Ελένη Μοσχονά , Αντιγόνη Σκούρα , Ήρα Αντωνιάδου , Δημήτριος Κοσμίδης , Δημήτρης Θεοφανίδης
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Εισαγωγή: Παρότι η διαχείριση του αεραγωγού σε μονάδες νοσηλείας κρίσιμες για τη ζωή των ασθενών, όπως οι ΜΕΘ, τα ΤΕΠ και τα Αναισθησιολογικά τμήματα, περιλαμβάνει νοσηλευτικές διαδικασίες που απαιτούν γνώσεις και δεξιότητες, οι δύο αυτοί παράγοντες, αποτελούν ένα αμφισβητούμενο πεδίο καθώς δεν έχουν μελετηθεί στην Ελλάδα.
Σκοπός: Η αξιολόγηση του επιπέδου γνώσης των νοσηλευτών ΜΕΘ, ΤΕΠ και Αναισθησιολογικών τμημάτων σχετικά με τη διαχείριση του αεραγωγού.
Υλικό και μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική έρευνα με τη χρήση ενός αυτοσυμπληρούμενου ερωτηματολογίου που διανεμήθηκε σε δείγμα 211 νοσηλευτών εργαζόμενων σε 24 τμήματα (ΜΕΘ, ΤΕΠ και Αναισθησιολογικά) σε 8 νοσοκομεία της Βορείου Ελλάδας. Το εργαλείο ελέγχου γνώσεων αποτελούνταν από 25 ερωτήσεις γνώσεων κλειστού τύπου. Υπολογίστηκαν ο μέσος όρος της βαθμολογίας (κλίμακα 0-25), το επίπεδο γνώσεων, οι σχέσεις της βαθμολογίας με τα υπόλοιπα δημογραφικά δεδομένα καθώς και ορισμένοι πιθανοί αιτιολογικοί παράγοντες, ως ανεξάρτητες μεταβλητές για την ερμηνεία της διακύμανσης της βαθμολογίας των γνώσεων.
Αποτελέσματα: Το εργαλείο γνώσεων έδειξε ικανοποιητική αξιοπιστία (Cronbach’s α=0,706) και εγκυρότητα περιεχομένου (CVI=0,907). Ο μέσος όρος βαθμολογίας των γνώσεων του δείγματος ήταν 16,87 και το επίπεδο χαρακτηρίστηκε «πολύ καλό». Οι διαφορές στις βαθμολογίες μεταξύ ΜΕΘ, Αναισθησιολογικού και ΤΕΠ αποδόθηκαν κυρίως στη φύση και την εξειδίκευση των νοσηλευτών. Η πολλαπλή παλινδρόμηση ανέδειξε την εργασία σε συγκεκριμένα νοσοκομεία, το τμήμα, το είδος του νοσοκομείου (επαρχιακό ή Θεσσαλονίκης), τη συχνότητα της επιμόρφωσης, την εμπειρική (επαγγελματική) γνώση, και την πιστοποίηση BLS και ILS ως ανεξάρτητες μεταβλητές για την ερμηνεία της διακύμανσης του επιπέδου γνώσεων των νοσηλευτών.
Συμπεράσματα: Οι γνώσεις των νοσηλευτών των ΜΕΘ, ΤΕΠ και Αναισθησιολογικών τμημάτων της παρούσας μελέτης στη διαχείριση του αεραγωγού θεωρούνται καλές έως πολύ καλές. Ωστόσο είναι αναγκαίο να ενσωματωθεί σε συχνή, τακτική βάση μία συνεχιζόμενη και εξειδικευμένη επιμόρφωση, τουλάχιστον σε ορισμένα κρίσιμα τμήματα παροχής φροντίδας. Οι παράγοντες που επιδρούν στην θεωρητική επίδοση των νοσηλευτών πρέπει να μελετηθούν περαιτέρω για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα.
Λέξεις κλειδιά: διαχείριση αεραγωγού, νοσηλευτές, γνώσεις, νοσηλευτική φροντίδα