωστικό υπόβαθρο, θα βοηθήσει σε μελλοντική βελτίωση.

Λέξεις κλειδιά: νοσηλευτής και ενδονοσοκομειακή ανακοπή, ενδονοσοκομειακή ανακοπή, Εξειδικευμένη Υποστήριξη της Ζωής, Covid-19