Πρακτικές ενίσχυσης της φροντίδας και ασφάλειας των παιδιών με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 στο σχολείο

Ο αριθμός των παιδιών και εφήβων που διαγιγνώσκονται με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 (ΣΔτ1) αυξάνεται ετησίως και η διαχείρισή του απαιτεί καθημερινά ιδιαίτερη φροντίδα, που δεν σταματάει όταν το παιδί βρίσκεται στο σχολικό περιβάλλον. Αποτελεί πρόκληση για τα συστήματα υγείας και το χώρο της εκπαίδευσης η ορθή διαχείριση της νόσου ώστε ο διαβήτης να μην αποτελεί εμπόδιο στην καθημερινότητα και στην ακαδημαϊκή πρόοδο του παιδιού. Στο παρόν άρθρο περιγράφονται οι καλές πρακτικές ενίσχυσης της φροντίδας και ασφάλειας των μαθητών με ΣΔτ1 στο σχολικό περιβάλλον, μέσα από την αξιολόγηση του επιπέδου γνώσεων των σχολικών νοσηλευτών σχετικά με τη διαχείριση του ΣΔτ1. Για την ανάδειξη των καλών πρακτικών πραγματοποιήθηκε περιγραφική ανασκοπική μελέτη και αναζητήθηκαν άρθρα στις βάσεις δεδομένων Google και Google Scholar τόσο στην ελληνική όσο και στην διεθνή βιβλιογραφία από το 2008 μέχρι και σήμερα. Κριτήριο εισαγωγής των άρθρων αποτέλεσαν οι  γνώσεις και το επίπεδο κατάρτισης των σχολικών νοσηλευτών, που φροντίζουν μαθητές με ΣΔτ1 στο σχολείο. Τα αποτελέσματα της αναζήτησης έδειξαν ότι, το αίσθημα της υψηλής ασφάλειας και της υψηλής ικανοποίησης, που αισθάνονται οι γονείς από τη φροντίδα του παιδιού με ΣΔτ1 στο σχολείο, σχετίζεται θετικά με το επίπεδο δεξιότητας του σχολικού νοσηλευτή. Τα σύγχρονα επιτεύγματα για τη διαχείριση του ΣΔτ1 χρησιμοποιούνται όλο και συχνότερα από παιδιά σχολικής ηλικίας, καθώς η χρήση τους αναβαθμίζει τη φροντίδα αλλά και την ποιότητα ζωής των παιδιών. Ωστόσο οι σχολικοί νοσηλευτές νιώθουν ανεπαρκείς (αντιληπτή αυτοαποτελεσματικότητα) στο να φροντίσουν ικανοποιητικά τους μαθητές με ΣΔτ1 στο σχολείο. Φαίνεται ότι αντιμετωπίζουν έλλειμμα γνώσεων στην ορθή διαχείριση της ινσουλίνης, της γλυκαγόνης, στη διαχείριση των αντλιών ινσουλίνης και στα διατροφικά ισοδύναμα. Επίσης βρέθηκε ότι η πραγματική γνώση των σχολικών νοσηλευτών αναφορικά με τη διαχείριση του ΣΔτ1 υστερεί σε σχέση με την αντιληπτή γνώση, καθιστώντας το επίπεδο γνώσεών τους για το ΣΔτ1 ανεπαρκές. Αναδείχθηκε η ανάγκη εισαγωγής πολιτικών συνεχούς υποχρεωτικής εκπαίδευσης των σχολικών νοσηλευτών στο ΣΔτ1 και η ανάγκη επικαιροποίησης των γνώσεών τους στις νέες τεχνολογίες διαχείρισης της νόσου.

Λέξεις κλειδιά: σχολική νοσηλευτική, Σακχαρώδης διαβήτης τύπου 1,   εκπαίδευση, γνώσεις