Η αποτελεσματικότητα της αδρεναλίνης στην καρδιοπνευμονική ανακοπή: Συστηματική ανασκόπηση

ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Εισαγωγή: Η καρδιακή ανακοπή αποτελεί μία από τις κυριότερες αιτίες θανάτου. Η επίπτωση της ενδονοσοκομειακής καρδιακής ανακοπής είναι 1-5 ανά 1.000 ασθενείς, με την επιβίωση μέχρι το εξιτήριο να ανέρχεται σε 15%-20%. Η αδρεναλίνη χρησιμοποιείται παραδοσιακά στην καρδιακή ανακοπή, στην προσπάθεια διατήρησης της συστηματικής κυκλοφορίας και της εγκεφαλικής  λειτουργίας.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας συστηματικής ανασκόπησης ήταν η διερεύνηση της αποτελεσματικότητας της αδρεναλίνης κατά την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, τόσο για την ταχεία επανάκτηση της συστηματικής κυκλοφορίας, όσο και για τη βέλτιστη νευρολογική έκβαση των ασθενών που υπέστησαν καρδιακή ανακοπή.

Υλικό και Μέθοδος: Αναζητήθηκε η σχετική ελληνική και διεθνής βιβλιογραφία, από το 2014 έως το 2019, στις ηλεκτρονικές βάσεις αποδελτίωσης βιβλιογραφικών δεδομένων: Pubmed, ScienceDirect, Scopus, Cochrane, στη Γκρίζα Βιβλιογραφία,  σε περιοδικά επιστημονικού ενδιαφέροντος και στα Μεταπτυχιακά και Διδακτορικά προγράμματα των τμημάτων Ιατρικής και Νοσηλευτικής. Οι λέξεις κλειδιά που χρησιμοποιήθηκαν ήταν: adrenaline, epinephrine, cardiac arrest, cardiopulmonary resuscitation και οι αντίστοιχες ελληνικές λέξεις.

Αποτελέσματα: Από τα 497 άρθρα που ανέδειξε η αναζήτηση επιλέχθηκαν τελικά 16 άρθρα που κάλυπταν πληρέστερα το υπό μελέτη θέμα. Μετά την ανασκοπική μελέτη τα αποτελέσματα έδειξαν ότι λιγότερες δόσεις αδρεναλίνης που χορηγούνται όσο το δυνατόν γρηγορότερα έχουν καλύτερα αποτελέσματα τόσο στην ταχεία επανάκτηση της συστηματικής κυκλοφορίας όσο και στην επιβίωση με επιθυμητή νευρολογική έκβαση σε ασθενείς με καρδιακή ανακοπή. Πολλά φάρμακα και πολλαπλές δόσεις αδρεναλίνης συνδέονται με χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης. Ενδεχομένως χρειάζεται εξατομίκευση της αναζωογόνησης, καθώς άτομα με σωματικό βάρος >82,5kg φαίνεται πως δε λαμβάνουν επαρκείς ποσότητες αδρεναλίνης.

Συμπεράσματα: Λιγότερες δόσεις αδρεναλίνης και άλλων φαρμάκων που χρησιμοποιούνται στην καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση, χορηγούμενες όσο το δυνατόν γρηγορότερα, έχουν καλύτερα αποτελέσματα τόσο στην ταχεία επανάκτηση της συστηματικής κυκλοφορίας όσο και στην επιβίωση με επιθυμητή νευρολογική έκβαση σε θύματα ενδονοσοκομειακής ή εξωνοσοκομειακής καρδιακής ανακοπής.

Λέξεις κλειδιά: Αδρεναλίνη, επινεφρίνη, καρδιακή ανακοπή, καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση